Mieliśmy (trzeciego nadal mamy) jak dotąd trzy samochody:
-> FSO Syrena 105 Lux
Niewiele pamiętam. Rodzice sprzedali Syrenę, gdy miałem 4 lata. Ale uważam, że to autko było piękne. Takie okrąglutkie.
Chciałbym mieć Syrenę, ale nie 105, tylko najwyżej 104. Zasadnicza różnica w wyglądze zewnętrznym jest taka, że do 104 drzwi otwierały się w przeciwną stronę niż w większości aut.
-> FSO 125p
Piękny samochód. Bardzo podobał mi się w nim prędkościomierz, który, jak zapewne wielu wie, nie był okrągły tylko poziomy. Parę razy zdarzyło mi się go prowadzić. Nie miałem jeszcze prawa jazdy, ale gdzieś po lokalnyh moich wiejskich drogach, dla ćwiczenia, rodzice mnie puszczali.
-> Fiat Uno
To natomiast nie powinno chyba się nazywać samochodem.
Nie ma co ukrywać - nasz 'duży fiat' się sypał coraz bardziej, trzeba było wymienić na nowy samochód. Rodzice wybrali, chyba całkiem słusznie, jeden z najtańszych możliwych modeli (z nieużywanych).
Ale hałasuje to cały czas, skrzypi, inne jakieś mankamenty wychodzą. Eeech... Z resztą, kiedyś go rozbiłem (ale tylko troszeczkę) i na czas naprawy dostaliśmy auto zastępcze. Też Uno. To już w ogóle była tragedia. Gasł w trakcie jazdy na przykład. Jadę, i nagle czuję, że tracę moc i mogę jeszcze tylko ewentulanie próbować zjechać na pobocze, żeby nie zatarasować drogi. I zawsze po takim zgaśnięciu nie chciał się zapalić.
Natomiast miałem okazję prowadzić jeszcze parę innych samochodów:
-> ciągnik rolniczy (samoróbka)
No kolanach dziadka, po polnych drogach.
Ja za kierownicą, dziadek przy gazie, hamulcu, sprzęgle i dźwigni zmiany biegów.
Dziadek krzyczy, żebym trzymał się kolein. Raz prawie wjechałem do rowu.
-> Fiat Punto (chyba I i II, czy jak to tam się zapisuje; a może III też...)
-> Nissan Micra (ale ta stara)
Jak łatwo się domyśleć, była to moja nauka w czasie kursu.
Szkoda gadać - nie prowadziłem ich dla przyjemności jeżdżenia, więc się nie liczy.
-> FSO 126p
Eeech... Ciężko wejść, ciężko wyjść. Model chyba był jakiś wadliwy - niesamowite problemy z przejściem z dwójki na trójkę. W zasadzie ani razu mi się nie udało. Zjechałem w jakąś drogę boczną i próbowałem potem tyłem wjechać z powrotem na główną (lodo-śnieg, pod górkę). Po trzecim zgaśnięciu silnika poddałem się. Przejachałem może jakies 500 m. Góra. W zasadzie chciałem tylko sprawdzić jak się jeździ. No cóż... Chyba się nie jeździ.
-> Volkswagen Touran
Ładne autko, duże (jak na moje doświadczenia
) przyspieszenie. Krótko nim jechałem, tylko jakieś 6 km. Miałem problem z przestawieniem się na pedał gazu wychodzący z podłogi a nie spod deski. Poza tym jedynkę się dziwnie jakoś wrzucało - trzeba było na dźwigni podnieść jakiś taki dzyngielek do góry. Bez sensu. Zanim załapałem, że jest takie coś, kilka razy ruszałem z dwójki czy tam trójki.
-> Fiat Panda (ta nowsza)
Trasa Piotrków Trybunalski - Opole (a ściślej Brynica). Dzięki Korzeń!
/*
Nie chcę rozpoczynać kolejnego 'sporu' jak MAC-PC (na szczęście tym razem nie znam się już w ogóle, więc nie ma zbytnio takiego zagrożenia), ale nie bardzo rozumiem, na czym ma polegać wyższość automatycznej skrzyni biegów. OK, przynzjaę się, nigdy nie jeździłem. Ale nie wskakiwałem też pod pędzący pociąg, i nikt mnie nie przekona, że skoro nie próbowałem to się nie znam.
Faktycznie - płynna zmiana zbiegów udaje mi się niesamowicie rzadko. Ale nie mówię tu o takim szarpaniu jak bywa podczas pierwszej jazdy.
Niemniej - ja czuję, że to nie jest 100% płynność.
No ale przecież podobno przy nieautomatycznych skrzyniach ma się większy wpływ na moc silnika czy co tam. Prawda to czy nie?
I jeszcze - nie ma chyba większego problemu, żeby przesiąść się z nieautomatycznej na automatyczną. W drugą stronę ponoć jest gorzej. Anglista kiedyś nam mówił, że gdy Amerykanie przyjeżdżają do Europy na wymianę, to nigdy nie prowadzą samochodów, bo sobie nie radzą.
*/
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
klima automat., 4 poduszki, szyberdach, silnik 2,0, automat. tu rozpeta sie pewnie dyskusja nt. automatów. wiem, że jest zwykle pół na pół zwolenników i przeciwników.
