Ultima Thule

W sobotę.
W wolnej chwili zrobię losy.

A oto lista ocenionych utworów:

1. DZIWADEŁKO 7,75
2. DZIEŃ BEZ DUCHÓW 7,63
3. TYGRYSY JUŻ ŚPIĄ 6,97
4. GORSZE DZIECKO 6,66
5. MUSEO BARBARI 5,79

_________________
Kolejne paczki spowodują podwojenie ilości haczyków

Super, to zaraz!

Tak się zastanawiałem, jaką przybrać metodologię oceniania. I myślę, że identyczną. Czyli z najwyższej półki. Czyli że 3/10 to są rzeczy, które w sumie nawet całkiem lubię, tyle że nie jakoś specjalnie. A 6/10 to już naprawdę BARDZO dobre rzeczy. Żeby było w czym różnicować, jak dojdzie do tych najlepszych.

A wiadomo, że najfajniejsze będzie omawianie, odkrywanie na nowo i w ogóle - słuchanie (bo prawdą jest, że odkąd się skończyło WFO, nie słuchałem w ogóle Armii...).

_________________
ćrąży we mnie zła krew

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Tylko tyle tego jest?!

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

Dlatego proponowałem - po przemyśleniu - dorzucanie Czaszki, Rimbaud i Sztutowa, ewentualnie nawet Legendy. Byłyby kontrasty i urozmaicenie, o którym wspominałeś (choć odwrotnie).

_________________
Czym to jest w oku jaszczurki?

w takiej sytuacji musiałbym opuszczać sporo głosowań

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

omawiania Budzego solo nie łączyłbym z pozostałymi projektami

choć połączenie pozostałych projektów w jedno omawianie mogłoby już być

jakby nie patrzeć to ponad pół roku

PS. przeniosłem trzy ostanie posty bo zapomniałem zabezpieczyć temat z listą

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

No wiesz, to tylko trzy płyty. Największe emocje będą przy Profesorze Tutce

_________________
ćrąży we mnie zła krew

To brzmi pocieszająco



Tam jest taki ładny klarnecik chyba, co?

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

Być może, ale chyba podprogowo, bo ja tam generalnie niczego nie słyszę

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Los uparcie trzyma się ostatniej płyty - tym razem omówimy "Ciszej".
Zapraszam do refleksji.

_________________
Kolejne paczki spowodują podwojenie ilości haczyków

Długo czekałam, żeby sobie ulżyć i wyrzucić z siebie, co myślę o tym kawałku. Nie znoszę go! Ok, są przyjemne muzycznie fragmenty, ale całość niemiłosiernie mnie drażni. Takie powtarzanie 'ciszej' powoduje, że dopiero mnie ponosi i mam ochotę wrzasnąć i trzasnąć czymś jak najgłośniej. A już potem... Jest pewne słowo, które doskonale oddaje, co mi w tej piosence przeszkadza, ale nie chcę go tu używać. Wytłumaczę inaczej. Chodzi mi o wers 'pieścić siedem boleści'. Rym bardzo udany, zgoda. Sens - w innym znaczeniu bym użyła tego zwrotu, niż autor użył, ale to bez znaczenia. Ale to, jak nieprzyzwoicie się wokalista nim delektuje i rozkoszuje, i nachalność, z jaką wciska go słuchaczowi, jakby mówił 'Patrz, jaki przedni rym wymyśliłem! No patrz! Słyszysz? Ale na pewno usłyszałeś?! Usłysz koniecznie, bo taki super jest!' jest dla mnie po prostu nie do zniesienia. Tym bardziej, że nie cierpię słowa 'pieścić', ono nie istnieje w moim prywatnym słowniku, a od takiego walenia mnie nim po uszach, jakie odchodzi w tej piosence, skręcają mi się wnętrzności.
1

Poniekąd łatwo mi zrozumieć taką niechęć. W końcu sam dałem jedynkę Gorszemu dziecku, które w jakiś sposób jest do Ciszej bardzo podobne. Dlaczego Gorsze dziecko mi się w ogóle nie podoba, a Ciszej wręcz przeciwnie? Nie wiem. Wiem, że całkiem przeciwnie, niż u przedmówczyni, niezwykle lubię to, jak gra tu tytułowe słowo. Przecież zaraz po nim jest "bo to nie tak", które jest rodzajem figury stylistycznej, której nie lubię i właśnie o to się m.in. czepiałem Gorszego dziecka (urodziłem się tu... bo to nie tak... jeden pies...). Ale to słowo ciszej działa na mnie wręcz jak magia! Przepiękne, jeszcze do pary z tym klarnetem, zwłaszcza, kiedy jego dźwięk się podwaja. Ta piosenka jest trochę kojąca (ale nie do końca!), trochę hipnotyzująca, trochę niepokojąca dokłądnie tak jak Dziwadełko.

Dobra, ale jedno trzeba przyznać: melodia grana tu przez klarnet, a w Dziwadełku przez akordeon są w zasadzie identyczne! Te same nuty w tej samej kolejności Tylko rytm inny, no i wyraz artystyczny inny, bo inne obrazy i nastroje tworzą.

6/10

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Właśnie w tym widzę problem tej płyty - nuda i powtarzalność, brak pomysłów, smętny wokal, pozostawiające mnie całkowicie obojętnym teksty. Akurat "Ciszej" wybija mi się na plus - przez fajne transowe perkusjonalia i rzeczony klarnet. Na ocenę przyjdzie czas, ale za wysoka to ona nie będzie.

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

A ja polubiłem "Ciszej" po pewnym czasie. Na samym początku utwór ten zaczynał gdzieś z poziomu "Gorszego dziecka", dzieciak zatrzymał się tam a "Ciszej" mocno zyskało.
Dźwięki klarnetu są tu tak hipnotyczne, wręcz transowe... Gdy wydaje się, że ich powtórzenie w drugiej zwrotce będzie nudą to są obudowane ładną harmonią i nadal jest ciekawie. Do tego dochodzi bardzo delikatnie, dyskretnie zaaranżowana perkusja. Cała kompozycja - mimo że istotnie jest w dużej mierze wariacją "Dziwadełka" - broni się u mnie i czasem przypominam ją sobie ot tak.

Co do tekstu to w pewnej części podzielam wątpliwości forumowiczki Qamar. W tym sensie, że rym "pieścić" (do samego słowa nic nie mam) i "boleści" nie jest szczególnie uwodzący. Inna sprawa, że może tak ma być - bo pieszczoty boleści z zasady są trudną procedurą. Natomiast ogólnie dla mnie tekst na plus. Szczególnie to zdanie - jakby zdziwione i zawiedzione zarazem:
wczoraj miał skończyć się świat

Do mnie to trafia. Czasem tak jest w życiu (które w sensie obserwacji z samego siebie jest przecież "światem"). Już zapowiedziano końcową eksplozję, już wykonano krok wiary, już wszystkie karty zostały wyłożone na stół... i nic. Jeszcze jeden dzień.
Czy to tak miało być? Czy nie tak? Jeśli nie tak, to już ciszej nad tą trumną, która jeszcze poczeka...
Do tego utworu wokal właśnie powinien być nieco "smętny" jak to określił Tyler.

Dobry utwór, właściwie zyskuje z każdym przesłuchaniem.
6,5/10

_________________
Kolejne paczki spowodują podwojenie ilości haczyków