To był mój trzeci S.O.S. Pierwszy raz byłam w latach 2000 i 2001 i pierwsze, co mi się teraz rzuciło w oczy to nieporównywalnie mniejsza ilość uczestników. Wtedy - tłumy festiwalowiczów na ulicach Torunia, fantastyczna atmosfera wzajemnej otwartości, zawieranie znajomości na moście i ogólnie od razu po przybyciu do tego miasta widać było, że coś tam się dzieje. Teraz, gdybym nie spotkała Jouzwy z Agnieszką zaraz po wysiąściu z pociągu (okazało się, że jechali tym samym), to bym chyba zwątpiła w to, czy aby na pewno przyjechałam tu w dobrym terminie. Po drodze nic, dosłownie nic nie wskazywało na to, że ma tu miejsce jakiś festiwal. Dla mnie szok. W każdym razie miło było spotkać paru forumowiczów.
Choć liczyłam, że będzie nas więcej...
Pod samą sceną, atmosfera znacznie słabsza niż w 2000, za to, mimo niewielkiej początkowo frekwencji, znacznie milsza i sympatyczniejsza, niż w 2001, który zniechęcił mnie na długo do kolejnych przyjazdów. Zachciało mi się wrócić dopiero w zeszłym roku z powodu Luny, niestety nie mogłam. Teraz powtórka z 25-lecia Armii + fakt, że to ostatnia edycja, jakoś mnie zmobilizowały.
Nie byłam na wszystkich wykonawcach, trochę czasu poświęciłam na łażenie po samym Toruniu i robieniu zdjęć. Miasto, które kiedyś mnie zachwycało, teraz już nie robiło na mnie aż takiego wrażenia - chyba od tamtej pory zdążyłam zobaczyć więcej fajnych starówek. Ale wciąż było miło na nie popatrzeć, zwłaszcza na wszelkie ruinki i zamki. To jest to!
Ok, wróćmy do muzyki. Usłyszałam wreszcie ten zespół o wielce intrygującej nazwie, która obijała mi się o oczy i uszy od dawna, czyli wspomniane już tu 40 synów i 30 wnuków jeżdżących na 70 oślętach. Nie moja bajka, ale w sumie ok.
Całkiem fajnie bawiłam się na ostrzejszym zestawie - Bozje Ovcice, Effatha, Anastasis.
Przy czym Anastasis już kiedyś słyszałam i albo grali wtedy jakoś inaczej, albo ja byłam bardziej bezkrytyczna, w każdym razie teraz znacznie mniej mi się podobał. Ale do zabawy pod sceną dobry.
Tyle, że niestety, jeśli chodzi o tą zabawę, to niestety poczułam, że się postarzałam o te 10 lat. W 2000 zaczęłam skakać wraz z początkiem koncertu - czyli ok. 17 i skończyłam wraz z jego końcem, czyli chyba coś po 2 w nocy. A teraz trochę siupów i zaraz wysiadka... ech...
Ludowa Kana spodobała mi się, acz też nie słyszałam jej całej, bo też gdzieś wtedy polazłam.
Za TGD nie przepadam, ale dało się wytrzymać, zwłaszcza końcówkę połączoną z nabożeństwem ekumenicznym (które mi się akurat duchowo przydało), kiedy grali spokojniejsze kawałki. Bo ich spokojne kawałki to akurat nawet lubię.
No i Armia. Mi akurat ten koncert bardzo się podobał - ujmę rzecz krótko - brzmiał z mocą i siłą. I do moich uszu dźwięki docierały wreszcie wyraziste i głębokie. Szkoda wielka, że zaczął się tak późno, bo przez to niestety nie mogłam zostać do końca i w trakcie Underground musiałam opuścić imprezę po to, żeby zdążyć na ostatni bezpośredni pociąg do Warszawy. Kiedy, będąc jeszcze na moście, usłyszałam już Izraela, pocieszałam się, że niewiele straciłam, niemniej jednak bardzo lubianego przez siebie Groźniaka żałuję.
Na pamiątkę kilka nędznych fotek (mam nadzieję, że pojawią się lepsze):
No i na koniec nie mogę pominąć pewnego istotnego szczegółu - nocą festiwal udekorowała wielka, piękna Luna w pełni nad Wisłą! Max gwiazdek!
Nie mogę się powstrzymać przed wrzuceniem zdjęć (które i tak nie oddają rzeczy nawet w połowie), sorry:
Wracając do domu o 5 rano przekonałam się, że miejscowe penerstwo już o tej godzinie wykazuje pełną intensywną aktywność pod monopolowym...
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Zmieścili się wszyscy na scenie? 
