Ultima Thule

A tego Dukaja to da się czytać?

Pytasz tak w ogóle, czy konkretnie o te książki?

Tak w ogóle to ja Dukaja uwielbiam, kocham i w ogóle.
Akurat te pozycje do grona moich ulubionych nie wpadły. Król bólu to zbiór opowiadań, różnych, pisanych w różnym stylu, i różnie się je czyta, ale generalne wrażenie było średnie. Przy czym kluczowe opowiadania są dość podobne w klimacie do Czarnych oceanów, więc oba te tomiszcza oceniam bardzo podobnie. Oczywiście, sens w tym wszystkim jest (chociaż po raz pierwszy były momenty, które trochę burzyły pomnik, jaki wystawiłam Dukajowi w swojej głowie), ale wizje światów dla mnie odpychające, więc i do lektury z oporem wracałam, zbyt pokręcone, więc się gubiłam, poza tym zbyt wiele neologizmów (u Dukaja neologizmy to częste zjawisko, zazwyczaj sobie z nim radziłam, tu już nie dawałam rady). Tobie nie polecałabym w ogóle akurat tych dwóch książek, mam wrażenie, że to zupełnie nie Twoje klimaty.

_________________
Wiatr jest szary
a księżyc zielony

Fen, szacunek. Ja odłożyłam jakieś siedem lat temu po przeczytaniu dwóch stron. Podobno nic nie zrozumiałam.

_________________
Bez zbroi wychodzić się boję.

Dukaj czasem lubi rzucić czytelnika od razu na głęboką wodę, w nowy, nieznany świat, bez uprzedzenia i wyjaśnienia. Toteż niektóre jego książki tak mają - że przez pierwsze dwie strony niewiele się rozumie. Ale jak człowiek się nie podda, to dalej się rozjaśnia.
Chociaż tym razem u mnie to rozjaśnienie jednak nie do końca zadziałało, zwłaszcza w przypadku niektórych opowiadań z Króla bólu, w tym otwierającej tom Linii oporu.

_________________
Wiatr jest szary
a księżyc zielony

Pytam tak ogólnie, a konkretnie o Lód. Bo jeśli ktoś pisze książki które potrafią liczyć z 1000 stron to wydaje mi się z gruntu podejrzany.
Taka np.Olga Tokarczuk - po co jej były te Księgi Jakubowe? Aż boję się pomyśleć na ile miesięcy można w tym ugrzęznąć

Lód jest mocny! Ma też swoje słabości, a do tego wkurwia mnie zakończenie. Niemniej lektura pozostawiła niezatarte wrażenia!

Powiem tak: jest to książka nieudana, którą i tak warto sprawdzić. Po Lodzie jednak już nie Dukałem.

_________________
the ants are my friends
(bob dylan)

No raczej mnie nie zachęciłeś. Poco brnąć przez tyle kartek, żeby się jeszcze na koniec wkurwić?

Może inaczej zintepretujesz zakończenie? Bo ja w swym niezadowoleniu jestem chyba odosobniony .

_________________
the ants are my friends
(bob dylan)

Nie ma mowy żebym zabrała się za Lód Dukaja.

podobno Laska przeczytała w 4 dni - służbowo

_________________
the ants are my friends
(bob dylan)

Mój mąż piał z zachwytu! Od razu zainwestował w kolejnych Dukajów, niestety. A to ja mu kupiłam...

_________________
Bez zbroi wychodzić się boję.

Dla mnie Lód to arcydzieło!

Nie czyta się łatwo, chociaż dla mnie akurat nie był szczególnie ciężki. Ale ludzie różnie nań reagują, nie wszystkim udaje się przebrnąć, na pewno jest specyficzny. Czy Wam, dziewczyny, by się spodobał, to zupełnie nie umiem przewidzieć, niemniej jednak uważam, że warto po niego sięgnąć. Ponad 1000 stron zdecydowanie jest po coś, jest tam mnóstwo treści, tematów, cholernie głęboka i bogata rzecz, zmuszająca do wielu przemyśleń, stawiająca wiele pytań. Ja bym jednak zachęcała do spróbowania.
Zakończenia nie pamiętam - takie to już moje błogosławieństwo, że zazwyczaj nie pamiętam zakończeń, dzięki czemu mogę po latach wracać do książek i czytać nie znając ich.

Manool, Tobie to bym polecała Xawrasa Wyżryna, wydaje mi się, że mógłby Ci się spodobać, chociaż może i mógłby wkurzyć, nie wiem.
Anastazja, a Tobie to moze Inne Pieśni, chociaż one też dość długie i w tym przypadku nie koniecznie jestem przekonana do tej ilości stron. Mnie czasem zachwycały, urzekały, a czasem jednak nużyły i dłuzyły się. Ale ogólnie to piękna, pomysłowa opowieść i chyba najbardziej kobieca ze wszystkiego co Dukaj napisał.

_________________
Wiatr jest szary
a księżyc zielony

Tylko tak dalej, Fen, to otworzę w środku nocy bibliotekę i ściągnę tego Dukaja. A już mam wystarczająco dużo udręki z Ingą Iwasiów.

Kurczę, trochę się boję, bo potem, jak Ci się nie spodoba, wyślesz mi w ramach zemsty Ingę i zmusisz do przeczytania?

Tzn nie znam Ingi, więc nie wiem, czy zemsta byłaby straszliwa, czy nie.

_________________
Wiatr jest szary
a księżyc zielony

Czytam jej trzecią czy czwartą książkę i łapię się na tym, że lecę przez parę stron myśląc o czymś innym.
Ale "Pięćdziesiątka " była super!