Ultima Thule

kto został zwycięzcą?

_________________
un tralala loco

...nie było zwyciężcy ...ale co poniektórzy uczestnicy przeszli samych siebie !

_________________
ooooorekoreeeoooo

GRZEGORZ PRZEMYK
(17.05.1964 - 14.05.1983)

Od pewnego czasu obserwujesz
postać
raz się zbliża raz oddala
i czekasz na dzień
w którym
podejdzie do ciebie
to ty - zapyta
to ty - odpowiesz

FRASZKI I LIMERYKI ANGIELSKIE

KRZESŁO
Siadłem na krześle od niechcenia
Wiedząc, że krzesłu brak siedzenia
Nóg ni oparcia też nie było
Ale siedziało się dość miło

STRATA
Gdym już wysłał list do cioci Heli
Przyszła wieść że ciocię diabli wzięli
Gdyby pospieszyła się biedaczka
Nie zmarnowałbym jak głupi znaczka

TABLEAU
Raz w domu krzątając się dziadek
Na szczęce swej siadł przez przypadek
Więc babce rzekł: Chcę by
Sprzątnięto te zęby
Bo znowu ugryzłem się w zadek!

LORD CLEEVE
Podoba mi się w lordzie Cleeve
To, że już dłużej nie jest żyw;
Wiele powiedzieć o tym da się
Kto umarł we właściwym czasie.

Dwaj Poeci (SEN)

Wśród okruszyn chleba w Casablance
żyją dwaj poeci:
Pierwszy jest czarny jak księżyc
rozbity,
którego szczątków szukają dwie żmije,

drugi - biały jak dziecko,
śpi co noc
z czarną żmiją.

Ali Ahmad Sa'id

_________________
un tralala loco

idealnie!

_________________
ja herez ja herez

Z PIEŚNI SZALONEGO OGRODNIKA
(WG LEWISA CARROLLA)

...Myślał że ujrzał żubra co
siadł cicho u kominka
gdy spojrzał znów przekonał się
że była to kuzynka
ciotecznej babki "niech stąd -rzekł-
odejdzie ta szatynka"

...Myślał że ujrzał bramę do
parku którego strzegł
gdy spojrzał znów przekonał się
że to Reguła Trzech
"Reguły Trzech tajniki już
są jasne dla mnie"-rzekł

...Myślał że ujrzał dowód na
to że sam jest papieżem
gdy spojrzał znów przekonał się
że to mydełko leży
"straszna to myśl-cichutko rzekł-
lecz nikt w to nie uwierzy"

Reiner Kunze

Twoja głowa na mojej piersi

Moim prawym ramieniem
zamykamy się
we śnie
Jeśli będę musiał, przez sen,
odwrócić się na drugi bok,
zamkniemy się lewym

Tylko trzymaj mnie, trzymaj mnie mocno,
sen ma zamek i klamkę

(w przekładzie Ryszarda Krynickiego)




Leopold Staff

Wieczór

Leżę na łodzi
W wieczornej ciszy.
Gwiazdy nade mną,
Gwiazdy pode mną
I gwiazdy we mnie.




William Carlos Williams

Czwartek

Miałem swój sen - jak inni -
skończyło się na niczym, tak że
teraz się nie przejmuję,
stopy trzymam na ziemi
i spoglądam w niebo -
czując na sobie ubranie,
ciężar ciała w butach,
brzeg kapelusza, powietrze wchodzące i wychodzące
nosem - i postanawiam już nie śnić.

( w przekładzie Krystyny Dąbrowskiej)





Robert Frost

Telefon

- Kiedy dziś sobie stąd poszedłem, wprost
Przed siebie, jak najdalej,
I kiedy w pewnej chwili
Leżałem w trawie - jakiś kwiat samotnie
Do ucha mi się nachylił
I dobiegł mnie twój głos.
Nie mów mi, że tak nie było, że wcale
Nic nie mówiłaś - w ten kwiat, tu na oknie,
Musiałaś szepnąć coś. Pamiętasz treść tych słów?

- Wpierw ty powiedz, co ci się zdawało, że słyszysz.

- Odszukałem kwiat w trawie, przegnałem ospale
Brzęczącą nad nim pszczołę i przytknąłem znów
Ucho do płatków; i nie tylko głos,
Lecz jakby słowo jakieś usłyszałem w ciszy -
Co to było za słowo? Moje imię? Potem
Powiedziałaś - jeżeli nie ty sama, ktoś
Powiedział "Wróć już"; tyle do mnie doszło.

- Mogłam coś w tym rodzaju pomyśleć - nie głośno.

- W każdym razie - jestem z powrotem.

(w przekładzie Stanisława Barańczaka)



...moje ulubione słowa słowa słowa

_________________
- Carpe Diem - rzucił hrabia.
- Za gardło!!! - dodała hrabina.

Czemu chwiejesz się, topolo?

- Czemu chwiejesz się, topolo?
Deszcz nie pada, wiatr już zamilkł.
A ty chwiejesz gałęziami!
- Jakże mam się nie kołysać,
kiedy czas zielony minął
i przed srogą stoję zimą!
Wiatr przyfrunął porywiście,
przyniósł smutki, zabrał liście...



[ludowy poeta rumuński]

_________________
un tralala loco

... co powiecie na odrobinę żydowskiego bluesa?

Ja powiem tak: ten blues dotknął mnie do żywego.


Mógłbym być rabinem...


Mógłbym być rabinem, gdybym
Torę poznał lepiej;
mógłbym być handlarzem, gdybym
towar miał w swym sklepie.

Ani siana nie mam,
ani owsa nie mam,
żona na mnie drze się,
łyknąć wódki chce się.
Znajdę sobie kamień,
siądę płakać na nim.

Mógłbym być rzeźnikiem, gdybym
miał rzeźnickie noże;
gdybym znał litery, byłbym
mełamedem może.

Koń iść nie ma chęci,
koło się nie kręci,
żona na mnie drze się,
łyknąć wódki chce się.
Znajdę sobie kamień,
siądę płakać na nim.

Mógłbym być kowalem, gdybym
znał ja fach kowala;
mógłbym być szynkarzem, ale
żona nie pozwala.

Ani siana nie mam,
ani owsa nie mam,
żona na mnie drze się
łyknąć wódki chce się.
Znajdę sobie kamień,
siądę płakać na nim.





.... koledzy, dajcie mi melodię...

_________________
un tralala loco

Ja bym to widział w C-dur.

_________________
Sometimes good guys don't wear white

...spoko luzik

_________________
ooooorekoreeeoooo

_________________
J 14,6

Nigdy nie byłem jakimś specjalnym miłośnikiem Bułata Okudżawy, znałem trochę żołnierskich pieśni, kilka wierszy, a ostatnio coś mnie ruszyło i wypożyczyłem sobie jego Zamek nadziei, wydanie dwujęzyczne, niezły format, który na upartego można upchnąć w kieszeni i poczytać w tramwaju, albo w parku...
... no i w tym tomiku są rzeczy genialne! Np. jak ta:



Bardzo proszę, opuście niebieskie kotary.
Siostro droga, już żadnych nie trzeba mi ziół.
Wierzycielki milczące się przy mnie zebrały:
oto Wiara, Nadzieja i Miłość są tu.

Sypnąć groszem w epoce by tej wypadało,
ale z rąk całkiem pusty wysuwa się trzos...
Nie załamuj się, nie martw, o moja ty Wiaro -
przecież jeszcze z dłużników pozostał ci ktoś!

Potem jeszcze dorzucę bezsilnie i miękko,
rąk szukając ustami w poczuciu swych win:
- Nie załamuj się, nie martw, Nadziejo-mateńko -
przecież jeszcze niejeden pozostał ci syn!

Do Miłości swe dłonie bezradnie wyciągnę,
pełen skruchy, a ona odezwie się tak:
- Nie załamuj się, nie martw, wszak pamięć trwa ciągle,
ja już innym rozdałam, co ty miałeś dać.

Choćby żar w tobie płonął z nieziemską wprost siłą,
choćby rąk obejmował najczulszy cię gest,
wścibstwo ludzkie po trzykroć twój dług opłaciło
toteż wiedz: w moich oczach tyś czysty już jest!

Czysty, czysty więc leżę w świtaniu zamglonym,
biała flaga pościeli, spływając w dół, lśni...
Siostry trzy miłosierne, trzy sędziny, trzy żony
otwierają ostatni raz kredyt dziś mi.

_________________
un tralala loco

mogę pracować nawet w bibliotece, skoro on też (póki żył)

Philip Larkin: Dni

Po co są dni?
To w dniach mieści się nasze życie.
Jeden po drugim nastają
I budzą nas ze snu.
To w nich ma nam być dobrze:
Gdzie żyć, jeśli nie w dniach?

Ach, znaleźć na to odpowiedź,
A zaraz zjawia się ksiądz
I lekarz - obaj pędzą
W długich płaszczach przez pola.

przeł. Stanisław Barańczak