Ultima Thule

świetny numer z bardzo dobrej płyty. Nietypowy, średnioarmijny, ale bardzo ciekawy. Genialna waltornia i efekty dźwiękowe.

Dla mnie 8/10

_________________
trochę o muzyce, książce, przyrodzie, ale najwięcej o bieganiu
https://meblooscianka.wordpress.com

6

_________________
Była tu wczoraj premier Suchocka,
chyba przypadkiem przed wyborami

Pamiętam, że w początkowym okresie kontestowania Prozessu zadawałem prowokacyjne pytanie: Statek burz czy Poza prawem? Porównanie dlatego, że w obu przypadkach to: a) trzeci utwór, b) utwór stosunkowo najbardziej "singlowy", najlepiej pasujący na pierwsze zapoznanie z płytą.
I mówiłem, że zdecydowanie Poza prawem!
Ale nie wiem... chyba jednak Statek burz ma w sobie coś więcej. Głębiej. Oba numery mają w sobie czysto muzycznie podobną świetność (która jednak nie jest opowieścią zimową ani triodantem) i tu bym je widział na podobnej półce, ale w Statku burz jest ta niesamowita przestrzeń (która już trochę jest opowieścią zimową albo triodantem) i ona powstaje gdzieś na skrzyżowaniu instrumentalu, tekstu, sposobu podania tekstu i jeszcze tych różnych odgłosów... i gdzieś tak naprawdę tkwi między wierszami, podnosząc utwór wysoko. Gdy tymczasem Poza prawem pozostaje na poziomie świetnego muzycznie numeru i pewnie dostanie ode mnie siedem albo osiem punktów, podczas gdy Statek burz pewnie dostanie osiem albo dziewięć... ale zobaczymy!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Zależy jaką skalę słowną ocen przyjąć.

Ja też.

A mi pasują na maxa, bas pięknie chodzi (jedyny utwór na Procesie, w którym go słychać?), gitara Pawła niesamowita... ech.
Kiedyś słyszałem jak Gero naśladował Godzillę i wyszło mu to, że o ja tej!

_________________
Auto, winda, kibel, molo
Ławka, kino,basen, szkoła

No właśnie. Na przykład dla mnie "bardzo dobry" to 6/10.
Powiedzmy, że 7 to "świetny", 8 to "rewelacyjny", 9 to hmm... "arcydzieło"?
A 10 to słów brakuje

A np. dla jpl'a 10 to może być "nienajlepszy, ale w sumie mam ochotę dać 10, więc daję"

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Tak jest. Bas słychać bo w tym utworze nie gra unisono z gitą. Wielokrotnie dyskutowany mastering Banana który przejechał się po dolnym środku jak kombajn nie był dotkliwy tylko dla fragmentów w których bas gra swoje czyli z grubsza solówki Kmiety, Statek i parę harmonii z Animy.
PS - utworem testowym dla potencjalnych masteringowców był właśnie Statek i wszyscy oblewali bo w efekcie końcowym NADAL przewalał się bas

Bas rzeczywiście słychać w Statku, ale nie tak powinien brzmieć bas. Poza tym bas powinno być też czuć.
Perkusja - karton. Gitara - jarska, znaczy - kompletnie bez mięsa. Całościowo brzmi to jak średniej jakości demówka albo nagrania polskiej sceny hc/punk z początku lat 90. Porażka.. masakra.. Jak można było tak zepsuć brzmieniowo taki świetny materia?!
W efekcie trzeba nieco wysiłku, dobrej woli no i duuużo wyobraźni, żeby sobie "dousłyszeć" to czego nie słychać, albo wyobrazić jak to powinno brzmieć. Ale da się. I warto. Bo to naprawdę świetny utwór. Dziwi mnie dość chłodny stosunek co poniektórych.
Toż to jeden z najbardziej przejmujących, ciaro-gennych kawałków Armii. Ja miałem dreszcze również przy odsłuchu do WFO, z komputerowych pierdziawek, nawet sprzętu hifi nie odpalałem (zresztą lepszy sprzęt niekoniecznie służy w tym przypadku, jeszcze bardziej razi dźwiękowa masakra). Transowy walec, gdzieś tam nawet jakieś Neurosis z tyłu głowy kołata (bardziej klimatem niż czysto muzyczną inspiracją), godzillowe efekty, bardzo sugestywny i przejmujący tekst, no jakże nie porusza, kiedy tak porusza ten utwór.
Te "piękne konwulsje", te "ekstazy fal"... tekstowo to naprawdę perełka, jak dla mnie jeden z najlepszych tekstów Budzego, tak w ujęciu ogólnego artystycznego wyrazu bardziej niż semantycznie, bom za głupi na rozkminę dokładną.
Muzyka świetnie niesie ten tekst, całość ogromnie działa na wyobraźnię. Kapitalny (choć prosty) główny motyw gitary, to pulsowanie basu "pod spodem", obłędna gra Krzyżyka... I can't help it, leżę rozwalony na łopatki przy każdym kontakcie ze Statkiem burz!
Jeszcze waltornia, piękna. Środkowe zwolnienie też zacne, ale ostatnia zwrotka i finał to jest kulminacja tego utworu. Piszecie o tej waltorni tam, ale szoł w finale kradnie jednak Krzyżyk, bez dwóch zdań! Obezwładnia mnie ten kawałek. Chyba jeszcze nie popełniłem tak emocjonalnego wpisu przy żadnym z utworze tu omawianym.
Całościowo wielbię Freaka o wiele bardziej niż der Prozess, ale po kolejnym odsłuchu utwierdzam się co do tego, że jak dla mnie najlepszy kawałek Armii z XXI wieku to Statek burz.

Dzięki za potwierdzenie. Teraz już wiem, dlaczego Maq musi szukać odpowiedniego miejsca do odbioru muzyki - bo bez szukania słyszy połowę tego, co normalny człowiek

Choć Statek Burz cenię i lubię, to nie aż tak, jak otomo, żeby uznać go za najlepszy kawałek Armii z XXI wieku. Owszem, uważam go za najlepszy na Procesie, ale to osiągnięcie na miarę mistrzostwa Japonii w skokach narciarskich - w stawce są dobrzy zawodnicy, ale jednak gdzie indziej robi się to lepiej. W przeciwieństwie do pozostałych numerów z płyty, tu pozytywów nie muszę szukać w różnych chwilowych rozbłyskach (których jest wprawdzie sporo i często są znakomite, ale to jednak tylko akcenty), a w samej esencji utworu i to mimo tego, że, delikatnie mówiąc, nie jestem zwolennikiem brzmienia, które łączy Proces z Legendą, polegającego na rozmyciu gitar w może i przestrzenny, ale mało wyrazisty hałas (otomo pisze o głównym motywie gitary, a ja przez większość czasu nie słyszę żadnego motywu, poza tym basowym, rzecz jasna, tylko jednostajny hałas). Nie da się ukryć, że mam słabość do takich walców (z "e" w mianowniku). Bas świetnie ten walce napędza i niewątpliwie jest to kluczowy element dla konstrukcji utworu, niemniej przynajmiej równorzędnym bohaterem jest waltornia - najpierw w zwrotkach świetne syreny, które przekraczają granicę między tym, co tylko bardzo dobre, a tym, co znakomite. Kiedy następuje zwolnienie, okazuje się, że z gitarową ścianą w Statku jest jak ze zdrowiem tudzież ojczyzną moją. Oowstałej przez jej brak wyrwy długo nie rekompensują inne elementy, dopiero pojawienie się waltornii daje wyraźną poprawę, a najlepsze jest kilka ostatnich sekund, gdy wyraźnie już słuchać, że ten spokój nie będzie trwał długo. Zawsze bardzo lubiłem takie narastające poczucie zbliżania się eksplozji, a tu jest to zrobione bardzo dobrze. O, tu, po tym wybuchu, wreszcie słyszę, że gitara coś gra, a w dodatku waltornia gra swoją najlepszą partię. Tę finałową też lubię, ale jednak ta wcześniejsza pozostaje nr 1, a tym w końcówce są jednak (tu zgoda z otomo) bębny, wcześniej istotnie nieco kartonowe.

7/10
(co, jak na najlepszy numer na płycie jest słabym wynikiem, ale ta siódemka mimo wszystko oznacza "świetny")

_________________
My shadow is always with me. Sometimes ahead... sometimes behind. Sometimes to the left... sometimes to the right. Except on cloudy days... or at night.

W Statku są 2 "patenty" w gitarze na zwrotce i one robią ten kawałek.
Większość gitarzystów amatorów gra ten riff bijąc naprzemiennie góra / dół kwinty E i F.
A tam jest E w podstawie cały czas a zmienia się tylko kwinta w sekstę małą - i to tu jest ten półton.
2-giego patentu to już prawie w ogóle nie słychać - a są to 2 uderzania kostką z góry pod rząd (double downstroke) pod perkusję która w tym miejscu gra 2 x centralę.
Np utwór Proces jest w całości oparty rytmicznie na takim "biciu" które pojawia się prawie w każdym riffie.

Ja to nawet z dwa razy widziałem:D



To basowe bujanko jest niczym fale, na których kołysze się cały Statek


Banan chyba ten bas tylko bardzo obniżył, bo gdyby wyciął, to nie byłoby z czego odzyskać a na "moim" Prozessie bas jednak gra wspólnie z gitarrrami

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Obcięcie dolnego środka, to chyba prawie to samo co znaczne obniżenie?

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Bardzo się cieszę, że sprawa tego basu wyszła i może postaram się jakoś na dniach posłuchać, ale chyba nie będzie mi się chciało za wiele napisać, bo mam przekonanie graniczące z pewnością, że zastrzeżenie dotyczące słuchania na czymś lepszym niż laptop, może się skończyć tak jak napisał otomo, a jednak wolałem się podzielić takimi pierwotnymi uwagami.

Druga sprawa - pisząc cokolwiek staram się za wszelką cenę unikać wycieczek personalnych. Jeśli więc to:



miał być żart, to mnie nie śmieszy. Jeśli nie, to w sumie nie powinienem nawet tracić czasu na stukanie w klawiaturę.

_________________
http://freemusicstop.com

Tak na marginesie - jak czytam takie rzeczy, to zawsze mi wstyd, że nie przykładałem się za bardzo do lekcji muzyki w szkole i nie nauczyłem się dotąd zagrać na wieśle czegokolwiek bardziej skomplikowanego niż linia basu, albo coś na kształt owej, do "Idzie wojna"...

_________________
Would you know my name, if I saw you in heaven ?

Mój kanał na YouTube, czyli klejenie modeli, ale nie tylko.

prawie robi wielką różnicę
jak coś wycinasz to tego nie ma i wtedy, jak to powiada mój dentysta, z pustego to i Salomon na drzewo nie nasika

jak coś obniżasz to jest, ale niższe, ale można na tej podstawie coś odbudować

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Dla mnie to jest numer z armijnej czołówki.
Ta muzyka całkowicie hipnotyzuje, zaczarowuje, wciąga, buja jak morskie fale, doskonale odmalowuje tekst, mega! Te wszystkie dodatkowe odgłosy, bez względu na to, czy robione samplowo czy paszczowo, to doskonałe smaczki, ale i bez nich utwór byłby znakomity.

10/10

Do tekstu jednak nie dorosłam i pewnie nie dorosnę. Być spokojnym, nie płakać w obliczu nadchodzącej katastrofy? (w domyśle - całkowicie zaufać Bogu i przestać się bać czegokolwiek) To się udać nie może!