Ultima Thule

mocne i piękne

ale fajny wątek! przeczytałam go znów całego i oczywiście nabrałam ochoty na dostojewskiego. zaraz zacznę szukać na allegro tych pamiętników jego żony

_________________
ja herez ja herez

Coś podobnego wynika chyba też z "Legendy o Wielkim Inkwizytorze".



Natalia! A ja od jakichś 3 tygodni zastanawiam się czy przypadkiem nie mam ochoty znów zagłębić się w "Braciach..." (albo czymś), a dziś nawet, jadąc rowerem do pracy, myślałem o tym wątku, że warto by tu wpisać coś o Nowosielskiego stosunku do Dostojewskiego.

Bo on porównuje książki Dostojewskiego, a zwłaszcza "Biesy", do Wielkiego Kanonu Pokutnego świętego Andrzeja z Krety. Mówi wręcz, że twórczość Dostojewskiego jest "zbeletryzowanym Kanonem Pokutnym" - "czytając jego utwory, odnoszę wrażenie, jakbym przeżywał własną spowiedź. Cały czas doznaję uczucia obiektywizacji własnego upadku, zerwania ze światem". Podkreśla, powołując się przy tym na Lwa Szestowa, że Dostojewski ułatwia właśnie zrozumienie tego statusu człowieka - grzesznika, znajdującego się na dnie upadku. I to, że dopiero z takiej perspektywy ukazuje "problem łaski całkowicie darmowej", który nazywa "zagadnieniem zasadniczym dla twórczości Dostojewskiego".

Czyli znów Chrystus!

powinni w seminariach z tego wykłady robić.

ale niestety, po co księdzu wiedza o literaturze i sztuce

_________________
ja herez ja herez

Czytając to, co wkleił Pietruszka, a potem Witek, dochodzę do wniosku, że świadomość i przyznanie się do tego, co rzeczywiście zrobił Raskolnikow, narasta w nim powoli. Na szczęście nie ma opozycji między Chrystusem a prawdą (Prawdą). Na początek jest to przerwanie kręgu myśli Raskolnikowa, w którym wszystko gra, wszystko jest logiczne, tylko te wyrzuty wskazują, że jednak nie. Mały błąd na początku, wielkim jest na końcu. Mały błąd na początku rozumowania, wręcz niepozorne założenie, że jestem lepszy, a ona (lichwiarka) gorsza, prowadzi do zbrodni. Rozumowanie się odwraca, by dotrzeć do swego początku, to znaczy, że w rzeczywistości to ja jestem na dnie. Trochę tak jak w Braciach, gdy Alosza mówi, że on stoi na tej samej drabinie co Mitia, tylko niżej, więc w rzeczywistości niczym się nie różnią.

Ciekawe, że o ile pamięta, Raskolnikow przerywa krąg swojego logicznego myślenia przez działanie - idzie się przyznać, mimo że winy swej do końca nie uznaje.

_________________
Youtube

... a np. taki D.H. Lawrence widzi to w ten sposób pisząc, że u Dostojewskiego "zdumiewająca przenikliwość miesza się u niego z ohydną perwersją. Nic nie jest czyste. Jego dzika miłość do Jezusa miesza się z przewrotną i jadowitą nienawiścią do Jezusa. Jego moralna odraza do diabła miesza się z utajonym uwielbieniem diabła".
Ciekawy jest ten szok i nawet sprzeciw człowieka zachodu, który przybiera taką formę, zapominając, zdaje się, o podstawowym wymiarze łaski.

_________________
un tralala loco

Ciekawe rzeczy pisał o Dostojewskim wspomniany przez Nowosielskiego Szestow. Zwłaszcza "Filozofia tragedii" dotyczyła wprost problemu "podziemnego człowieka". Sobie aż, czytając, kiedyś tam, wynotowałem kilka fragmentów.

Natomiast odnośnie stosunku człowieka Zachodu do Fiodora, co do tej odrazy, to ciekawa była dyskusja między Kunderą a Brodskim, dwa teksty "Wprowadzenie do wariacji" Kundery (pojawiały się u niego nawiązania do roku 1968 w Czechosłowacji) i "Dlaczego Kundera myli się co do Dostojewskiego", czyli odpowiedź Josifa. Za dokładnie nie pamiętam o co szło, ale mam u Brodskiego zaznaczone jakieś fragmenty. Na przykład:

...czytam "Idiotę" od miesiąca...idzie mi bardzo wolno ,mam za sobą 2/3 ksiązki...powiem tylko ,że jest to dla mnie -nie wiedziec czemu- bardzo PRZYKRA lektura...

_________________
ooooorekoreeeoooo

Bardzo jestem ciekaw Twoich wrażeń po lekturze...

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

...oczywiście napiszę , bo jestem wstrząśnięty i .....ja się NIE ZGADZAM !!! na razie powiem dwa słowa : straszna ( genialna) książka

_________________
ooooorekoreeeoooo

czytam wspomnienia z domu umarłych. literacko dość daleko od tych najważniejszych rzeczy. ale za to jaki niesamowity dar obserwacji! już wiem, skąd on potem brał te wszystkie zbrodnicze historie i ludzkie osobowości.

_________________
ja herez ja herez

Czytałem to dawno temu i najbardziej zapamiętałem fragment o uciekających wiosną zesłańcach, którzy najpierw zapatrują się, zamyślają, a po kilku dniach pryskają, choć i tak nie ma to sensu, bo zwykle prędko wracają - z większymi wyrokami...

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

a o bitych i mordowanych żonach nie zapamiętałeś???

_________________
ja herez ja herez

no nie bardzo...

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Dzięki Witek za link! "Braci Karamazow" (tłum. A. Pomorski) skończyłam czytać tydzień temu. Moja recenzja na świeżo brzmiałaby: o dwie części za dużo, bo BK bez starca Zosima, to już nie to samo - robi sie ponuro i smutno. Tak....wiem, że jest to książka o winie i wyrzutach sumienia, ale gdyby tak starzec był z nami do 936 strony Już bardzo dawno nie czytałam tak obszernej powieści, tylu bohaterów,wydarzeń, więc nawet robiłam notatki, żeby się nie pogubić, kto jest kto i kim jest dla tego drugiego. Ale chyba dopiero drugie podejście do BK pozwoli mi się skupić na tym, co autor miał na myśli bo nie chce mi się wierzyć, że notatki z żywota starca Zosima i Wielki Inkwizytor nie maja wpływu na wydarzenia z trzeciej i czwartej księgi. Dlaczego Smierdiakow czyta Izaaka z Niniwy? Dlaczego tyle uwagi poświęcone jest dzieciom? Dlaczego Lise staje się wręcz agresywna po rozmowie z Iwanem? I wreszcie: Kto zabił fizycznie, a kto metafizycznie???

Tymczasem polecam dwa linki:
krótki tekst porównujący tłumaczenie Wata i nowe Pomorskiego:
http://www.rubl.uj.edu.pl/pracownicy/fi ... b_rzp1&w=1
i bardzo długi i ciekawy tekst o m.in. teologii twarzy, niesamotnym czytaniu dzieła:
http://www.miesiecznik.znak.com.pl/Tekst/pokaz/3671/