Ultima Thule

...kto niby miałby napisać taką recenzję ? nie popadajmy w przesadę .... dla mnie obecna sytuacja jest niemal optymalna dla dalszego rozwoju naszego zespołu , osobiście na dzień dzisiejszy nie mogę sobie wyobrazić czegoś lepszego

_________________
ooooorekoreeeoooo

obyś miał rację

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...

e no marecki bez przesady.
pisząc całkowicie subiektywnie i od siebie - bardzo się cieszę, że armia nie poszła w kierunku jeszcze większego procesu. proces bez wokalu był dla mnie mega niestrawny, z wokalem nabrał jakiejś dramaturgii i na koncertach daje olbrzymie przeżycie - to prawda. ale ja się baaaaardzi cieszę z freaka, który mi daje wolnośc i powietrze. nie mogłam już znieśc tego procesowego gitarowego "dżdżdżdżdżdż". od ściany dźwięku wolę dziś różnorodnośc dźwięku


no tak, armia nagrała w tej formule 11 płyt. można oczywiście słuchac wciąż tego samego (wyobrażam sobie jaką bym miała radośc z słuchania 11 płyty qotsy ), ale to ma byc rozwój artystyczny i wolnośc twórcza? kiedy słyszę kolejną taką sama płyte kultu albo kolejną identyczną nowośc t.lovu to się wstydzę.

_________________
ja herez ja herez

ja chyba się zgadzam trochę z Erkejem, w każdym razie ciekawie tu dyskutujecie!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Dyskusja bardzo ciekawa, ja tylko niejako offtopując od dyskusji chciałem cegiełkę dołożyć do muru oddzielającego zwolenników nowego od zwolenników starego.

Pisanie przydługich elaboratów oczywiście zostawiam prawdziwym znawcom muzyki, płynnie i elokwentnie żonglującym muzycznymi terminami . Moje uwielbienie dla klimatów tej płyty, a zwłaszcza drugiej jej połowy - począwszy od psychodelii Greena a skończywszy na transowych murmurandach Other Side'a wyrażę "recenzją" krótko, parafrazując kilka wersów:

This is my Armia.

This is a wonder.
This is a life.
This is my door

To other side.

Bardzo mnie cieszy kierunek ewolucji armijnej Muzyki i dziękuję wszystkim Artystom za tę ważną płytę.

I o to chodzi!

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

pod tym też się moge w pełni podpisać


co do możliwej recenzji, to może trochę za bardzo poleciałem ale jakoś nie umiem takiego dyletanctwa wykluczyć

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...

No to mamy jasność w temacie "co dalej z Armia?". Czekam na freakowe koncerty Armii, i to w pełnym składzie. Dopiero wtedy ocena Freaka nabierze całości.

_________________
wiecznie wątpiący- gatunek ginący


Bóg stworzył człowieka, ponieważ rozczarował się małpą. Z dalszych
eksperymentów zrezygnował.

Mark Twain

Nowe recenzje:
http://www.emuzyka.pl/recenzje/3472/Arm ... reak_.html
http://arktyka.wordpress.com/2009/12/04/armia-freak/

_________________
Sometimes good guys don't wear white

Zdania z emuzyki, pod którymi się w pełni podpisuje:

_________________
www.polake.art.pl

hehe, jak dla mnie to Freak jest bardzo czadowy - jesli ktoś się spodziewa spokoju na nastepnych płytach to raczej go nie znajdzie śmiem twierdzić, że będzie dalej czad tylko w innych stylistykach

Freak jest bardziej czadowy od Drogi, Ducha i Pocałunku razem wziętych

_________________
W jednej ręce granat,
w drugiej nóż... i już!

zapomniałeś wymienić Antiarmię, lLegendę, Ultima Thule i Der Prozess

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

kusiła mnie Legenda jeszcze ale się powstrzymałem

edit:

btw zapomniałem dodać - Freak przeskoczył na piąte miejsce mojej listy armijnej, której czub się jednak nie zmienia dalej króluje Der Prozess i Triodante, zagrożone są Droga i UT

btw II

zacząłem doceniać trochę bardziej Amagamę..

_________________
W jednej ręce granat,
w drugiej nóż... i już!

Bardzo ciekawe dyskusje, jako żywo

Frakcja czadowa w mojej osobie nie czuje się pogrążona.. Armia już tyle zrobiła dobrego dla czadu do tej pory, że nic już nie przeszkodzi.
Z opinią Peregrina czy Natalii o wolności twórczej też się w sumie zgadzam. Źle (i jakoś żałośnie) wygląda, gdy artysta tworzy coś a jednocześnie drugiem okiem patrzy na publiczność, jakby chciał błagalnie spytać "Powiedzcie, podoba wam się?". Cóż, ceną za artystyczne wolty jest odpływ niektórych fanów i przypływ innych, ale to cena niewysoka...
Armia i tak grała długo bardzo "armijnie" (wiem - zaraz ktoś napisze coś w stylu "Freak to właśnie najbardziej armijna płyta!" ), są zespoły które znacznie bardziej wprawiały fanów w zdumienie (The Stranglers), choć byli i Ramonesi, trzeba uczciwie zaznaczyć

Po nieco dłuższym czasie mogę trochę sprecyzować co mi nie podchodzi na "Freaku". Zaznaczyli to zresztą - choć nieco mimochodem - Kamik i Crazy. Niedostatek ciekawych dla mnie kompozycji. Ja lubię jak dużo się dzieje w tej warstwie. Ile jest chwytów w zwrotce "Opowieści zimowej"! Pięć, a mogłyby być dwa. Ale jest pięć i tak fajnie to brzmi. A tu, na "Freaku", kompozycja jest jednak mniej ważna niż to co otacza jej szkielet. A otacza ją tyle dźwięków (przyznaję - pięknych, misternych, perli się to czasem jak z pereł kolie), że szkielet ten może być - i bywa - stosunkowo wątły. Pisząc jakiś czas temu że mało mięsa przy obfitości owoców, pisałem - teraz zdaję sobie z tego w pełni sprawę - właściwie nie o czadzie! A o tych kompozycjach raczej.

W przyszłość spoglądam z pogodnym pesymizmem. 8) Armia już nie wróci do "Procesu" (będą wyjątki potwierdzające regułę, rzecz jasna). Armia - jako rzekłem - wypłynęła na pełen ocean, poczuła dalekie wichry, pachnące egzotycznymi przyprawami i tylko czasem odwiedzać będzie stare porty. Ja zostanę w starej tawernie, ale gdy tylko armijny okręt przypłynie na chwilę, wejdę na pokład pytając co tam w wielkim świecie. Spróbuję mango i liczi, podelektuję się, pokręcę głową z podziwem... po czym stukając drewnianym kikutem, pójdę na kotleta mielonego.

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

zupełnie się z tym nie zgadzam... choć pojęcie czadu zostało być może przez niektórych - dzięki Freakowi - zupełnie zmienione, to obiektywnie rzecz biorąc - na Freaku "klasycznego czadu" jest stosunkowo niewiele... rządzi klimat, brzmienie i w jakimś tam sensie pogłos... póki co spokojnie mogę sobie wyobrazić koncert Freakowy w wersji z krzesełkami... choć wiem, że dla coponiektórych jest to rzecz niemożliwa...

_________________
Więc dokąd, dokąd ta wędrówka
Posmutniał król i zadął w róg
Przeciwnik straszy, pielgrzym idzie
A pyta zawsze Bóg