Wrażenia postodolane są niezmienne. Bardzo dobry koncert. I fajnie że inny. Oczywiście jestem szczęśliwy słysząc Archanioły, Popioły (tutaj w trakcie utwory kłopoty z gitarą miał Franc) czy Kochaj mnie.
Śmierć w Wenecji w wersji live jest nieporównywalnie lepsza od płytowej. Coś pięknego. Pamiętam, że od zeszłorocznej Stodoły zacząłem lubić i doceniać ten utwór. Wcześniej jakoś do mnie nie przemawiał. I czwartek potwierdził, że szczególnie na żywca jest WIELKI. Tytułowy utwór z PMK słyszałem po raz pierwszy na koncercie i też wypadł lepiej.
Co do samego wyboru utworów to, oczywiście obok braku czegokolwiek z Ducha, lekko zdziwiła mnie mała reprezentacja ostatniej płyty. W sumie tylko Poza Prawem i Zła Krew. Ten drugi jest dla mnie od samego właściwie początku najbardziej udanym utworem z UT a z każdym koncertowym wykonaniem zyskuje jeszcze bardziej. A Poza prawem zabrzmiało już jak całkowity klasyk. Najlepszą recenzją niech będzie fakt, że tuż przed drugim setem Armii czułem się już bardzo zmęczony i ledwo stałem, a juz pierwsze dźwięki Poza prawem w absolutnie cudowny sposób dodały mi sił, których starczyło na kolejne parę godzin.
<offtop> tak sobie patrzę na wpisy wyżej i znów, co do PMK, Złej Krwi czy Wenecji całkowicie zgadzam się z Moniką
</offtop>
Franc wkomponował się bardzo udanie w zespół i jest takim samym odkryciem dla mnie jak Paweł rok temu podczas trasy i potem poznając UT. Ciekaw jestem czy wpływ Franca na nową płytę będzie już spory i jak się przejawi. Ho ho będzie ciekawie.
Banan za to zrobił się wyjątkowo gadatliwy. Szkoda tylko, że boczne mikrofony czasami były fatalnie nagłośnione bo ja miałem problemy z jego zrozumieniem. Ale zawsze kojarzyłem jego postać z nieruchomą wręcz postawą, kamienną miną, lekko posągowo nawet. A od jakiegoś czasu częściej widzę uśmiech, podśpiewywanie. W którymś utworze, niestety w tej chwili nie pamiętam którym, przejął chyba od Budzego jedną wokalizę tak, że sam Tomek wydawał się być lekko zdziwiony.
Opowieść Spientego - jakoś pośrodku waszych opinii bym się tu ustawił. Nie było to moim zdaniem jakieś epokowe wykonanie ale zdecydowanie też nie może zostać zlekceważone. Myślę, że było bardzo ważne dla samego Spientego, który już parokrotnie dawał wyraz swojej sympatii dla Armii, Legendy itp. Wydaje mi się, że to napięcie było słyszalne w jego głosie. To było dla niego samego duże wydarzenie. Dla mnie nie było w tym jeszcze może magii ale udany eksperyment na pewno.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
