Ultima Thule

Na razie muzycznie "Luna", tekstowo "Taniec".

_________________
Bez zbroi wychodzić się boję.

Dom?

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...

ale ono jest wszędzie! i w Sercu, i w Trenie, i w Umieraj - to zwycięstwo już się dokonało, dokonuje się każdego dnia, jak i każdego dnia trzeba o nie walczyć; przenikanie i ciągła wędrówka duszy to jedna z największych sił tego albumu... ta opowieść się nie kończy, przynajmniej na razie...

Dobro jest. Chyba...
Ale nie ma spokoju - tylko chwile wytchnienia.
A człowiek ma silną tendencję do definiowania "dobra" jako "satysfakcji, radości itd. tu i teraz". Przypomina się "Bóg zapłać" z nowej płyty Lao Che...

_________________
Kto powołał na dyrektora Trójki człowieka, który nie rozumie pytania 'kto'?

przecież TS to późne rokokoko !

bezapelacyjnie Luna... ja zaczynam mieć przeświadczenie, że to jest najlepsza rzecz, którą Budzy zrobił ever !

elsea i marecki


ja też nie odbieram tej płyty jako zupełnie mrocznej w wielu utworach są elementy pozytywne, a zakończenie Domem jest dla mnie jednoznaczne - wykonało się...

pozdro...
KoT

Po pierwszym tygodniu słuchania TS mniej mi się podobał niż dzisiaj Luna, ale życzyłbym sobie, żeby za 5 lat Luna podobała mi się tak, jak dzisiaj TS. To się dopiero okaże i będę mógł porównać.

To słuszna uwaga, ale mimo że ...


... to mam wrażenie, że Lunę znam lepiej, bliżej... hmm.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

"Luna"...

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

Taniec Szkieletów tekstowo nieco lepszy. Ogólnie też, choć Lunę znam trochę gorzej. Ocenie ponownie za kilka miesięcy/lat, chyba teraz nie ma sensu.

_________________
Raz przynajmniej bądźmy godną reprezentacją gatunku, do którego mamy nieszczęście należeć.

Vladimir

Luna w ogóle kojarzy mi się z finish albumem Budzego. Są tam akcenty zawieszenia gitary na ścianie i udania się w nieznane, nazwisko przejdzie do książek a my... do szarej przystani.

_________________
"Ale my kochamy to, co nieświadome; kusi nas wino, miłość i krew." Ernst Jünger

Luna.

Jestem absolutnie zauroczony...

_________________

Na dzień dzisiejszy mogę powiedzieć, że "Luna" jest bardziej 'moja'. Nie lepsza, nie gorsza od "Tańca...", poprostu 'moja'.

_________________
tory wyjeżdżają z lasu a tam...

A mi chyba jednak Taniec. Za ten klimat. Luna "świeższa" więc póki co większy zachwyt ale myślę że jak się uspokoi to Taniec będzie na przodzie.
Swoją drogą na Tańcu też są elementy kosmiczno - księżycowe...mnie się wydaje..(chodzi mi o końcówkę tytułowego utworu - tak mi się kojarzy)

_________________
po co ta wrogość do siebie, to co w Tobie prawdziwe jest piękne

Teksty na Tańcu są odwołują się do osobistych doświadczeń Budzego. Jak dla mnie - chyba zbyt osobistych - nie mam żadnych wspomnień związanych z Nałęczowem, Samotnią czy autobusem 43. Oczywiście - jak to w poezji - mogę sobie podstawić własne miejsca i czasy, ale jestem chyba mało czuły na takie wrażenia. Teksty na Lunie też odwołują się do doświadczeń osobistych, ale są to doświadczenia dużo bardziej uniwersalne. A może po prostu takie, z którymi łatwiej empatyzuję. Na Tańcu Budzy wydobywa mistykę z codziennych wydarzeń albo i wydarzeń niecodziennych, ale jednak bardzo namacalnych. Taka jest rola sztuki i w jakiś sposób, słuchając tych tekstów, dotykam tej mistyki. Jednak mocniej do mnie dociera mistyka zawarta na Lunie. Nie wiem, czy to lepsza poezja, czy gorsza, ale do mnie dociera łatwiej.
Także muzyka Luny bardziej mi się podoba. Do muzyki Szkieletów musiałem się długo przyzwyczajać, a tak naprawdę polubiłem (i usłyszałem więcej ukrytych zawsze szczegółów) ją na koncertach. Tymczasem muzyka Luny spodobała mi się od pierwszego usłyszenia.
Tak więc 2:0 dla Luny.

_________________
Była tu wczoraj premier Suchocka,
chyba przypadkiem przed wyborami

O, Panek!

podpisuję się pod każdym słowem Twojego posta

(oprócz tego o własnych Nałęczowach i autobusach 143 - płyta Taniec Szkieletów zainspirowała dwa grube zeszyty opisujące takie "okna do nieba" (takiego wyrażenia użył Budzy w wywiadzie dla poznańskiego radia gdy Taniec wychodził) w moim życiu)

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name