|
Na festiwal pojechałem z myślą przede wszystkim o zobaczeniu Lao Che, które w moich okolicach pojawi się może po wydaniu dziesiątej płyty, a może nigdy. Nie załapałem się niestety na koncert ich w czasie, gdy podstawę repertuaru stanowiło jeszcze "Powstanie warszawskie". Brakowało mi więc na koncercie utworów z dwóch pierwszych płyt. Oczywiście najważniejszych, według mnie, piosenek powstańczych nie zabrakło, tak że mogłem sobie poryczeć, jeśli znałem tekst. Zobaczenie ich pierwszy raz na żywo sprawiło mi dużą przyjemność, chociaż możliwe, że nie spełniło zupełnie moich oczekiwań. Możliwe, że SoS nie jest miejscem, gdzie można zagrać doskonały koncert.
Utwory pamiętam następujące: Bóg zapłać, Czarne kowboje, Drogi Panie, Hydropiekłowstąpienie, mpaKom..., Stare Miasto, Barykada, Astrolog, Koniec. Na bis zagrali Hiszpana. Utworowi temu, moim zdaniem, brakuje tekstu.
Na gospelowych kawałkach, też oczywiście śpiewałem, bo je lubię i znam dość dobrze teksty.
Okazało się, że organizatorzy Song of Songs chcą zostać przy zeszłorocznej formie: koncerty są krótkie. Właściwie miałem do czynienia z prezentacjami zespołów, a nie koncertami. Wołanie publiczności o bisy zagłuszano hymnem festiwalu. W przypadku zespołów Etna i Dubska, to się właściwie cieszyłem, że schodzą już ze sceny. Indios Bravos postąpili sprytnie, bo skończyli niby wcześniej, dzięki czemu mogli zagrać więcej bisów.
Maleo Reggae Rockers pozytywnie mnie zaskoczyli - nie spodziewałem się, że koncert zespołu, kierującego swoją twórczość chyba do gimnazjalistów, mi się spodoba. Oczywiście około połowy repertuaru to standardy regowe: Święty Szczyt i takie tam.
Więcej nie jadę, chyba że znów zaproszą zestaw 3xBudzy, jak rok temu, albo Houk specjalnie na festiwal reaktywują.
_________________
Czuję tu zapach chrześcijanina
Ostatnio zmieniony wt, 01 lipca 2008 16:16:48 przez Mikosz, łącznie zmieniany 1 raz
|
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
