Jakoś tak jest, że niemal każdym swoim artystycznym działaniem Tom trafia w samo sedno mojego przewrażliwionego czucia świata. Często mam wrażenie, że to wszystko to dla mnie i za mnie, bo ja przecież nie umiem… Tak też jest z jego obrazami. Pocztówki z Rivendell, ale i pocztówki z Imladris (bo to jednak nie do końca to samo miejsce…), sprzed okrągłych drzwiczek Bag End, z Szarej Przystani, z Tamtego Brzegu... zamarzyło mi się jakiś czas temu wykorzystanie ich w roli ilustracji do BAŚNI (piszę majuskułą, bo dla mnie to słowo ważne i poważne) i nie byłoby to rozwiązanie z tych najgorszych...
SHIRE - od razu muszę napisać, że te obrazy mniej
brudne a bardziej klarowne, podobają mi się nieco mniej. I tak też było z tym. Ostatnio jednak się nim zachwyciłem... to Shire takie polskie... mógłbym się wpatrywać i wpatrywać...
CADYK - ooo!, poprzedni krajobraz był polski tak bardziej intelektualnie, trzeba się było dopatrzeć, domyślić, a tu... tu Budzy wprost uchwycił jakby istotę samą tego ginącego (zaginionego?) niestety pierwiastka, tego pejzażu, który sam w sobie się wydaje pogrążony w mistycznym uniesieniu... jak ten cadyk...
NOCNY LOT - co prawda bardziej mi się kojarzy z książeczką pod tytułem „Pilot i ja”
niż z prozą de Saint-Exupéry’ego, ale i tak lubię bardzo.
KAZIMIERZ PRZEZ NAŁĘCZÓW 2 - to już totalna BAŚŃ... powaga tej sytuacji trochę odbiera śmiałość... to patrząc na ten obraz zacząłem myśleć o ilustracjach...
KAZIMIERZ - bardzo letnie, wakacyjne, takie zwiewne...
BRAMY 1 -
I z twarzą na wschód zrobiłem jeden krok...
RODZINA BUDZEGO - jeden z absolutnych best momentów wśród tych obrazów... po prostu zachwyca... najczęściej wykorzystywany przeze mnie jako tapeta... bardzo żałuję, że nie ma w sprzedaży koszulek TAŃCA SZKIELETÓW z okładką i nie można się w te topole w błękicie ubrać...
KAZIMIERZ PRZEZ NAŁĘCZÓW 1 - a to chyba najlepszy... nie trzeba jechać do Walencji, by ujrzeć Graala, wystarczy sięgnąć ręką między te topole, bo tam - za widnokręgiem Niebo jest...
BRAMY 2 - takie bardziej puszyste te bramy tym razem...
RYNEK W KAZIMIERZU - Kazimierz jesienią. Spośród obrazów miejskich tylko jeden jest lepszy od tego. Szkoda trochę, że na stronie nie da się powiększyć.
TRZY DRZEWKA 3 - a tu mam wrażenie, że patrzę na fragment ikony... kojarzy mi się to z tym emblematem
Antiwitka, co tam Zacheusz na sykomorze siedział... piękne... Najlepsze drzewka.
TRZY DRZEWKA 2 - poprzednie drzewka były pogrążone w kontemplacji, te są wesoło-zamyślone. Genialny ten wiatr, co rozwiewa drzewko z prawej.
TRZY DRZEWKA 1 - drzewka spokojne. Niby najsłabsze, bo niewiele się dzieje, ale to chyba po prostu pokora...
JEZUS - najpierw przychodzą myśli, że można by się tu i tu przyczepić, ale zaraz staje przed oczami głębia tego tematu i piękna prostota z jaką tu został wyłożony...
MIASTO - ten chyba tak estetycznie podoba mi się najmniej, ale cóż to znaczy?... cały czas ciekawi mnie to okno, czy może drzwi zwisające po lewej, na nitce - jak herbata w torebce... i wiem!... to okno proroka, któremu niełatwo, nawet w tak właściwie rozplanowanym miasteczku... chciałbym mieszkać w tym mieście...
ANIOŁ OGNIA - bardzo podoba mi się w tym obrazie to, co właściwie jest obecne na każdym z płócien Budzego - najważniejsze jest na dole! Natura, posłańcy Pana, uniesienia, piękno, rozum, to wszystko tu jest i jest piękne, ale NAJWAŻNIEJSZE JEST NA DOLE!...
ARKA NOEGO - nie ma tu żadnego strachu przed Potopem, a za to sama Nadzieja... odwrócenie pomysłu z krakowskiego osiedla Przy Arce (które właśnie wzięło nazwę od tegoż pomysłu...), ale o to samo chodzi. Jakże piękne i proste...
GÓRA SYNAJ - poraziła mnie kiedyś świetlistość tej Góry i (mimo wszystko) wielo- wielobarwność... dla mnie tych kolorów jest nieskończenie wiele, miriady...
MIASTECZKO - te miasta Budzego to wszystkie takie dobre i spokojne... nic nie jest w nich straszne, wszystko jest piękne...
ASYŻ - ooo!... sam nie wiem, co napisać… najpiękniejsze płótno miejskie i jedno z najpiękniejszych płócien pejzażowych... właściwie można by nic nie robić tylko patrzeć...
TRZY ŚWIATY – tam z prawej, to tak trochę z niemiecka, hehehe... jeszcze do końca nie zinterpretowałem, ale wystarczy spojrzeć na drabiny, żeby poczuć się lepiej... bardzo dobrze czuję to umieszczenie całego świata w/na liściu...
PTASZNIK - okładka POCAŁUNKU MONGOLSKIEGO KSIĘCIA to dla mnie jeden z absolutnie najmocniejszych punktów tej płyty. Ptasznika bardzo lubię (hehehe...), choć taki trochę smutny... wspaniały zmierzch za nim!!!...
PRZYMROZEK - trudno mi, jako człowiekowi, który się urodził i wychował w Chełmie, nie pomyśleć o
podróży na Wschód patrząc na to płótno...
WIATRAK – akurat teraz skojarzył mi się z Męćmierzem, i wydaje mi się, że jakby tak zerknąć między topole, to można by dostrzec Wisłę... chociaż rzeka już tam jest, tyle tylko że płynie do Nieba...
ZACHÓD SŁOŃCA - już tylko cisza i zapatrzenie...
Dziękuję za uwagę! Moje interpretacje i spostrzeżenia są oczywiście nietrafne i płytkie, ale może...
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
...i to chyba jest mój ulubiony obraz.
nigdy nie ciągnęło mnie do oglądania obrazów na stronie Budzego... zawsze rzucałem tylko okiem na stronę, naktórej widać je wszystkie w pomniejszeniu... myślałem tylko "łeee... cały czas trzy listki, jak na okładce SSS..." a uwagę przykuwał tylko ptasznik wykorzystany potem na "pocałunku"... i to głównie dlatego, że "o, fajnie, obrazek z okładki,łał.".
