Ultima Thule

Rzuffie, nie w stylu "Legendy" (a bardziej w Twoim ), to mi się jawi "Nie ja" (które zniknęło dawno temu ). Jakoś odnoszę wrażenie, że "Opowieść zimowa", "Legenda" i "To, czego nigdy nie widziałem" mają ze sobą wiele wspólnego, choć ten ostatni najmniej epicki spośród trzech. I to są dla mnie swoiste "Trzy baśnie", których bym nie zamienił na "3 bajki".

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

no no, coś w tym jest... te trzy utwory zdecydowanie jak dla mnie wyznaczają oś Legendy... przede wszystkim muzycznie. Są najbardziej mistyczne I mają przedłużone fragmenty instrumentalne po drugich zwrotkach

A czyżby wujaszka opowiadania miało być jakąś zapowiedzią przyszłych wydarzeń?... Czy Zjednoczeni przemienią się w Kajetana i Makawitego aby odkryć, kto jest naprawdę wśród nas?... Czy ten ktoś może przybędzie incognito pod strzechy?... Trzeba pamiętać, że z próżnego i łogr nie naleje...

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Nie nie nie nie, po stokroć nie. Ja w życiu bym nie wymienił Legendy, To czego nigdy nie widziałem i Opowieści zimowej na Trzy bajki. Mi się to osobiście w globusie nie mieści, żeby taką zamianę przeprowadzić, NEVER. Ale szanuję oczyWiście twoje zdanie, choć ciut nie rozumiem JAK TAK MOŻNA!?!?! ale i tak dla ciebie

_________________
"My face in the mirror tells me it's not surprise that I'm
pushing the stone up the hill of failure"

He he he, jeżeli chodzi ci o pęcherz to trzeba pamiętać, że łogr naleje i z próżnego ...

A znacie ten dowcip?:
Dwa ogry stoją pod murem i leją. Leją tak chwilę patrząc obojętnie na mur przed sobą, po czym jeden mówi:
-Ty, a co ty tak cicho lejesz?
- A, bo ja leje po spodniach.... odpowiada tamten.
- No, a nie żal ci spodni? ... pyta znowu ten ciekawy.
- A wcale, .... bo ja leje po twoich!
he he he.

Przyznam, że gdyby nie Opowieść, Legenda i jako trzeci To czego nigdy nie widziałem, płyta LEGENDA nie byłaby jedną z moich trzech ulubionych płyt Armii. Te trzy utwory to prawdziwa kwintesencja Legendarnego stylu Armii (ten trans, orkiestrowa (progresywna) budowa utworów). Miki dobrze napisał, one się odróżniają na plus od wszystkich innych utworów na tej płycie.

_________________
http://danielpaczkowski.blogspot.com

Zgadzam się całkowicie. Chociaż z drugiej strony utworki np. : Kochaj mnie, Przebłysk 5, Podróż na wschód, Nie ja... choć nie mają już w sobie tyle mistyczności, pasują świetnie wg. mnie do "Trzech baśni" jak to nazwał Miki i trudno byłoby mi sobie również bez nich wyobrazić Legendę. Co innego już np. Niezwyciężony. Owszem, utwór nie jest najgorszy, jest dobry, coś w sobie ma, ale akurat do Legendy mi tak średnio pasuje. Oczywiście to moje osobiste zdanie...

_________________
"My face in the mirror tells me it's not surprise that I'm
pushing the stone up the hill of failure"

Myślałem pare dni, i spacjalnie nie słuchałem płyty - odpada Przebłysk.

Wiem, wiem. I gdy Podróż na wschód mi pasuje, choć jest takim bonusem to Niezyciężony wogóle. Ja bym wolał bez tego bonusa. A jeżeli bez bonusów to powinno być też bez Podróży na wschód. I tak źle i tak niedobrze

_________________
"My face in the mirror tells me it's not surprise that I'm
pushing the stone up the hill of failure"

Dobre Szreku dobre! Musimy z tego zrobić NUMER!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

czas na Przebłysk

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Kurwen, kurwen, to chyba przebłyskowi w tej turze przyjdzie już zgasnąć

Ja na szczęście nie mam tego problemu. Nie wyobrażam sobie żeby po "Dla każdej samotnej godziny" zabrzmiało coś jeszcze.

_________________
"Ale my kochamy to, co nieświadome; kusi nas wino, miłość i krew." Ernst Jünger

Hm... Moim zdaniem Niezwyciężony to utwór raczej zbyt lekki, zbyt łatwo wpadający w ucho w porówaniu z najważniejszymi fragmentami "Legendy"...

A tak swoją drogą, to inaczej trochę odbieram Niezwyciężonego dziś, a inaczej trafiał do mnie w 1991 r., gdy nikt nie potrafił z takim entuzjazmem i radością śpiewać, z akompaniamentem mocnej muzyki, o Duchu Świętym, jak Budzy z Armią. Ten utwór ma bardzo klarowne, pozytywne przesłanie, bez skomplikowanych metafor i nawiązań i, jako taki, trafiał i trafia do publiki.
Musi być czasem ciężej, czasami lżej. Raz bardziej wprost, kiedy indziej ciut subtelniej.
Inaczej byłoby jednostajnie i nudno.

A w tym konkursie, co się obcina kolejne części mojej ulubionej płyty, to utwór Legenda powinien wygrać. Bezapelacyjnie.
Ale tego głosu proszę nie liczyć, bo on jest na tak, a nie na nie.

No ja aż takich odczuć nie mam. Jeśli chodzi o "Zostaw to" to faktycznie nigdy mnie nie zachwycał, ale jakże innego znaczenia nabrał podczas oglądania jedego z koncertów z RockNocy... tam był taki incydent z flagą ( ojka tam byla chyba namalowana), potem Armia zagrała "Zostaw to" - przeciwko rasizmowi - świetnie to wyszło, pierwszy raz tak zachwyciłem się tym utworem...

_________________
"My face in the mirror tells me it's not surprise that I'm
pushing the stone up the hill of failure"

Ilu ludzi, tyle poglądów, tyle gustów... A Boga lepiej w to nie mieszaj, J.T.Fly.... Po Niezwyciężonym parę osób z większą ufnością spojrzało w Jego stronę. Np. ja.

Nie zawsze to, co proste, jest "wpadką". On jest tu, On żyje, czy Jezus Chrystus jest Panem również nie są kompozycyjnie zbyt skomplikowane, a niosą w sobie wyraźną moc. Ja nie odbieram muzyki poprzez warsztatowy stopień muzycznego skomplikowania i wyrafinowania, tylko poprzez serce. A serce mi mówi: to dobre jest, słuchaj tego. Może to proste utwory, może łopatologiczne, ale na pewno prawdziwe i z mocą. A racjonalne oceny pozostawiam tym, ktorzy bardziej na chłodno i bez emocji do Armii się zabierają.