Cały czas mam wrażenie jakie silne jest pokrewieństwo tej płyty, z "der Prozess" i z .... "Triodante"! Inne pokrewieństwa, jakieś zewnętrzne, są mi zupełnie zbyteczne. A nawet ich nie słyszę. Przecież to muzyka plus tekst. Muzyka wieje którędy chce, spotyka Bartóka i Morrisona, dla mnie spotyka również Tomasza.
Nie widzę też żadnej opozycji między poprzednimi płytami a tą. Jakieś, że tamte płyty miały być dla przyjemności, a ta dla czegoś innego. Że ta jest sztuką radykalną a tamte nie. Nie zgadzam się i uważam, że jest to nieprawdziwe postawienie sprawy.
Inna jest natura sztuki
Dla mnie w rzeczywistości tak samo radykalny jest zapach deszczu jak modliszka zjadająca męża, a nawet dyndająca Balbinka i lężąca Halinka. Parafrazując: świat jest albo kopniętym ZOO, albo upadłym rajem - inna opcja jest nie do pomyślenia! I dlatego każdy prawdziwy opis rzeczywistości jest radykalny.
Cały czas również myślę, że te Osobliwości, to
Osobo-liwości. Że te teksty są o osobach, Osobliwych Osobach. Kiedy znajduję uprasowaną koszulę wiem, że wydarzyło się coś niezwykłego, a wydarzenie niezwykłe potrzebuje swojego podmiotu, jak zegarek potrzebuje zegarmistrza, a jajecznica kucharza. No ale jak tu pisać o czymś co widać wyraźnie, ale jest z innego miejsca? Dla mnie jest to trochę tak: Wszystko i Nic, wydaje się, że cała reszta jest pomiędzy nimi i tu odbywa się cały świat, ale tak nie jest! Świat Osobliwości jest jakby za plecami Wszystkiego i Niczego. Tam sobie dynda. Tam jest Balbinka. Tam jest ...
A fizycy to tacy mali mistycy.
P.S.
Drugi dzień nie słuchałem Osobliwości. Tak specjalnie....
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
... a z Triodante, czy ja wiem 
ej! ale przecież coś czujesz? co? 
