Dostałem płytę pod choinkę, przesłuchałem kilka razy. Na jakiś czas jeszcze płyta zaklinowała się w odtwarzaczu samochodowym. Mam kilka luźnych refleksji.
Po pierwsze zazwyczaj nie lubię takich płyt. Dla mnie to ponowne trawienie przetrawionej treści. Słuchanie płyt z nowymi wersjami nie jest dla mnie przygodą, bo nie mam słuchu i nie lubię wsłuchiwać się szukając różnic w wykonaniach. "Podróż..." za to lubię. Bardzo przyjemnie się słucha, także dlatego, że nie mam kilku płyt Armii na CD i dawno nie słuchałem takiego Aguirre.
Po drugie płyta fajnie brzmi i tu mam refleksję: zespoły szukają jakichś magicznych studiów, żeby "uzyskać brzmienie". Zawsze to doceniałem, choć z uwagi na wspomniany brak słuchu nie zawsze słyszałem. A tu staje zespół na stacji kolejowej i przy zachodzącym słońcu gra na żywca. I jest super. Jak to jest?
Nie wiem czemu, ale dla mnie to jest płyta waltorni. Brzmi tu rewelacyjnie, czekam na jej wejścia, niuanse. I jakoś brak mi po tej płycie w regularnym składzie Armii Banana.
Po przed ostatnie to fajnie brzmią tu kawałki angielskie, zarówno w wykonaniu Budzego (chyba lepiej niż na Friku) jak i Gera (tu wolę Parowóz niż Podróż).
Po ostatnie bardzo czekam na zupełnie NOWĄ płytę Armii. Podróż to dla mnie jakieś preludium, wstęp do nowej jakości. Bardzo jestem jej ciekaw, a ku mojemu smutkowi jakoś jej na horyzoncie 2013 nie widać.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
. No a po włożeniu krążka do wieży to już się zaczęła magiczna Podróż na Wschód. Świetne te nowe wersje 
i Mumio słychać 
