No dobrze, wchodzę do gry.
Bo ja, jak dotąd, niespecjalnie udzielałem się w sorwajworach, a ten pierwszy-najważniejszy to w ogóle wydawał mi się dziwny. Byłem wtedy jeszcze mniej wyrobionym forumowiczem niż teraz... W niczym nie przyczyniłem się do zwycięstwa Legendy... Zdeklarowałem się dopiero przed meczem.
Forum jednak zryło mi mózg i mam teraz pod ręką kwadratową, błękitną karteczkę na której zapisałem tytuły utworów z płyty Triodante - od najbardziej do najmniej lubianego.
Tego zamierzam się trzymać do końca, hehe.
Było mi trudno nie tylko ze względu na brak mentalnej lekkości sporządzania list - po prostu nie miałem na tej płycie antifaworyta.
Na pewno nie był nim utwór trzeci, czyli pożegnany w poprzedniej części "Nieruchomo". Coście mu zrobily??? Dla mnie to mocna, piekielna wizja, wbijająca w podłogę instrumentalnymi częściami, i jeszcze te
aaaa-wokale... Nawet wyobrażam sobie koncertowe wykonanie utworu: przy lekkim skróceniu tekstu, z tym wgniataniem i waltornią, chociażby we fragmencie - a na koniec
nieruuuchomooo, nieeeruchooooomooooo, nieeeru-hooooomooooo i wchodzi "Przebłysk"! (na przykład)
W tej części dołożę swój głos do głosów większości, chociaż "Piosenki liczb"... bardzo szkoda. Ten koncept, o którym przypomniał Kamik - pamiętam jak rozrysowałem sobie na papierze kratkowanym kroki, a potem zrobiłem
, pamiętam też jak to zostało pokazane w filmie Triodante, a jeszcze to bębnienie - bardzo mi się podoba. Uważam też, że
Piosenka bardzo podkreśla
dantyzm płyty. (przy okazji: doprowazdanie do tzw. wersji kanoniczne to nie jest przypadkiem iście na łatwiznę?
)
Reasumując:
wyrzucam Piosenkę liczb.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Ta rozciągnięta przestrzeń, którą najtrudniej iść...
, 
.
