youzwa pisze:
Ja myślę, że kwintesencją armijności jest nagrywanie płyt, które różnią się dość znacznie od poprzednich dokonań zespołu.
A to swoją drogą!
Mi chodziło o to, że taka Legenda czy Triodante czy Duch, czy nawet Prozess, który nie do końca mnie przekonuje, są przede wszystkim Legendą, Triodantem czy Procesem. Kiedy myślę: Legenda, to mam przed oczyma czy w uszach pejzaż jej samej, a nie zespół Armia. Może są to takie dzieła, które wychodzą poza swojego twórcę, i to oczywiście jest bardzo dobre.
A taki Pocałunek, który byłby taką "Armią środka", to trochę inna bajka. Kiedy myślę sobie: Pocałunek mongolskiego księcia albo: Droga, to nie rodzi mi to w głowie jakiegoś określonego obrazu dzieła, raczej myślę sobie: o, gra zespół Armia! I ktoś może mógłby powiedzieć, że to świadczy o jakiejś przeciętności, ale ja bym powiedział, że raczej jest właśnie pewną esencją.
Legenda albo Duch (dla wielu teraz Prozess) są jakimś ukoronowaniem, szczytem, ale żeby było na co założyć koronę, musi jeszcze być ciało pod spodem i Pocałunek spełnia rolę takiego ciała. Wypełnienia przestrzeni pomiędzy arcydziełami w dyskografii Armii, ale wypełnienia (pełnego treści), a nie wypełniacza!
Nie wiem, czy coś z tego da się zrozumieć
PS.
youzwa pisze:
może to być ciekawy pomysł, aby kogoś nieznającego Armii, zacząć zapoznawać od tej właśnie płyty.
Jestem wręcz przekonany, że w przypadku wielu osób może to być najlepsza strategia. Zwłaszcza osób, które nie są do końca oswojone ze słuchaniem rzęsistego czadu. Zresztą to, że Pocałunek jest najbardziej "manewrową" płytą Armii, że najlepiej wypada w prostych aranżach, z gitarą na kanapie, to też świadczy o tym, że właśnie te piosenki mają największy potencjał wpadania w ucho, a więc powinno gwarantować najlepsze pierwsze wrażenie
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
). Także może to być ciekawy pomysł, aby kogoś nieznającego Armii, zacząć zapoznawać od tej właśnie płyty.
) to brakuje jej jakiegoś takiego pomostu z Ultimą albo Prozess'em. Pocałunek zdaje się być trzonem, nie mylić z pniem... 
Po prostu zanim zacząłem słuchać Armii to wydawało mi się, że ten zespół właśnie tak gra. Potem się okazało, że jest trochę inaczej 
Dobra śmierć 
