Uu, nie wiedziałem, że mię tu pytajo!
No nie, nie zmieniło się. Nie pałam do Freaka i nie znajduje się w moim top 3, zresztą niedawno żeśmy aktualizowali tabelę i znalazł się w bottom 3.
Dlaczego i jak to się ma w kontekście mojego zainteresowania jazzem? Cóż, po pierwsze moje zainteresowanie jazzem boleśnie minęło się z czasem forum. Przez jego początkowe lata usilnie promowałem gatunek, ale właściwie dyskutowałem tylko z Kajem. Jeszcze w wątkach panka, czyli w 2007, głosowałem nieraz na płyty jazzowe - również na miejscach pierwszych - i właściwie nikt inny tego nie czynił.
No ale tu wchodzi po drugie. Bo kiedy już forum jazzem zaczęło się interesować, to był to w większości nie ten jazz, który ja lubiłem. Oczywiście, że Love Supreme i Kind of Blue, ale im dalej w las, tym więcej grzybów i okazywało się, że te płyty, które od nastu czy dziestu lat mnie zachwycały, nikogo tu nie interesują. Za to ochy i achy szły w kierunku rzeczy, od których mnie nieraz bolały zęby.
No bo po trzecie... jazz jest rzeczą bardzo niejednorodną. Ja na przykład nigdy, ale to nigdy nie polubiłem żadnego free jazzu. A wręcz strasznie go nie lubię. Witek zaczepił mnie o prog rocka, wiadomo że też go generalnie nie lubię. No i macie - freak nie jest ani jazzem, ani prog rockiem, ale jego jazzowe inspiracje mają sporo free-ducha w sobie, a rockowość sięgająca po takie inspiracje na pewno ma w sobie dużo progresywności.
Więc klucz gatunkowy tylko pozornie mógłby mnie "trafić", tak naprawdę raczej był nie dla mnie. Oczywiście mogłoby mi się spodobać z zupełnie innego klucza. Dlaczego Freak na przykład spodobał się Geru? Przecież nie z powodu saksofonów i trytonów
Znalazł on tam coś innego, swojego. Mogłem i ja - ale nie bardzo się powiodło. Owszem, lubię niektóre partie płyty - od lat z największą chęcią sięgam po duecik Freak/Amagama, od początku podobają mi się harmonie You Know I Am (Komedą mi one pachną), Grot i Breakout fajne i chwytliwe a wokale otwierające Other Side imponujące rozmachem - ale tak naprawdę nic na Freaku nie spodobało mi się tak... BARDZO. Jeżeli mogę znowu użyć określenia, które zostało tu odebrane wbrew mojej intencji, to płyta Freak, podobnie jak Toń, "przeszła obok mnie". To znaczy: nie mam nic przeciwko niej, ale też nie mam ochoty po nią sięgać.
I w tym sensie utwór "Wczorajszemu" podoba mi się bardziej, niż cały Freak razem wzięty
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
pisz do mnie jeszcze 
.
.]