APOLONIA: Coś podobnego! Coś podobnego!
EUFEMIA: Tak?
APOLONIA: No, że czemu on śpiewa, że dłubiemy w nosie?!!
EUFEMIA: A? To chyba nie o nas...
APOLONIA: Nie o nas? Czyli że są jakieś wrony, które dłubią w nosie, tak?
EUFEMIA: No, za każdą ręczyć nie mogę...
APOLONIA: A niechby i nie o nas. To dlaczego w takim razie jesteśmy w tym odcinku?
EUFEMIA: No, to by chyba trzeba zapytać tego drugiego.
APOLONIA: Tego, dla którego to wielkie nieszczęście, że najczęściej widuje się akurat te ptaki, które są najbardziej pospolite, tak? Tytan intelektu, żeż!
EUFEMIA: Nie wiem, może mu się to wydaje zabawne?
APOLONIA: HA-HA-HA! Droga Eufemio, znowu ich wszystkich bronisz!
EUFEMIA: To przez to imię...
APOLONIA: Które ci nadał ten, co to nas tak pięknie narysował.
EUFEMIA: Może się to jakoś wyjaśnia w innej części, może w „Brombie i innych (po latach także...)” albo w „Brombie i polityce”? Nie czytałyśmy przecież.
APOLONIA: Tak, wyłysiałyśmy w trakcie wykładu o trójpodziale władzy...
EUFEMIA: Ale, skoro już tu jesteśmy, to może coś o piosence?
APOLONIA: Nigdy jej nie lubiłam. Chociaż, był kiedyś taki śmieszny wątek – to tutaj niby było ukryte jakieś przesłanie, które dało się usłyszeć puszczając muzykę od tyłu?
EUFEMIA: Aaa... Wiesz, chyba jednak skończymy. Poniżej te, co zostały. Pa!
„Dom przy moście” „Jestem smutny” „Wspaniała nowina” „Adwent” „Buraki, kapusta i sól” „Kfinto” „Parowóz numer osiem”
_________________ [.. ![:muuu](./images/smilies/88.gif) .]
|