Ultima Thule

_________________
J 14,6

Zupełnie nie planując przeczytałem /nie po raz pierwszy/ jednym tchem Mio, mój Mio Astrid Lindgren. Co za rewelacyjna baśń! W tak małej książeczce zawrzeć tak wiele, to jest mistrzostwo. Przeznaczenie, misja, poświęcenie, zło i dobro - no chrześcijańskie motywy bardzo. Obowiązkowo zarówno dla dorosłego jak i dziecka
Polecam wydanie z 1973 roku genialnie pasuje do treści.
http://poleczkazksiazkamibeel2.blox.pl/ ... abrys.html

_________________
J 14,6

Książka mojego dzieciństwa. Niedługo przeczytam dzieciom, które do tej pory miały styczność z pogodniejszymi opowieściami Lindgren ("Dzieci z Bullerbyn", "Dzieci z ulicy Awanturników", "Lotta z ulicy Awanturników"). "Bracia Lwie Serce" byli dla nas (jako czytających) przeżyciem wyczerpującym emocjonalnie, więc na razie daliśmy spokój. Jednocześnie bardzo polecam serię "8 + 2" Anne-Cathariny Vestly (za nami "8 + 2 i ciężarówka" oraz "8 + 2 i domek w lesie"). Mały Morten i Babcia rządzą! Inna sprawa, że nam już jest nieco bliżej zarówno do domku (choć nie w lesie), jak i do pierwszej z liczb (w listopadzie przestaniemy być parzyści). W obu intencjach prosimy o pamięć modlitewną

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

Ło!

_________________
[.. .]

Jestem ciekawy jak odbiera się tę książkę będąc dzieckiem. Ja niestety poznałem, jak większość twórczości Lindgren, będąc już dorosłym. Mój zachwyt nie mija, a wręcz rośnie.
Tu się zgodzę, że to książka bardziej skomplikowana, trudniejsza, dla powiedzmy 7-latków. Jest dużo o śmierci, rozstaniu i przechodzeniu w doskonalszy, lepszy świat no ale właśnie przez umieranie. Książka przepiękna, ale zawsze polecam ją z tym zastrzeżeniem, że jest wymagająca.
Mio mój mio, ma dużo prostszą konstrukcję i te momenty niepewności czy strachu są krótkie więc już dla 5-latka.O! I tu widzisz masz świetną książkę w swoim rodzinnym oczekiwaniu na domek czyli ""Dlaczego kąpiesz się w spodniach, wujku?" /również pod tytułem "My na wyspie Saltkrakan"/ Gwarantuję zachwyt!

Bardzo ciekawa jest postać i znaczenie ojca /króla, zbója, włóczęgi czy nawet poczciwca/ w wielu książkach Lindgren. Chyba nikt tak pięknie nie pisze o tatkach. Założyłbym wątek, ale kto to będzie czytał? Zostawmy to na parapetówę u Mikiego.

Gdybyście chcieli wiedzieć dlaczego stałem się powsinogą, to przeczytajcie książkę mojego dzieciństwa czyli "Wyprawę pod psem" Makuszyńskiego. Znam na wyrywki.


przyjmuję Was z największą przyjemnością

_________________
J 14,6

"Wyprawa pod psem" Makuszyńskiego myślę, że o czwartej klasy do 100 lat

_________________
J 14,6

ktoś z forumowiczów szukał książki "Zaczarowany dzban"?

_________________
J 14,6

Czytam chłopakowi Wyspę Skarbów. Ale się wciągnąłem!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Naprawdę? Ja z całkiem sporą częścią tradycyjnych bajek/baśni mam problem i najchętniej wyrzuciłabym je do kosza, a jedyny powód, dla którego zaznajamiam z nimi moją czterolatkę, jest związany ze świadomością, że prędzej czy później (raczej prędzej) pozna je i tak. Te Kopciuszki, których życiowym sensem jest oczekiwanie - ze swą koniecznie jak najmniejszą stopą - na jaśnie pana księcia, te dla dorosłych przecież pisane Czerwone Kapturki i tak dalej. Są i takie, które się bronią, udowadniając swą prawdziwą uniwersalność: trzy świnki budujące domy, czy moje ulubione Brzydkie kaczątko. Ale dla wielu nie mam poważania, a na rodzicielski komentarz w niektórych kwestiach jeszcze za wcześnie.

_________________
Kto powołał na dyrektora Trójki człowieka, który nie rozumie pytania 'kto'?

Dlat

Dlatego ja postawiłem na bajki "autorskie". Czasem najpierw sobie wymyślałem sobie jakiś morał, który chciałem w bajce przekazać, a potem "nadbudowywałem" do niego szybko bajkę i opowiadałem. Ale najbardziej lubiłem lecieć fristajlem. Zaczynałem od pierwszej rzeczy która mi przyszła do głowy, albo której zażyczyli sobie Antek z Frankiem. Smok? Proszę bardzo, będzie o smoku. Rycerze? Da się zrobić. Czarownica? Czemu nie. Szybko kreśliłem w głowie jakiś zalążek fabuły i jazda! A potem korzystając z bajkowego arsenału postaci, lokalizacji i gadżetów plotłem resztę, zaś morał wymyślałem na szybko w trakcie, żeby bajka nie kończyła się jakoś tak bez sensu, tylko żeby niosła ze sobą jakąś głęboką i wartościową naukę. A to, ze w moich bajkach smoki były dobre, rycerze mieli pordzewiałe zbroje, a wilki trafiały do rezerwatów, to inna sprawa.

_________________
Sometimes good guys don't wear white

O tak, wymyślanie bajek & piosenek to jedna z moich ulubionych zabaw z dzieckiem

_________________
Kto powołał na dyrektora Trójki człowieka, który nie rozumie pytania 'kto'?

Masz świadomość, że napisałam to ponad piętnaście lat temu? To pewnie żenujące, ale dopiero teraz przeczytałam chłopcom baśnie Andresena, bo D. miał coś tam w szkole i było mi głupio, że nie zna. Dotychczas mieliśmy tyle fajnych pozycji do czytania, że jakoś na baśnie nie było czasu.

_________________
Bez zbroi wychodzić się boję.

Hehe, robiłem tak samo. To była fajna i inspirująca zabawa.

_________________
socjały nudne i ponure
pedeki, neokatoliki
podskakiwacze pod kulturę
czciciele radia i fizyki

U mnie Adaś nakreślał ramy opowieści. Na przykład:
- Tato, opowiedz o dwóch rycerzach, którzy w ciemnym lesie spotkali misia, a ten miś był miły.
I na tej bazie już dalej płynąłem.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Czytamy chłopcom Tajemnicę szyfru marabuta. Ależ to jest konkretny materiał

_________________
ćrąży we mnie zła krew