Lunę przyjąłem bardzo entuzjastycznie. To było pewne objawienie. Do teraz jeszcze nie napisałem poważniejszej recenzji i chyba nie napiszę, choć kto wie
Po koncercie w HRC i po kilkudziesięciu przesłuchaniach jakoś Luna spada w hierarchii za plecy Tańca szkieletów. Oczywiście są na Lunie momenty jakby przecinające duszę, ale nie do końca pozwalają potem ją skleić "Dom" mimo podobieństwa do TS nie pomaga. Inaczej jest na TS, choć trzeba zaznaczyć, że ciężar gatunkowy nie ten sam, tam mamy cały koncept album (btw z Armijnych to uważam że taką łatkę można przypiąć Legendzie i Drodze, reszta jest jakby poszarpana ale wcale nie gorsza, wręcz przeciwnie ;]) utwory delikatnie przechodzą w następne, nie naruszają struktury płyty choć dynamika jest mniejsza niż na Lunie, co jest dużym plusem dla tej drugiej.
Byłem na dwóch koncertach solo: w HRC a drugi to był na KUL-u. Tam to dopiero był klimat. Muzycy siedzieli na scenie, na której są wystawiane sztuki Mądzika. To było przeżycie bardziej "mistyczne" niż to z HRC, choć też było całkiem nieźle.
Mimo, że jednak bym jeszcze znalazł wiele plusów za TS to i tak Lunę umieszczam niedaleko za TS. Te płyty się dopełniają i dwie tworzą cały koncept album mimo różnych nastrojów i myślę, że tak należy je brać pod uwagę. Luna jest poważniejsza, z pozoru prozaiczna, jak nasze codzienne życie, poszarpana, ale prowadząca do Domu. Tak się zastanawiam, że trzecia część mogłaby być (absolutnie nie chcę wchodzić w kompetencje
) rozmyślaniem o życiu i czekaniem na ten Dom a nawet projekcją swojej śmierci - takiej, o której każdy z nas czasem śni albo duma w czasie "świętym" który czasem wybija się na czoło peletonu naszego życia. Tak to widzę...
I to by było na tyle 8)
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
a według ciebie to o czym traktuje LUNA? bo według mnie właśnie o tym!
powyższa jest wynikiem chwili i za jakiś czas może być zupełnie inna
