elrond pisze:
...ale przecie w sztuce
nie chodzi o to aby ROZUMIEĆ
Coś w tym jest, w pewnej mierze właśnie to mnie tak intrygowało w Twoich tekstach, że zupełnie ich nie rozumiałem. A jednocześnie wzbudzały pewien klimat ("brombe e duda ze", "króciu bolączka", "a co to za koromysło tak lata?"). Kiedyś pisał o tym Witkacy przy okazji swoich opowieści o czystej formie, np. coś takiego:
"Żywy trup, zmieniając bykołaków nicość,
w żywe koło zamienił kalamarapaksę"
- "kalamarapaksa" dosłownie nie musi znaczyć nic, ale przez sam kontekst i występowanie obok tych innych słów.
Zresztą "Brombę" sobie po swojemu zinterpretowałem
"bromby nie ma i nie ma" -> podmiot liryczny wyraża tęsknotę za Brombą, jednocześnie wskazując, o czym będzie cały wiersz
"Bromba bul bula so" -> Bromba sobie popiła ostro ("bul bul")
"Brombos lula de lullos" -> Bromba poszła spać głębokim snem
"Brombe e duda ze" -> Bromba jednak się po chwili obudziła (ciągle wstawiona) i zagrała na dudach
"Brombo bombo bombo"-> Bromba wysadziła się w powietrze
"Brombis retis montarema" -> to jakby łacina, więc żałobne wspomnienie nieżyjącej już Bromby (jak "requiescat in pace")
Bromby nie ma i nie ma -> znów narrator wskazuje swoją tęsknotę za nieszczęsną, nieżyjącą już Brombą.
Choć tak poza tym jest jeszcze jeden trop, że to jakby wymyślona odmiana przez przypadki...
A wracając do rozumienia - trochę się zgadzam z Wyludniaczem, mimo tego, co mówi współczesna krytyka literacka (że zupełnie nie ma znaczenia, co na temat tekstu sądzi twórca, bo rozumienie tekstu każdy sam sobie wyznacza itp.) - jednak wzbogaciłoby moje odczucie tekstu, gdybym wiedział, skąd się bierze np. "króciu bolączka", "Lanek", "Jerzy" (który ma nie puszczać "do czyśćca na mróz/ poddawać się Niemcom"). Tak, jak wzbogaciło ten odbiór, gdy przypadkiem w książeczce Witkacego zobaczyłem obrazek z Czarnym Sygnalistą z Wież Puribongu: "Aha! więc to właśnie on!" - i już tekst mogłem odczytać na nowo.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
i tak trzymać 