Ultima Thule

kurcze, dla mnie niestety żadna część Exodusa nie jest natchniona , no może poza chorałem....generalnie to prawie wszystkie numery ZDECYDOWANIE wolę w studyjnych wersjach, generalnie Armia na żywo to przede wszystkim SSS

_________________
http://freemusicstop.com

Bo się nie znasz.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

MAQ, zacznij sobie stawiać w sygnaturce kreski za każdym razem gdy to usłyszysz

Zdrówka życzę

_________________
Sometimes good guys don't wear white

Na Exodusie jest fajne jeszcze to nagłe przejście z Aguirre do Święta Rewolucji - ale ten skład był ze sobą zgrany! Zresztą obecny też jest
Jeszcze końcówka Dla każdej samotnej godziny. I oczywiście pierwsze nieśmiałe dźwięki gitary we wstępie do Niewidzialnej Armii. Ech, jednak dużo jest tam dobrych momentów. Myślę, że głównym grzechem tej płyty jest zbytnie wyeksponowanie perkusji. Z drugiej strony Stopa był wtedy chyba najszybszym bębniarzem w Polsce i podejrzewam, że realizatorzy nie wiedzieli za bardzo jak takie perkusyjne "petardy" nagrać, żeby to dobrze brzmiało Podobny błąd popełniono kilka lat wcześniej przy nagrywaniu płyty Moskwy - tam werbel brzmi jak prasa do metalu w fabryce

_________________
gdzie znalazłeś takie fayne buty i taką fayną głowę?


FORZA NAPOLI SEMPRE!

Ostatnio się zastanawiałem, jak wyglądałaby lista zaczęć płytt w odniesieniu do Armii...wyszło mi takie coś:

1.Dom Przy Moście
2.Inaczej Niż Zwykle
3.Zjawy i Ludzie
4.Wyludniacz
5.Zły Porucznik
6.Biesy
7.W Niczyjej Sprawie
8.Kochaj Mnie
9.Na Ulice

_________________
http://freemusicstop.com

A na którym miejscu znalazłoby się Intro '87 ?...

_________________
gdzie znalazłeś takie fayne buty i taką fayną głowę?


FORZA NAPOLI SEMPRE!

ha, armijne zaczęcia płytt! ulubiony temat araska i dla mnie rzecz kompletnie niepojęta, że jemu się właśnie te pierwsze utwory najbardziej podobają.
dla mnie żaden z pierwszych utworów na żadnej z płytt nie znalazłby się w lepszej połowie piosenek z danej płyty (zamąciłem chyba )

Najlepszym zaczęciem jest dla mnie (zarówno w sensie pierwszych dźwięków, jak i całej piosenki) Inaczej niż zwykle, ale na takiej płycie jak Duch zajmuje mimo wszystko maks ósme miejsce na jedenaście piosenek.

MAQ, ale nasze listy podobne!

1. Inaczej niż zwykle (na płycie miejsce 8 albo 9 na 11 piosenek)
2. Dom przy moście (chyba 5 / 12)
3. Wyludniacz (5 / 7)
4. Zjawy i ludzie (8 albo 9 / 10)
5. Kochaj mnie (9 / 10)
6. Zły porucznik (6 / 7)
7. W niczyjej sprawie (nie mam pod ręką Czasu i bytu, nie policzę)
8. Biesy (9 / 10)

intro 87 to mi się akurat całkiem podoba (gdzieś w okolicach Kochaj mnie? ), ale nie wiem, jak to wcisnąć.

Przy okazji - Radio Rivendell i Halo halo też są dla mnie wśród raczej słabszych utworów na swoich płytach. A tu Radio by było obok Zjaw, ale nie wiem po której stronie, zaś Halo gdzieś obok Kochaj mnie, więc nieco niżej.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Ech, mam zupełnie Inaczej Niż Crazy.

Dla mnie Armijne zaczęcia są bardzo dobre i bardzo-bardzo ogólnie.

Może "Na ulice" czy "Kochaj mnie" nie zajmują specjalnie wysokich miejsc, ale "Biesy", "Wyludniacz", "Inaczej niż zwykle", "Zjawy i ludzie", "Dom przy moście" czy "Zły porucznik" już tak. Nie podam dokładnie, bo nawet o tym nie myślałem. Może kiedyś.

Dla mnie na przykład, co jest skrajnym przypadkiem cudowności utworu otwierającego, Triodante mogłoby być singlem składającym się z "Wyludniacza" i "Popiołów" + dowolnego czegoś jeszcze, żeby bylo "trio" a nie "duo" i byłbym zadowolony. Oczywiście płyta jest dobra, nie tak, jak Legenda, nie tak jak Der Prozess (chyba), ale dalej jest dobra i dalej ją lubię, i tak... dalej.

_________________

Z reguły jednak w moim przypadku czołówka, bądź lepsza część płyty.
(Najbardziej mnie rozwaliłeś tym, że inaczej niż zwykle 8\11 )


Czy w świetle zdań wyżej, nie jest to tylko pozorne podobieństwo?

_________________
http://freemusicstop.com

1. Kochaj mnie
2. Wyludniacz
3. Inaczej niż zwykle
4. Zły porucznik
5. Intro '87
6. Zjawy i ludzie
7. Dom przy moście
8. Biesy

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Zamieniłbym tylko miejscami Inaczej niż zwykle i Złego porucznika. Reszta u mnie tak samo.

_________________
"My face in the mirror tells me it's not surprise that I'm
pushing the stone up the hill of failure"

Czy ja wiem, MAQ? jednak podobnie wyglądają te listy. Inaczej niż zwykle wszakże ma u mnie cztery i pół gwiazdki, co ja poradzę, że to taka dobra płyta

za to znacznie silniejsza u mnie pozycja ostatnich utworów... nawet w trzech przypadkach to może być numer jeden na płycie.

i dobrze, bo dla mnie pierwszy utwór ma zadanie głównie rozgrzewkowe, niekoniecznie jest dobrze, kiedy pierwszy jest najlepszy i potem może być już tylko gorzej. za to zakończenie, które powala, to jest to!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Poniższy post jest tak naprawdę wstępem do tekstu o Prozessie. Wziął się stąd, że nie umiem jeszcze na poważnie zmierzyć się recenzencko z materiałem nowej płyty i siłą rzeczy ściąga mnie wciąż na pobocze rozmaitych dywagacji... Niech jednak będzie:

Płyty Armii i ogólniej, twórczość Budzego, dzieliły mi się zawsze na dwa okresy, które nazwę roboczo "sacrum" i "profanum". Legenda, Triodante i Duch, a trochę także dwie pierwsze płyty Tymoteusza, były takimi Dziełami. Uderzały ciężarem gatunkowym i wrażeniem, że dotykają spraw absolutnie najistotniejszych w sposób pełen dostojeństwa i namaszczenia właściwego dla absolutu. Korespondowały z tym koncerty mające charakter mistyczny, nieraz wręcz modlitewny.

Z kolei Droga i Pocałunek mongolskiego księcia, oczywiście także Taniec szkieletów, a poniekąd również Trupia czaszka i na pewno 888, to dzieła w świadomy sposób (tak mi się wydaje) zmniejszonego kalibru, schodzące o wiele niżej na ziemię, bardziej może ludzkie i codzienne. Ja czuję w nich osobę, która po latach zmagań a nawet i zwycięstw duchowych, odnalazła prostą radość życia. Jeszcze mocniej może nawet - czuję tam radość z grania muzyki; tamte płyty "sacrum" to nie była taka zwykła radość, raczej Szczęście płynące z możliwości śpiewania o najważniejszych rzeczach, ta muzyka to był Dar - ogólnie wszystko z dużych liter. Od Drogi w tworzeniu muzyki przez Armię poczułem o wiele więcej takiej zwyczajnej radości grania.
Jeżeli chodzi o koncerty, to akurat w latach 1999-2003 miałem przerwę, z tego co słyszałem, przynajmniej początkowo w tym okresie były one nadal mocno "sacrum", jednak od tego 2003, kiedy ponownie zagościłem wśród publiczności, koncerty były w znacznie większym stopniu niż kiedyś w latach 90. po prostu dobrą zabawą, ostrym czadem, były fajne.
Oczywiście i koncerty, i płyty w dalszym ciągu dostarczały nieraz uniesień, ale nie było to w żadnym stopniu tak wszechogarniające. Sytuacje takie jak psalm czytany podczas Dla każdej samotnej godziny w koncercie na XX-lecie, czy łzy wzruszenia, które napłynęły mi do oczu podczas koncertu na trasie z Lao Che, kiedy Nie ja przeszło nagle w mistyczny Parowóz numer osiem - były dla mnie raczej wyjątkami.

Płyta Ultima Thule nie bardzo pasuje mi do tej części "profanum", bo jest mało prosta i ludzka, nie ma też w niej radości... ale nie pasuje również do tamtych płyt Wielkich, nie ma ich uniwersalności i bogactwa. Cóż, nie da się ukryć, że jest to moja najmniej ulubiona z płyt Armii.

Zmierzam jednak do tego, że płytą Der Prozess zespół w dość wyraźny sposób wraca do tego właśnie rozmachu i ciężaru, który reprezentował w latach 90. Wydaje mi się w pełni nieprzypadkowe i zrozumiałe, że właśnie przy tej płycie licznie pojawiają się rozważania, których ani przy Ultimie, ani przy Pocałunku właściwie nie było: czy to aby nie najlepsza z płyt Armii? czy ona nie przerasta Legendy i Triodante? Der Prozess jest o wiele bardziej podobny do tamtych płyt, niż jakiekolwiek wydawnictwo z udziałem Budzego od dobrych 10 lat...

O samym Prozesie postaram się więc teraz napisać w wątku jemu poświęconym...

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Album : Legenda
Utwory mi działają z zrysowanej kopii mp3
1.Kochaj mnie
mocny dynamiczny punk , świetna gitara , waltornia i perkusja w środku utworu 9
2.Przebłysk 5
rytm znów rządzi , świetny refren , pokręcone rytmy perkusji w połowie piosenki
3.Gdzie ja będziesz ty
perkusja jakby z siekiery wyjęta i to już koniec rzeczy świetnych , nudny numer
4.Wieje wiatr
dziwny przerywnik 4
5.To moja zemsta
znów nuda , za mało melodii , ale sympatyczne 7
6.Legenda
świetny tekst , i perkusja na końcu utworu , i melodia gitary w środku
9
7.Nie lubię 1
8.3 bajki
świetny numer , melodia waltorni rulez , i te okrzyki w połowie utworu
9.To czego nigdy nie widziałem
znów kiepskie 5
10.Dla każdej samotnej godziny
spokojny akustyczny numer na dziesiątkę
11.Podróż na wschód
uwielbiam ten numer , a najbardziej wersje z filmu Czapka dla skina
8
12.Pustynia śpi
następny przerywnik ale ten za to lubię
8
13.Niezwyciężony
motoryczny punk , w połączeniu z perkusją robi z niezwyciężonego jeden z najlepszych numerów z tej płyty(najlepsza jest opowieśc zimowa , ale ten numer nie działa mi na mojej kopii mp3 )
7
Najlepszy utwór : Legenda
Najgorszy utwór : Nie ja
Najlepszy moment : perkusje w każdym kawałku , wokal Tomka ,
najlepszy tekst : Legenda , Opowieśc zimowa(której nie mam na kopii) , Kochaj Mnie , Przebłysk 5

sorrki ale to jedna z durniejszych recenzji jakie przeczytałem, do tego żenujące epatowanie brakiem płyty jako takiej

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...