Ultima Thule

Też inna kwestia, że inaczej się odbiera muzykę na żywo a inaczej z nagrań koncertów, więc może gdybym miał przyjemność zobaczyć to na żywo zmieniłbym zdanie

Wysłane z mojego C1905 przy użyciu Tapatalka

A mi się pogoba gra zarówno jednego, jak i drugiego, a z chęcią posłuchałbym ich razem grających ten numer

ale to tylko na 2 7ki

Że co, 14?

Jestem po dwóch odsłuchaniach płyty. Myślę,że "Toń" bardziej mi podchodzi w takiej formie koncertowej. Co do samej muzyki - płyta Toń ze względu na ekspresję gitar i uwydatnienie waltorni bardzo mi podchodzi.

Płyta zmyłka. Np. Taki ot sobie akordy. Myślę: "zaraz usłyszę: ta bajka jest..." "ale nie. Mocniejszy rif wchodzi i słyszę Urkoloseum. (choć wrażenie coraz bardziej się rozmywa).
Podobają mi się sample. Czy Armia będzie iść w tą albo w tę stronę? Co wybierze?
Podoba mi się początek" Duszo wróć " - kolejna skojarzeniowa pułapka. Myślałem że to Pitbull się zaczyna.

Ale najbardziej Chyba mi się podoba Breakout. Idealne się przy tym maszeruje (to tak apropos innego wątku)
Nagle sobie przypomniałam, że kiedyś bardz lubiłam Freaka. Zatesknilam za tą płytą.

Podsumowując: Toni będę słuchać koncertowej, wrócę do Freaka i będę szukać okazji by iść na koncert osobiście.

_________________
Polski ziemniak jest skarbnicą witaminy C

..Tam gdzie kończy się kraj DVD to właściwie nie zapis koncertu, a raczej muzyka ubrana w obraz.
Może trochę zinterpretuję według mnie.
Pod dom znajdujący się na końcu kraju podjeżdża człowiek . Nie wchodzi do środka(?) obserwując przez okno co dzieje się wewnątrz. A że na dworze jest chłód to ta obserwacja jest utrudniona . Odbywa się w zasadzie poprzez "podglądanie" przez zaparowaną szybę. Żeby coś oglądać przez zaparowaną szybę trzeba sobie zrobić małe okrągłe okienko..
A w środku dzieje się..Tam gra muzyka..I ten katowicki koncert pokazywany jest przez takie właśnie okienko, gdzie obraz centralny jest znacznie wyrażniejszy. Jest obrazem tajemniczym, koncentrującym widza na tym co jest najważniejsze..Ale czy jednak?..Toń czyli głębia? ..Czy Toń jako obraz wtórny i nie do końca prawdziwy? Bolesławiecki koncert jest jakby tonicznym odbiciem tego katowickiego.
Ale co jest dla artysty istotne albo najważniejsze? Czy jednak jest to odbicie wtórne ? Wydaje mi się że nie.To głębia , która niesie z sobą tajemnicę i niepokój. Chyba każdy z nas ma taką swoją Toń, swoje odbicie. Ja znam je, ale nie nie mogę odebrać go całościowo wizualnie, natomiast osoba obserwująca zna je wizualnie jednakże nie zna mojego wnętrza..No chyba, że zna mnie bardzo dobrze..
Kończy się koncert, człowiek który obserwował z zewnątrz co się dzieje w środku ...wychodzi z domu..No a przecież tam wcale nie wchodził..No ale jak tam nie wchodził , jak jednak wchodził...Podróż w głąb siebie..Taką podróż polecam! Podróż na Wschód.


..pora na reklamę..Promocja!
Towarzystwo Turystyczne "Podróż na Wschód" oferuje za darmo podróż po zakamarkach ludzkiej duszy. Całkowity koszt to zero złotych!
Weż ze sobą drugie śniadanie i swego nieprzyjaciela. W domu zostaw gniew, niepokój, zwątpienie.
Wszelkich informacji udziela Twój Anioł Stróż pod numerem tel. 888 888 888.

_________________
..Ty się tym zajmij..

Super, Wuka!

_________________
Would you know my name, if I saw you in heaven ?

Mój kanał na YouTube, czyli klejenie modeli, ale nie tylko.

świetna interpretacja:)

he he wuka katoCopywriter
zastrzeż to hasło

_________________
J 14,6

Przesłuchałem w końcu ten koncert. I powiem, że kopnęło mnie. Bardzo dobry wykon, potężne brzmienie, fajny dobór repertuaru. Z pewnością będę jeszcze wracać do tej płyty.

_________________
http://67mil.blogspot.com/

_________________
"Milczy! To wprost zdumiewające... Niechże pan będzie mężczyzną! No niech się pan chociaż uśmiechnie! Fe, co za obrzydliwy filozof."

Sporo czasu musiało minąć, żebym przyjrzał się temu albumowi. Przyznam, że trochę zniechęciło mnie to co zauważyłem na samym początku, że są te dwie gitary, no i że koncertowy film zrobiony jest tak a nie inaczej. Ale wreszcie zaczęła we mnie kiełkować chęć, żeby posłuchać. Uległem jej z myślą, że spróbuję znaleźć w sobie takie, nazwijmy to, dziecięce podejście, które chyba jednak zawsze sprzyja żywemu odbiorowi.

No i sprawdziło się . Pewnie, że mam różne zastrzeżenia, ale ogólnie - zwłaszcza jeśli chodzi o numery z Toni - słucha mi się bardzo dobrze i z dużą przyjemnością. Pasuje mi moc i brud, którego tu jest co nieco. Mniej podobają mi się starsze numery, które jakoś gnają do przodu, gubiąc część swojego charakteru, tak przynajmniej dotychczas to odbierałem. Zaskakuje mnie czyściutkie brzmienie waltorni, ale jest tak ładne, że się nie zagłębiam. Bas świetny, zwłaszcza solowa partia w Breakout, uważam, doskonała. No i koncertowy Budzy, moc.

Miałem jeszcze taką myśl dziś podczas słuchania, że w dawnej Armii przebłyskiwał blask, a w tej nowej przebłyskuje nicość i więcej jest cierpienia niż radości. Ale może tak ma być, może to próba uzyskania tego jeszcze głębszego blasku... i głębszej radości.

_________________
Nic już nie przeszkodzi Elizie Orzeszkowej

A jesteś w stanie wskazać cezurę czasową, kiedy blask zaczął ustępować nicości (a może raczej mrokowi rozumianemu jako brak światła bądź właśnie blasku). Może faktycznie kiedyś było więcej donkiszoterii, mniej poważnej refleksji, ale cierpienie obecne było i wcześniej. Jakoś nie odbieram dawnej Armii jako domeny radości (chyba że patrzę na okładkę "Czasu i bytu" ), a i nadzieja wprost wyrażona jest bodaj dopiero na "Triodante", nie wspominając o "Duchu". Jeden orzeł spadający na zdobycz wiosny nie czyni. Choć są to pewne powierzchowne odczucia, gdzie mi tam do wielopłaszczyznowych analiz.

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

Zastanowiłem się nad tym i faktycznie coś w tym jest.

A cezura? Może symbolicznie "Śmierć w Wenecji"?

_________________
Znaleźliśmy czekoladę idealnie dopasowaną do osobowości syna Graviego

Tylko "PMK" jest tak naprawdę płytą być może muzycznie i po prostu brzmieniowo lżejszą (pokrewną "Tańcowi szkieletów"), ale poza przypadkami dziecięco radosnym ("Ukryta miłość") i żartobliwym (a może bardziej groteskowym - "Horror Budzulli"), to nie jest wcale taką jasną, czy bijącą blaskiem. Choć przecież trzeba umrzeć, by zmartwychwstać.

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night