Ultima Thule

oto pechowa dziesiątka utworów najwyżej notowanych w WFO, które już odpadły. Żal serce ściska gdy się na to patrzy

1. Bracia bum
2. Podróż na wschód
3. Parowóz numer osiem
4. Pięknoręki
5. Przed prawem
6. Jeżeli
7. To moja zemsta
8. Statek burz
9. Zły porucznik
10. Sodoma i Gomora

arasek celowo ustawia te pary, żeby budzić kontrowersje

przy "Legendzie" i "Wczorajszemu" to z kolei były narzekania ze co tak nudnoo

Korzystam z okazji i słucham sobie "Łapaczy" BARDZO głośno na rozkręconych na maksa kolumnach. Szyby się trzęsą.

Well... Jest to numer totalny, na wszystkich polach, we wszystkich warstwach i pod każdym względem. Wiele razy już pisałem, że Duch jet najrówniejszą płytą Armii i że niczego się tam nie da pominąć. Łapacze Wiatru to ekstraliga na tym tak doskonałym albumie.

Gero opisał warstwę muzyczną w sposób którego nawet nie próbowałbym naśladować, bo nie znam się na tym nawet w 10 procentach tak dobrze. Powiem o emocjach - numer przenosi mnie w zimowe Tatry, gdzie w okresie po wydaniu Ducha spędzałem niezwykle dużo czasu (bywały takie tygodnie w trakcie roku akademickiego, że upychałem sobie wszystkie zajęcia w jeden dzień w tygodniu pozostałe sześć siedziałem w Morskim Oku. Zabierałem ze sobą walkmana i 2-3 kasety które katowałem non-stop, ratując budżet na baterie rozgrzewaniem tychże baterii w śpiworze. Duch najbardziej kojarzy mi się z tymi wyjazdami i z tym okresem. Łapacze i ich przejście w On Jest Tu zawsze były szczytem uniesień - co za zakończenie tak wspaniałej płyty - a potem tylko kliknięcie autorewersu (gimbynieznajo) i jazda od początku. Łapacze poruszają mnie bardzo głęboko - każdy instrument jest tam na swoim miejscu, niesie niespotykane doznania, na co wpływa fantastyczna realizacja całej tej płyty - selektywność jest wręcz wzorcowa. No więc zatapiałem się w tych warstwach jak w chmurach - na serio miałem przy tych odsłuchach mistyczne odloty najwyższej klasy. No i koncerty z tego okresu... Coś pięknego.

10/10