Ultima Thule

gorąco polecam artykuły o. Stanisława Jarosza

można zacząć od tego: http://www.nmpanielska.pl/index.php?opt ... &Itemid=50

warto!!!

podaj kontekst, jeśli możesz

..o. Jarosz to święty człowiek

_________________
ooooorekoreeeoooo

Pasuje do wątku o paleniu.

_________________
Youtube

gravi ten wywiad jest super.trza bylo go dac do tamtego watku,ale tu tez pasuje(dla mnie te tematy sie mieszaja,uzupelniaja)

tak, oczywiście masz rację


i tu też masz rację.

Natalio, czy to są te dwie rzeczywistości, o których wydaje Ci się, że rozmawiamy i nie możemy się dogadać?
Pewnie tak.
Ale mam nadzieję, że tylko mówimy dwoma językami i nie wychodzi nam nawzajem przekazanie tego, co naprawdę chcemy. Bo np. ten wywiad z o.Jaroszem dla mnie - przepiękny. A niby mówi w tym samym duchu, co "Wy", więc powinienem niby się nie zgadzać. A porusza mnie on bardzo.

Ja za dużo tu piszę i nie chcę się wcale spierać. Chcę tylko byście nie negowali tego, że jedno z drugim (to Kamikowe "budowanie charakteru" i "post") może iść w parze... bo wierzę, że może. Pewnie to faktycznie dwie różne rzeczywistości, pewnie nieraz ten aspekt budowania charakteru może przysłonić aspekt postowy, ale wierzę, że wiele razy może też pełnić wobec niego rolę służebną i prowadzić drogą bliżej Boga.
Panie, pozwól mi przetrwać, bo chciałbym sobie odpuścić, ale wiem, że z Twoją pomocą wszystko jest możliwe.
Mam niezwykle ważne dla mnie doświadczenia związane z postem - i nie są one takie, jak mówicie, że powodują samozadowolenie czy że robi się to bardziej "dla mnie" niż "dla Boga". Jeżeli to był dobry post, to pomagał mi w zbliżeniu do Zbawiciela może bardziej niż cokolwiek innego.

P.S. Wspaniały ten fragment z Izajasza. To chyba moja ulubiona księga z Biblii, poza Ewangeliami

_________________
ćrąży we mnie zła krew

No mi się tak wydaje

Moim zdaniem to cierpienie może uszlachetniać, bo oczywiście to zależy od tego jak do niego podchodzimy. Czy przeklinamy Boga, czy potrafimy Go w tym błogosławić (a przynajmniej nie złorzeczyć). A te samobiczowania, czy filipińskie ukrzyżowania to dla mnie nie cierpienie, a cierpiętnictwo. Różni się to tym, że sami, celowo zadajemy sobie ból, a nie o to Panu Bogu chodzi. Jeśli Pan Bóg zsyła cierpienie, to po to żeby coś człowiekowi pokazać. I ja to widzę chociażby na swoim przykładzie, czy przykładzie mojej mamy, która dotknięta ciężką chorobą przestałą w końcu się miotać i zaczęła pokornieć. To było dla mnie niesamowitym doświadczeniem, móc to obserwować.


Może trochę od czapy skojarzenie, ale ta świadomość pozwala mi zrozumieć dlaczego Jan Paweł II codziennie się spowiadał i miał się z czego spowiadać. Bo choćbyśmy zostali uwolnieni ze wszystkich grzechów, pycha i egoizm zawsze pozostaną i będą nas atakować w każdej sytuacji


O. Jarosza bardzo cenię, chętnie sobie przeczytam, a od siebie dodaje jeszcze jednego linka, z którego gorąco polecam rekolekcje wielkopostne ks. Roberta Skrzypczaka z 2007 roku.
http://swanna.waw.pl/?aaa=p&str=mp3

_________________
www.dtrecords.pl - Dobry Towar Records (Spirit of 84, Malchus, cdn...)
www.backstageshop.pl - płyty, koszulki, książki, itd.

"Jak mamy tu coś zwojować skoro między jedną siatką, a drugą jest przerwa na piłkę?"

mysle ze nalezaloby rozroznic 2 rodzaje uczynkow.te ktore popelniaja ludzie aby cos zdobyc,ktorzy jeszce nie zaprosili JEZUSA do swojego serca,bo moze nie uslyszeli o tej wlasciwej kolejnosci.
a drugie ,,uczynki"(wg mnie powinny miec inne okreslenie w biblii,tak dla jasnosci)to juz nie uczynki ale zachowanie,postepowanie.przyjalem JEZUSA wiec nakarmienie glodnego czy odwiedzenie chorego nie traktuje jako uczynek,BOG daje ci swoje spojrzenie,dzialanie wynikajace z Jego milosci wynikajacej ze zrozumienia co ON zrobil dla mnie na krzyzu.(nie chodzi o rewanz!)nie stres czy juz zasluzylem ale naturalne dzialanie.
to samo dotyczy postu.samo zalozenie ze staram sie byc czlowiekim wierzacym,przynagla mnie(przez pryzmat Milosci) do tego aby zyc inaczej niz jakbym do Niego nie nalezal.i to najlepiej caly rok a nie w jakichs sztywno okreslonych ramach czasowych.wtedy ludzie jakby pod presja(aha mamy czas wielkiego postu)staraja na sile byc lepsi dla siebie(wyrzeczenia,walki z nalogami ) czy innych i wtedy nie wychodzi i sa zawiedzenia.
walka ze zlem powinna byc caly czas,bo mozna nie zdawac sobie sprawy ze na przyklad w swym wygodnictwie szatan zlapal nas w sidla lenistwa,a taki czlowiek to mu nie zagraza.inna sprawa ze posty np.JEZUS na pustyni,pomagaja,na wiele spraw(na razie nie chce pisac aby nie rozwiazala sie polemika o pysze )znam z autopsji(40 dni nie wytrzymalem),ale kazdy moze sprobowac samemu.Jezus nie powiedzial ,,jesli bedziecie poscic" ale ,,gdy..."wiec wyboru nam nie dano.nie od parady zaczal On swoje dzialanie od postu.skoro mamy brac przyklad od Najwyzszego...

Ja tylko nawiążę do posta Youzwy i miejsca głoszonych rekolekcji: wielkoczwartkowa homilia ks. Piotra Pawlukiewicza.

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

w moim doświdczeniu to nbyło inaczej:
a u mnie to tak to szło:

co ja nie dam rady ? właśnie że dam... patrz jaki jestem gość dałem radę...

takie jest moje doświadczenie poszczenia na zasadzie "tego i tamtego nie"... i niewiele mogłem na to poradzić.... ale że wiem, że On potrafi oddzielić moją pychę od dobrych uczynków, nie twierdzę, że to nie miało wartości... jakąś miało... ale obecnie znacznie większą wartość stanowi dla mnie postanowienie, żeby coś robić, niż nie robić w sensie o jakim pisałem wcześniej... nie twierdzę, że to lepiej lub gorzej od niejedzenia słodyczy ale inaczej... to od strony duchowej daje mi więcej, jest większym wezwaniem, jest trudniejsze...

nie znaczy to, że nie poszczę w sensie pokarmowym... owszem poszczę na takiej zasadzie i w takim duchu jak napisał Kamik... w ogóle poszczenie powoduje wprowadzenie człowieka w ciekawy stan... stan umożliwiający inne postrzeganie świata i rzeczywistości... nadający inny wymiar modlitwie... mam na myśli powstrzymywanie się od pokarmów... ale to temat na inną dyskusję... i nie dotyczy to powstrzymywania się od posiłków jakiegoś rodzaju, ale uczucia głodu w ogóle...

pozdro...
KoT

hehe, w Wielki Piątek, tak około pory obiadowej, miałam taką refleksię: jak mam kurcze myśleć o Bogu w czasie postu ścisłego, kiedy ja tylko żarcie mam na myśli?

_________________
ja herez ja herez

oj tak!


no nie, to prawda. post od posiłków jakiegoś rodzaju w ogóle wg nazewnictwa Kamika raczej jest kształtowaniem charakteru, niż rzeczywistym postem, no chyba że spożywanie akurat tego czegoś jest w jakiś sposób dla danego człowieka źródłem grzechu.


dla mnie bez wątpienia też. może ostatecznei nie mówimy o tak zupełnie różnych rzeczywistościach

Ale tak czy inaczej, choć okres Wielkiego Postu jest mi bardzo bliski i w pewnym sensie jest jednym z moich "ulubionych" czasów w roku, to teraz już się definitywnie zakończył... chwała Panu!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

wielki post

Przepraszam za kolegę. Może w ramach postanowień wielkopostnych ograniczy swoją aktywność na UT. Miki

no żart

Właśnie się zastanawiam, czy nie dać Ci ostrzeżenia za ten żart. Przydałby się na UT jakiś odpowiednik oślich uszu lub oślej czapki, bo to się kwalifikuje. Ewentualnie wprowadzenie do Regulaminu tzw. bana okresowego. Choć może skoro mogę więcej, to mogę i mniej Jak się na to zapatrują pozostali prawnicy na Najdalszej Wyspie?

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night