Ultima Thule

Taki wiersz Miłosza wpadł mi ostatnio w oko. Początek jest trochę ... świetlicki.


CZESŁAW MIŁOSZ

STRUKTURALIZM


Byłem na odczycie strukturalisty, mówił nadzwyczaj inteligentnie i jego francuskie łapki nadzwyczaj inteligentnie trzymały papierosa.

Chciałem wstać i powiedzieć: ty, na tej ziemi wycia i rzygowin, na tej ziemi dręczonego wszelkiego żywego stworzenia i mojej ludzkiej rozpaczy, ty, naukowcu, świnio.

Niech zaświadczy wielkie plemię umarłych, patrz, napierają ich twarze, jak słono i gorzko ustom kiedy językiem dotknięte już ma objawić się słowo.

Słowo jedno jedyne i jedno znaczące, które rozlegając się od niebios do piekieł przywróci ład utracony, słowo którego nie ma i ten szum jak lasu czy morza to tylko bełkot i płacz.

Cóż ja z moją głupotą przeciw tobie, kolekcjonerowi zamrożonych łez albo przeciw komputerom w Lawrence Laboratory?

Ja śmieszny, tak samo jak wtedy kiedy byłem mały i próbowałem bronić świętych gajów czy góry Synaj czy Patmos, nie rozumiejąc czego bronię i czemu.

Bo dzieci podskakiwały i rymowały wyrazy i jeden chłopczyk śpiewał: "matka-szmatka", "matka-szmatka", a ja nagle rzuciłem się na niego kopiąc i gryząc.

Poszedłem do lodówki nalać sobie coli i nagle przypomniał mi się stary wiersz Adama Ważyka "Coca-cola"

Dobrze wam było pić Coca- Cola.
Ssaliście naszą cukrową trzcinę,
zjadali nasze ryżowe pola,
żuliście kauczuk, złoto, platynę,
dobrze wam było pić Coca- Cola.
My, co z bagnistych piliśmy studzien,
dzisiaj pijemy wodę nadziei,
męstwo, którego źródło jest w ludzie,
pijemy wodę w górach Korei,
my, co z bagnistych piliśmy studzien.
Po Coca- Cola błogo, różowo
za parę centów amerykańskich
śniliście naszą śmierć atomową
pięć kontynentów amerykańskich.
Po Coca- Cola błogo, różowo!
My, co pijemy wodę nadziei,
wiemy, gdzie sięga dziś nasza wola:
wyszliście z Chin, wyjdziecie z Korei,
my wam przerwiemy sen Coca- Cola
my, co pijemy wodę nadziei.

Cóż za socreal kicz project!

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

Znam ten wiersz na pamięć.
Wspominałem kiedyś chyba że w naszym zespole teatralnym, gdy byłem w liceum, mieliśmy takie duże przedstawienie oparte na wierszach i fragmentach prozy ery socrealizmu.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Jeśli idzie o spuścinę obywatela Ważyka Adama, to nic nie przebije jego ocierającego się o erotyk wiersza pt. "Widokówka z miasta socjalistycznego":

O świcie niecierpliwa,
niesyta swojego piękna,
syczała lokomotywa
nad dziewczyną, która uklękła.

Ktoś, kto przelotnie zobaczył
pogański profil dziewczyny,
opacznie sobie tłumaczył
że modli się do maszyny.

A jej tylko drgała warga,
gdy ranną racją oliwy,
maściła, czuła kolejarka,
tłoki lokomotywy.


Piękne.

Zdrówka życzę

_________________
Sometimes good guys don't wear white

bardzo mi się podoba wiersz Invernes!

_________________
http://freemusicstop.com

Hehe, Pet - już to kiedyś wrzucałeś. I właśnie wtedy pierwszy raz wspominałem w moim licealnym spektaklu, w którym - a jakże - również i "Widokówka" się pojawiała.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Starzejemy się. Skleroza, demencja, te sprawy

...ale co tam! Grunt, że jeszcze pęcherze trzymamy w ryzach!

Zdrówka życzę

_________________
Sometimes good guys don't wear white

Haha, no faktycznie to wymiata!

Ale "ssaliście naszą cukrową trzcinę" też ma swój ero-ładunek

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

Ja najbardziej lubię fragment: "żuliście kauczuk, złoto, platynę".
Chociaż nagłe przejście do "Śniliście naszą śmierć atomową" też nie od macochy.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Niezły ten Ważyk - zupełnie nie znałem!
No - może o lokomotywie mi się obiło o oczy kiedyś bardzo dawno.

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

..bardzo dobre

_________________
ooooorekoreeeoooo

O prosze, Strukturalizm. Dawno temu w liceum dane mi bylo go recytowac gdziestam. Swietny utwor.

_________________

Ogromny chłód wieje od Longobardów
Mocno siedzą w siodle przełęczy jak na krzesłach spadzistych
W lewej trzymają jutrznie
W prawej bicz lodowce smagają juczne zwierzęta
Ogniska trzaskanie gwiazd popiół wahadło strzemienia
Pod paznokciami pod powieką
Grudki krwi obcej czarne i twarde jak krzemień
Palenie świerków szczekanie konia popiół
Wieszają na urwiskach węża obok tarczy
Wyprostowani idą z północy bezsenni
Prawie ślepi kobiety nad ogniskami kołyszą czerwone dzieci

Ogromny chłód wieje od Longobardów
Cień ich trawę przepala kiedy zlatują w dolinę
Krzycząc swoje przeciągłe nothing nothing nothing

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

bardzo dobre! Twoje?

_________________
....więc czekać musisz na wczorajszy dzień....

nie, to nie ten wątek

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?