Ultima Thule

ja bazuje na razie na przesłuchaniu audycji z RoxyFM, ale słuchając jej w drodze do pracy, zgraną na telefon (wielkie dzięki za umieszczenie jej do ściągnięcia ) wgniotło mnie w fotel w niebieskim autobusie PKS szok - taka pierwsza myśl mi sie nasunęła - zupełny przeskok stylowo, koncepcyjny - nowośc w klimacie goni inność w przekazie
po pierwszym przesłuchaniu nasunęła mi się myśl, że saksofony są - wybaczcie - bardzo Kultowe, a nawet i Tiltowe a ręka - lewa - Bryla jest słyszalna tak wyraźnie, że aż nie powinno się wymieniać go wśród składu to po prostu wyczuwa się na odległość
ehh...aż chce się, by na scenie stawiła się cała frikowa ekipa i spektakl ten na żywo posłuchac...
jak to mówią - szacun panowie

_________________
...mój Aniele...

Jeszcze nie ogarniam płyty jako całości, jeszcze muszę posłuchać (a słucham od wczoraj), ale już wiem, to jest album, na który czekałem. Nie do końca zdawałem sobie z tego sprawę z tego oczekiwania, wcale nie musiał tego nagrać zespół ARMIA - ale dziś wiem już, że czekałem na takie właśnie dźwięki. Rozedrgane, niespokojne, poszukujące, czasem odpadające gdzieś tam... ale kiedy trzeba, składające się w powalające współbrzmienia, harmonie, melodie. Doskonały album.

Nie ograłem sobie "Green" przed premierą, więc płyta wchodzi mi bardzo równo (z czego bardzo się cieszę), ale kiedy wszedłem do Ac... do Karton Szopu w celu nabycia "Freaka" drogą kupna, dostałem po głowie Brejk Ałtem i tym akordeonem... Piękne po prostu to jest!

Nie mogę nie wspomnieć: album graficznie - śliczności takoż.

ALL, ALL RIGHT!!!

po 1 przesłuchaniu - jest bardzo dobrze, nie chwyta za serce i niszczy jak der prozess (chyba już definitywnie mój nr 1 a.) ale przecież 2 epokowych płyt na przestrzeni roku nie da się nagrać. najsłabiej wchodzi mi wokal, ale to może kwestia tego, że nie wkręciłem się w teksty. jeśli miałbym się do czegoś na szybko doczepić - za mało wokali bryla. będzie jeszcze długa recka, na pewno entuzjastyczna

Uwaga! Płyta „Freak” uzależnia!

W końcu mam chwilę to napiszę, co czuję po 3 dniach odsłuchu.

Zgadzam się w całości z Erkejem, że to przejście na drugą stronę lustra.
Układa mi się to w taki ciąg, okładka z indianinem otwierała okres "wojowniczy", który rewelacyjnie zamknął Process. Teraz przyszedł czas na luzacką okładkę i Freakowe dźwięki jako otwarcie na zupełnie inne przestrzenie muzyczne. Plastycznie jednak, front mi się nie podoba:(. Tyle o okładkach.

Muzycznie bardzo trudno mi to oceniać. Jestem wychowany na prostym punkowym i hc graniu i nigdy nie kręciły mnie klimaty Crimson, Floydów itp. Tymczasem jestem bardzo mile zaskoczony z każdym kolejnym odsłuchem czuję się coraz bardziej uzależniony tym „szatkowanym”, rozedrganym graniem. Moje hity to Break out i Freak i uzupełniające się numery pomiędzy nimi Grot the… i Greek. Zupełnie nie mogę przekonać się do In the land of…
Inne spostrzeżenie to, że po raz pierwszy nie słucham w tym zespole tekstów tylko skupiam się na muzyce. Słowa są tylko dźwiękami a nie komunikatami jak „Brak out”, „a wonder”, „this is his son”, „this is his daughter”.

Wielki szacunek dla zespołu za tak odważny muzyczny krok i nagranie drugiej płyty w ciągu roku. Obawiam się jednak, że ten materiał będzie doceniony przez jeszcze węższe grono koneserów muzycznych.

Na koniec myśli, które nie dają mi spokoju. Jak Oni zagrają to na koncertach? Przechodząc np. z „Hej szarej wiary” na, „Break out” czy z „Katedry” do „You know I am”. Może początki koncertów będą czadowe by później rozłożyć sobie leżaczek założyć zielone okulary i odpływać Freakowo? Czekam na Armię w Poznaniu!!!

to chyba dobrze? Jestem zdania, że sporo nowych wielbicieli się pojawi. Dlatego też w którymś z postów zastanawiałem się, jakie utwory trafią na koncertową set listę.

tak to w moim przypadku jest



no Pet, przecież wiemy, jaka zwykle jest reakcja na każde nowe wydawnictwo armijne i okołoarmijne - Prozess, Luna, Ósemki, Ultima, Trupia czaszka wzbudzały wielką falę wszech-entuzjazmu. Nieco słabiej było może z Dementi. Wydaje się wręcz, że taka reakcja jest immanentnie przypisana temu forumowi
Ale nie narzekałbym - na pewno jeszcze zdecydowana mniejszość na porządnie posłuchała Frika, a przecież pojawiło się już dużo reakcji BARDZO pozytywnych (na fana numer jeden wyrasta mi marecki ).

_________________
ćrąży we mnie zła krew

wyraziłeś to, o co mi chodziło
Tak BTW - w kontekście Freak posłuchałem dziś Falarka i trzeba przyznać, że ten psychodeliczny sznyt Roberta Brylewskiego, jest bardzo wyczuwalny na najnowszej Armii... Choroba, ceniłem i Popkorna i Klimczaka i Grymuzę, ale to jednak Armia "z czasów" Roberta zwaliła mnie na kolana i związała emocjonalnie z tym zespołem. Innymi słowy chciałem napisać: "kurcze, jak mi tego brakowało" (ot, taka refleksja )

coś w tym jest. zwykle, gdy trzeba było wskazywać na ulubionego z armijnych gitarzystów, mój wybór padał na kogoś innego niż Robert Brylewski. ale coś w tym jest...
magia, ale nie okultyzm (parafrazując tytuł wątku, którego zbytnio nie lubię)

bardzo jestem ciekaw, jak ta magia mi się włączy na Freaku (bo jednak udział Bryla tam chyba nie aż taki znaczny?)

_________________
ćrąży we mnie zła krew

No właśnie, tym bardziej, że Budzy wspominał w Antyradiu że z kimś innym na początku siadł do tworzenia kręgosłupa tej płyty.

Ale może fani ostrego grania sobie odpuszczą?

Nie wiem na czym to polega, może rzeczywiście magia, ale na całej płycie unosi się "duch" Brylewskiego Nie umiem tego nazwać, bo są to skojarzenia... Co do gitarzystów: w okolicach Ducha miałem dużą "fazę" na granie Popkorna. Gdy posłuchałem jego gry na krakowskim koncercie rejestetrowanym jako SSS jeszcze bardziej mnie wciągnął sposób w jaki gra (choć przecież wcześniej widziałem go na żywo wiele razy z Acid Drinkers). Ostatnio 888 888 raz posłuchałem Legendy i Czasu i bytu i muszę przyznać, że Brylewski miał coś, czego nie posiadał żaden późniejszy gitarzysta Armii (przy całym szacunku dla nich, bo przecież to świetni muzycy). Rzeczy nienazywalne... Sorry za OT, ale Freak budzi we mnie mnóstwo emocji i skojarzeń...

wydaje mi się Aim, że co najwyżej nie będą słuchać tej płyty (jak ja Prozessu ) Nie martwiłbym się o to: przecież nikt nie przekreśli tego, co było bo mu się Freak nie spodoba? Ważniejsze będzie to, co wyjdzie po Freaku - jestem ogromnie ciekawy, jak potoczy się rozwój Armii.

Giltoniel! Nie tylko Ty
Czy będzie powrót do czadu?

po pierwszym przesłuchaniu płyta mi się podoba średnio. Nie wątpię, że nagrywający włożyli w nią kawał roboty i się świetnie przy tym bawili, ale niestety... Największą rewolucją jest dla mnie to, że pierwszy raz słuchając płyty Armii przy niektórych kawałkach chciałem, żeby się już skończyły.

Podobają mi się na tej płycie na razie tylko "Maszynista Grot" (który jak dla mnie mógłby znaleźć się i na "UT" i na "Procesie", "Freak", który jak dla mnie mógłby znaleźć się na "Lunie" (ale tu już okazało się, ze moment, w którym kawałek zaczął iść w dobrym dla mnie kierunku, był w zasadzie końcem tegoż) i okolice 4 minuty "Break out".

Pierwsze dwa kawałki wydają mi się ok, ale gdyby były to pierwsze kawałki Armii, które bym usłyszał, to bym tego zespołu nie pokochał. "Green" mi się w zasadzie nie podoba, zwłaszcza to, czego nie słyszałem w wersji radiowej. "In the land of..." - zupełnie nie, a ostatniego numeru w zasadzie nie zapamiętałem.

Najmniej moja płyta Armii, niestety.

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

mam podobnie z Greenem z lekką tendencją wzrastającą ale co najwyżej o pół gwiazdki może awansować, reszta się klaruje albo umacnia...

_________________
W jednej ręce granat,
w drugiej nóż... i już!