No to moje dzisiejsze plany wzięły w łeb, bo ten łeb mi pęka, nie mogę mówić, nawet z myśleniem ciężko, no wirus jakiś bostoński jak nic! Zanim więc znajdę siły, by wykrzesać z siebie więcej konkretów, chciałabym podziękować Mikiemu, który mówił mi o swoim marzeniu sto lat temu i z uporem i typowym dla siebie profesjonalizmem je realizował; Erkejowi, który po koncercie 2TM2,3 upewnił mnie, że sprawy się dobrze mają i on nad tym panuje (i rzeczywiście panował); Kajkowi, który - jak donosił Miki - czuwał z Góry nad przedsięwzięciem; i wszystkim, o których słyszałam i nie słyszałam, a włożyli swój czas (to najbardziej doceniam!), swoją energię, pieniądze, aby Jubileusz nabrał Wypieków.
Dzięki też wszystkim, którzy przyjechali, zwłaszcza z daleka - bardzo mnie to zmotywowało, aby przerzucić się zaledwie na drugą stronę Wisły... Szczególne czułości dla Bogiego za wygodne miejsce w aucie w wybornym towarzystwie i Wielkiego Barta za niespodziewane uratowanie mnie przed błądzeniem nocą z katastrofalnym bólem kręgosłupa po peronach metra (i równie wygodne miejsce w równie wybornym towarzystwie). I za towarzystwo - a tu już się jakoś wzruszam, bo było mi błogo, ciepło i przyjaźnie z powodu fluidów bydgosko-(pod)krakowsko-poznańsko-zagraniczno-warszawskich. Do tego jeszcze wrócę, ale nie chcę być zbyt roztkliwiona, żeby nie wyszło żenująco. Niesamowicie było Was wszystkich zobaczyć, w tym szpiegować, kto jest kto, hehe. Wiele twarzy było dla mnie gigantycznym zaskoczeniem
A teraz zmykam zwalczać wirusa i tęsknić. LOVE i BUM!
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
