Ultima Thule

Tak jak "Freak" był czymś innym od "Der Prozess" tak "Osobliwości" były czymś innym od "Freaka' a "Podróż..." ... to kolejny, odmienny kierunek. I dobrze. Trudno oceniać ten album w oderwaniu od filmu, przed przesłuchaniem najlepiej mieć go wcześniej obejrzanego. W innym przypadku zaskoczenie może być spore Struktura płyty przemyślana(przejścia pomiędzy ścieżkami - na plus) część utworów potraktowano dość klasycznie tzn. brzmią podobnie jak wersje studyjne, szczczególnie cześć tzw. czadowa ... ale takie "Gdzie ja tam będziesz" ty czy interpretacje Gerarda to kosmos No i wszechobecna, koncertowa surowość wykonania też stwarza inną jakość. Jak dla mnie im wiecej przesłuchań, tym "Podróz na Wschód" bardziej zyskuje, choć przyszło mi ją łatwiej do "rozgryźć" niż "Freaka" . Generalnie: pozytywne, dużo "oddechu" , lekkości grania i świetnej formy muzyków, a chyba najbardziej samego Budzego.


Ps. Ładnie wydana okładka, fajne zdjęcia (aż sie chce jeszcze raz sięgnąć po film) ... tylko że Stopy szkoda bardzo. Nadal.

_________________
Wiatr wieje ciągle tam gdzie chce

coś w tym musi być!

_________________
II.OP.OP

Jestem trochę chora i słucham płyty w łóżku w lekkim półśnie, i sobie jadę na Wschód . W pewnym momencie czuję wyraźnie że łóżkiem kołysze, ale wcale się nie dziwię i nic mnie to nie obchodzi...

...bo podróż trwa i trwa, wcale się nie kończy, można wskoczyć w trakcie, można wyskoczyć w biegu. To jak podróżowanie pociągiem bez biletu, nie muszę się starać - i tak tam jestem, wiem że już tu zostanę, choć nie mogę o tym mówić za dużo. To jak śpiewanie przy ognisku , jak granie na ulicy.

Nie trzeba się spieszyć ani z odsłuchem, ani z opinią. To coś więcej niż płyta, film, słuchowisko, ludzie, stare kawałki - to sposób na życie, które trwa, podróż na wschód.

Pies ma swoją kość, czas ma swoje miejsce, i ja też po prostu tam jestem.

Gerowe Towards the East na koniec - piękne i wzruszające.

Płytę nabyłam (drogą kupna) w mediamarku, gdzie leżała sobie między Exodusem, Legendą, a nawet Duchem. Natomiast w dziale nowości pod literą A znalazłam Soul Side Story (też w odcieniach zieleni bąć co bąć)

Jutro posłucham jeszcze raz!

I ja, i ja także...

_________________
...tam na skraju lasu, gdzie brzóz tyle...

a po ile kupowaliście, jeżeli można spytać? bo mnie cena empikowa lekko zdziwiła...

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Po 35 zł u Kristofera...

_________________
Więc dokąd, dokąd ta wędrówka
Posmutniał król i zadął w róg
Przeciwnik straszy, pielgrzym idzie
A pyta zawsze Bóg

Ja za 34.99

_________________
po co ta wrogość do siebie, to co w Tobie prawdziwe jest piękne

koło 37 lub 39 zeta w mediamarku, już zapomniałam

w mediamarktach to czasem można zauważyć płytki Arki Noego za 49,99

_________________
II.OP.OP

..w MM w Chorzowie widziałem dzisiaj za 42 bodajże, a w Czeladzi za 39 chyba.

_________________
..Ty się tym zajmij..

Kierunek bardzo OK. I cieszy, bo ja np. od czasu "Ultima Thule" nie bardzo potrafiłem odnaleźć jakieś wydawnictwo Armijne, które bym lubił tak jak Ducha, Triodante czy Czas i Byt... a tutaj proszę... Marzyłoby się kiedyś wspólne wydawnictwo Armii i Soundropsów, bo choć ten ostatni zespół średnio mam osłuchany, to sądzę, że niesamowicie dodaje kolorytu Armijnym kompozycjom...

_________________
II.OP.OP

...w MM Gorzów Wlkp. 44,90 zł płaciłem (pierwszego grudnia to chyba było)...

_________________
...tam na skraju lasu, gdzie brzóz tyle...

W empiku 42 zł.

Pierwszy odsłuch za mną. Słuchałem w trasie, przede mną samochody, obok padający śnieg. Na przejeździe w Klewkach widzę z daleka światła pociągu - może to parowóz numer 8. Doganiam go w Pasymiu, ale też tylko widzę z daleka światło. Mam nadzieję, że spotkamy się na prostej przed domem, ale wszyscy jadą bardzo wolno. Pociąg znika, zabiera tylko Grota.

Najbardziej podobają mi się momenty akustyczne: Green, Motorek, Buraki, Podróż na Wschód, Skończyłem, solowy Franz, Krzyżokmiet i zamykające Towards The East.

Nie mogę doczekać się koncertów.

_________________
Youtube

Pierwszy odsłuch płyty też miałem w samochodzie i tam jakoś mi to nie zabrzmiało, nawet aż tak, że byłem rozczarowany, spociłem się i zrobiłem kilka nieprzewidywalnych dla innych użytkowników dróg manewrów.
Szybkie śledztwo i miałem podejrzanego: miał środek, sposobność, motyw.

.... coś mi mówiło, że w domu będzie inaczej...

Płyta jest świetna i zaskakująca. Jest tam jakaś wolta frikowa w drugą stronę, albo spotkanie dwóch zaświatów. Armia na torach i stacjach to przecież niedaleko pastwisk, i może dlatego tak super pasują na tej płycie momenty z The Soundrops.
Wielki uśmiech i zadowolenie wywołuje u mnie śpiew Budzego, jakby bardziej zniuansowany, z zaprzęgniętymi do rydwanu nowymi środkami wyrazów, artykulacjów i nastrojów.... no super! Czasami, aż boję się napisać, jakby tremolo się pojawiało.
Zespół gra soczyście, przepiękna współpraca sekcji. A jaka dostojna waltornia! Tkające gitary obrazy w duszy psychofana.
Jest MOC!
Archanioły i ludje nawet dowodzą, że śpiew przy posiłku nie jest wyrazem bezmyślnego ryzyka, a ma siłę poprawy perystaltyki i tam i tu.
Bardzo podoba mnie się Gdzie ja tam będziesz TY... i pozostałe piosenki też mnie się podobają.
Jest MOC!

_________________
un tralala loco

Owszem, płyta dobra. Rzekłbym nawet, że bardzo dobra i zadziwiająco spójna jak na muzykę wyjętą z filmowego kontekstu (swoją drogą ciekawe jak odbierają to osoby, które filmu w ogóle nie widziały). Fajnie posłuchać „obok siebie” Beaty, Stopy i Krzyżyka, Banana i Kuby, no i Kmiety, którego basu strasznie mi teraz brakuje (i Karpiokmiet marzy się po nocach. Ech!). Ale w sumie ta płyta to co najwyżej podsumowanie tego, co było. Raczej ciekawostka niż nowa Armia, na którą czekam. Czy obecny skład okrzepł już na tyle, aby zaserwować nam świeży krwisty befsztyk a nie bigos? Wprawdzie wciąż pyszny, ale jednak odgrzewany po raz któryś …

_________________
Robert Skruszony