Ultima Thule

Napisałem ten fragment, bo zawsze byłem przekonany, ze to tekst Budzego

cd następuje:

8.
mój własny obraz ze mną się rozstaje
9.
teraz zagadki same się zgadują
bo skoro prysły zmysły, pryśnie i czas
10.
słoneczna melancholia
11.
dobro jest dobre, serce niespokojne
12.
jak pusty pociąg w lecie, mija dzień za dniem
13.
Tu trwa jedynie szary zmierzch
Porami roku nie obraca czas
14.
Bezkres i biel
Dawno skołował czas
15.
Jesteśmy jednym duchem
Krokami twoich nóg
16.
Nie masz imienia
Nie słyszysz nic
Tylko wiatr
17.
Spójrzmy, jak pada cień
To będzie nasza śmierć
18.
Więc kim jest Ten trzeci
Ten obok nas
19.
Mieszkam we mgle, po tamtej stronie
20.
zostań tu
serce znów zabije

No i wyczerpałam już limit

A cała zabawa w wyszukiwanie poetyckich pereł niezwykle przyjemna - fajny pomysł!
I widać wyraźnie przy tym, jak niezgłębioną kopalnią są teksty Budzego! Poza tym - lepiej widać też piękno pojedynczych wersów, np.:

"drabina Jakuba, dolina miłości, gdzie jesteś Ty"

to wg mnie przepiękny obraz z całą swą geometrią - "pionem" drabiny, "poziomem" doliny i poszukiwaniem Boga w tych wymiarach obydwu...

_________________
Kto powołał na dyrektora Trójki człowieka, który nie rozumie pytania 'kto'?

O!... zabrakło mi słów... jakby otworzyły mi się oczy...

Ale, ale. Kilka uwag: czasem nie da się fragmentu skrócić do jednego, czy dwu wersów. Dlatego ustaliłem liczbę 4. Zabawa polega w założeniu na tym, żeby wypisywać tak wykrojone krótkie fragmenty, że poddanie ich dalszej atomizacji, pozbawia je tego genialnego światła. Czyli tyle wersów ile trzeba. Nie mniej, nie więcej. W wyjątkowych sytuacjach dopuszcza się, lekką modyfikację zapisu fragmentu, tak aby zmieścić się w limicie czterech wieszy. Musi to być jednak w pełni uzasadnione. Jeśli zaś idzie o całe teksty piosenek, to należałoby założyć osobny wątek.

A teraz mój ciąg dalszy. Po szybkim przeglądzie materiału dowodowego, wybrałem 121 fragmentów... cóż... szybkie okrojenie tej liczby do 20 dało poniższy wynik. Niestety, nie wiem, czy na pewno czegoś zbyt pochopnie nie wywaliłem... Numero uno podałem na samym początku wątku; pozostała dziewiętnastka w kolejności dyskograficznej:

czy ryby jeszcze drżą w oceanie

szarańcza pożera olbrzymów
i woda tryska ze skał
i nic tu nie ma do rozumienia

przewraca domki z kart
podsyca ogień gwiazd

strzałki prowadzą na miejsce gdzie już
Dawid i Goliat zbliżają się do siebie

pa ra pa pa ra pa pa rara Marija

ancykrysy z głowami węża

esy floresy, przelotne deszcze
koleżanki niczyje, zielone żmije

umarłem dzisiaj
w Twoich rękach
w szczerym polu

za dalą dal
niewypowiedziane

ta bajka jest mała jak mró

on Lanek kraść, on grać na liściu
on Lanek kraść, strzelać do gwiazd
połknął go ptak, przelotny widok
na barbarzyńskim słońcu czeka na znak

Mamoń i Ten drugi czekają na Godota

królestwo nie z tego świa

w zatokach półnieba

jak pusty pociąg w lecie, mija dzień za dniem

co odpuszczone w niebie
szuka mnie po wsiach
dziwna jest Twa miłość
zakrywam przed nią twarz

płaczą wszystkie psy
a muchy chcą do ludzi
ostre są Twe strzały
ostre są Twe strzały

elektrony mojej żony
nuklearne reakcje

niebieski młynek miele czarną chmurę

a miałem bardzo podobny temat założyć... o najbardziej udanych wersach poety Budzyńskiego... w sensie takim, żeby nie wymieniać "On jest tu, on żyje" albo "niech cię wspiera, niech cię strzeże światło", bo to super teksty sa, ale trudno to nazwać poezją , tylko właśnie "kosmos pająka zdmuchnięty przez dziewczynkę" (pierwszy wymieniony w tym wątku tekst - i wiesz, Miki, że była to też dokładnie moja pierwsza myśl, kiedy czytałem Kamikowego wstępniaka?! )

heh... zacznę z Legendy piąteczką:

czy ryby jeszcze drżą w oceanie,
czy wiatr się zrywa, czy bije dzwon
czy będziesz znów daleko stąd?
czy będę jeszcze Twoim Przyjacielem

bo najbardziej te słowa o przyjacielu, ale bez wcześniejszego kontekstu, to nie ma takiego piękna w tym

jak można znosić myśl, że dąży się do zła?

równie proste, i równie kluczowe jak późniejsze "zło jest złe"

Aniołowie powoli wracają do nieba
A my na dole patrzymy do góry
I każdy z nas umiera od nowa
Bo jesteśmy sami, jesteśmy mordercami

na początku taki niby opis w płaszczyźnie wertykalnej ... a potem w łeb! jestesmy mordercami!

Przede mną świt, nastaje nowy dzień
Wieczór i noc, następny krok
A potem znowu świt, cudem nastaje dzień

te słowa mają dla mnie znaczenie osobiste... może nie jest to sensu stricte wielka poezja (gdyby przeczytać coś takiego w tomiku poezji może nie zrobiłoby wrażenia), ale w kontekście całego utworu, w połączeniu z muzyką... jedne z moich ulubionych!

tu mnie wrzucono pewnego dnia
by żywcem zjeść, by pić moją krew

soczyste i krwiste mi tam nie przeszkadza gnostyczność tego utworu czy co tam to miało być - że tak powiem odczuwam pewną empatię z podmiotem lirycznym

_________________
ćrąży we mnie zła krew

jak pusty pociąg w lecie, mija dzień za dniem

6. za palestyńskie morze wyje wiatr (dla mnie ta linijka jest wstrząsająca)

7. za dalą dal niewypowiedziane

8. cudem nastaje dzień

9. bezkres i biel/dawno skołował czas

10. do końca życia/do końca śmierci (maa rzecz a cieszy)

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

Crazy, poza "To moja zemsta" wymieniłeś praktycznie wszystkie ważne dla mnie fragmenty. Zwłaszcza ten z "Opowieści zimowej" byłby u mnie również z naciskiem na wers o przyjacielu.

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

Istnieje we mnie podejrzenie, że są to cytaty z wierszy Artura Rimbauda. Pewien nie jestem. Miałem kiedyś zamiar prześledzenia "Iluminacji" i "Sezonu w Piekle" w celu wyszukania wszystkich fragmentów użytych przez Toma, ale mi niestety przeszło... a przydałoby się to zrobić...

W ogóle Rimbaud i teksty Armii to bardzo ciekawy wątek. To są czesto jakieś drobiazgi, które równie dobrze Elrond mógł napisać, nie znając danego utworu Arthura, ale z "Iluminacji" pochodzą pewne słowa:
"Czuwania": "Powietrze i świat, za którymi się nie goni."
"Do mądrości": "'Unieś, dokąd tylko zechcesz, treść naszych losów i życzeń' - proszą cię błagalnie."
"Dzieciństwo": "Jest w lesie ptak; jego śpiew zatrzymuje cię i przyprawia o rumieniec."; "Jestem świętym, w modlitwie na wzniesieniu - jak spokojne zwierzęta pasące się aż po morze palestyńskie".
Natomiast z "Głodu" stanowiącego część zawartych w "Sezonie w piekle" "Majaczeń II" do "Nie ja" dostał się niezwykły fragment:
"Odnaleziono w końcu!
Ale co? - Wieczność! Ona
Jest morzem, co się łączy
Ze słońcem."

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

teraz to tylko proba,
ale to tylko chwila.
to nic.

mi ten tekst pomogl juz wiele razy...

aaa i jeszcze jedno... "nie mogę Ci nic powiedzieć... tyle co nic ..."

Jestem głosem w niczyjej sprawie
nikogo nie wołam nie jestem za
dlatego dla ciebie niezrozumiały
dlatego o ciebie niespokojny

i jeszcze

prawdziwe pustynie nie wiem nic pewnego
dlaczego, dlaczego, nie pytaj dlaczego...

Ooo!
Zgadza się



Ps. A jakie są typy autora?

No i:

"Twój pyszczek, jaki cud"

"ooooorekoreeeoooo"

_________________
Auto, winda, kibel, molo
Ławka, kino,basen, szkoła