Ultima Thule

Na swojej drodze spotkałem bardzo wiele dzieci. Najczęściej wędrowały one znając wagę swojej misji, robiłem, co mogłem, choć to zawsze za mało, aby im pomóc.
A teraz, niedawno, przypomniało mi się szczególne dziecko i jego szczególny Autor.
Antoine de Saint-Exupery i Mały Książę.
Trudno zestawić "Władcę pierścieni" nawet z cyklem Narnijskim, a co dopiero z "Małym Księciem", ale w mojej głowie najczęściej pojawiają się cytaty z tego ostatniego.
Ale nie o cytatach tak naprawdę chcę pisać, tylko o relacji między Twórcą a jego książką a potem między książką a czytelnikiem.
Antoine żył krótko i bardzo żałuję, że nie mogę usiąść za nim w jego samolocie. Może, kiedy ten czas się skończy, spotkamy się w innym kraju.
"Małego Księcia" poświęcił Leonowi Werthowi, gdy ten był małym chłopcem. Ale znana mi jest też informacja, że potem żałował, że nie zadedykował swojego utworu Róży. Consuelo, którą zostawił, żeby polecieć na drugi koniec świata i już nigdy na tej Ziemi się z nią nie spotkał. Został ukąszony przez żmiję, choć nie wiem, czy to smutne, bo "przy pomocy czegoś takiego" jak samolot, nie można zawędrować daleko.
Od lat w szkołach każe się dorastającej młodzieży czytać "Małego Księcia". Dla wielu z nich to już za późno, dla równie wielu - za wcześnie. Mi sie udało - pierwszy raz "Mały Książę" zabrzmiał w moich uszach głosem mojej mamy. Pamiętam, że wiele rzeczy mi wtedy umknęło, ale została jakaś miłość i poczucie, że wiem, czego szukam. Poczucie się niestety później rozwiało, ale wciąż mam stary egemplarz tej książki i czasem sobie do niego zaglądam, zwłaszcza, gdy jest mi smutno albo gdy zgubię drogę. No i wiem, że rację miał lis, czyż nie?
Decyzja oswoje nia niesie w sobie ryzyko łez. Ale można zyskać coś ze względu na kolor zboża. No i zachody słońca!


A inne książki Antoine'a?
Przeczucie mi mówi, że znajdą się tu tacy, dla których wiele znaczy "Nocny lot" i "Ziemia, planeta ludzi". Robię dla nich miejsce.

Cóż........
Ja mam z kolei fioła na punkcie "Twierdzy", którą czytam zasadniczo w kółko... I nie podejmuję się nawet opisywać tej książki - żaden opis nie wytrzymuje konfrontacji z tym arcydziełem. Genialny traktat moralny.

_________________
kocham cię
kocham cię
śmierć w Wenecji
miłość w Warszawie

no to teraz ja czekam na opowieść Elronda o przygodach "Małego księcia" w Belgii

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

a mi też się udało, bo wprawdzie kazano mi to przeczytać w szkole jako lekturę, ale... byłem wtedy świeżym adeptem Romantyzmu, Poezji, Humanizmu, Wycieczek Filozoficznych. Własnie wtedy zacząłem pasjonować się filozofią (jeszcze nieco po dziecięcemu, ale bardzo mocno!), zachywyciło mnie Stowarzyszenie Umarłych Poetów i byłem całkowicie nastawiony na odbieranie świata Sercem, ze znacznym udziałem róznych duchowych Uniesień i Wzruszeń...

Jako ósmoklasista czytając Małego księcia płakałem jak bóbr.

Uwielbiam tę książkę i myślę, że mówi wiele prawdy o człowieku... dawno nie czytałem, może to jest myśl?

A o pozostałych książkach napiszę innym razem

_________________
ćrąży we mnie zła krew

raz przeczytałam za wcześnie a drugi raz chyba za późno i mały książę wcale nie jest moją ulubioną książką. natomiast ze dwa lata temu czytałam chyba książkę żony autora o autorze i to mi się bardzo podobało.

_________________
ja herez ja herez

ojej!!!!!!!! jak mogłam ominąć ten temat??

małego księcia czytałam jakoś tak bardzo wcześnie i najpierw nie rozumiałam wcale zakońzcenia. ale fascynowal mnie wąż trawiący a słowa 'narysuj mi baranka' były po prostu magiczne... a potem jak już zrozumiałam...to...ojej. ważna to książka dla mnie.

Pierwszy raz jak przeczytałam to dziwiłam się, co ludzie widzą w tej książce... W kolejnych razach... wszystko zrozumiałam. Piękna książka. Tylko czasem, mam wrażenie, nadto cytowana, że aż słowa się niektóre wyśwechtały... Jednak mają swą wartość.
Czytałam jeszcze "Ziemia - planeta ludzi". Już nie pamiętam co w niej było. Pozostało wrażenie - smutna, zadumana, ale... dobra, ma pewien przekaz również jak "Mały Książę"

Nie umiem napisać tego co myślę:(

próbuj! bo widać, że dobrze myślisz. forum to świetne miejsce na ćwiczenia w ubieraniu swoich myśli w słowa!

dzięki za odświeżenie i tego tematu

może spełnię obietnicę i napiszę coś "o innych książkach" Saint Exuperego? tylko słabo pamiętam - Ziemia podobała mi się ogromnie, bardziej pewnie od Małego księcia, ale musiałbym odswieżyć (bardzo chętnie!)

_________________
ćrąży we mnie zła krew

W liceum nieomal wziąłem udział w przedstawieniu „Małego księcia”, przygotowywanym przez szkolne kółko teatralne. Przypadła mi w udziale rola pijaka. Skończyło się tylko na próbach – do przedstawienia nie doszło (sam już nie pamiętam z jakiego powodu). Skutkiem ubocznym było to, że zniechęciłem się do tej sympatycznej książeczki. Wysłuchanie po kilka (kilkanaście?) razy przeróżnych mądrości sprawiło, że zatraciłem wszelką chęć na dalsze czytanie „Małego księcia”.

_________________

Znalazłam książkę w bibliotece Sain-Exupery'ego pt. "Nocny lot"
Z czymś mi się to kojarzy...

Dziś czytałem ową książkę, już raz ją przywołałem, więc i drugi przytaczam Czy Mały Książę mógłby polubić liczby?
Czy Mały Książę odnalazłby się na Forłum?

Książka naprawdę piękna, choć już dawno jej nie czytałem,,, jest ona gdzieś w moim sercu - bardzo daleko - a jednocześnie blisko,,, czytałem ją ze 2 razy - za każdym razem odkrywając co innego,,,

_________________
Więc dokąd, dokąd ta wędrówka
Posmutniał król i zadął w róg
Przeciwnik straszy, pielgrzym idzie
A pyta zawsze Bóg

"Nie można od nich za dużo wymagać. Dzieci muszą być bardzo pobłażliwe w stosunku do dorosłych"

Przyznaję - rewelacja, od 10-ciu lat przychodzą takie wieczory, że biorę to cudo do ręki. Jak dla mnie - pierwsza kięga po Biblii. Jeśli ktoś chciałby ją w wersji elektronicznej - chętnie udostępnię.

_________________
Po długotrwałym i dogłębnym procesie tentegowania w głowie...

Widzę, że bardzo dawno udzielałam się w tym temacie.

Z Małym Księciem pierwszy raz miałam styczność jako dziecko. Mama wypożyczyła mi bajkę, a ja, oglądałam ją kilka razy naokoło. (Jako dziecko mogłam wciąż od nowa oglądać bajki albo czytać książki i nigdy mi się nie nudziły. "Jedynie dzieci wiedzą, czego szukają"?). Z tego filmu mgliście utkwił mi w pamięci obraz dmuchawców i Małego Księcia odlatującego w siną dal. I robiło mi się wtedy smutno.

Następny raz przypadł, kiedy mama kupiła mi książkę, bo "ludzie mówili, że to dobre". Przeczytałam... i nic. Rozczarowałam się wówczas, co inni tam widzą niezwykłego.

Wróciwszy po kilku latach ponownie...

Niestety (a może stety), jako że tak wielu ludzi docenia wartość tej książki, pewne kultowe wyrażenie się poniekąd wyświechtały, choć obecnie, po kilku latach od ukończenia szkoły, nie odczuwam tego tak wyraźnie. Jednakże nie lubię, gdy ktoś przeze mnie nie lubiany używa bliskich mi cytatów w kontekstach nader płytkich. Albo cytaty z Małego Księcia w przedstawieniach szkolnych, fuj! Zresztą mniejsza z tym.....

Najgłębiej z całej książki zapadły mi w serce słowa Lisa o przyjaźni. Jaki jest rytuał oswajania i Wielu ludzi niestety o tym nie pamięta, pchają się z butami w czyjąś prywatność, a potem odchodzą, zostawiając po sobie niesmak i ślady butów.
Jestem bardzo trudna do oswojenia...