monika pisze:
To walka z własnymi, osobistymi demonami, bożkami, uzależnieniami (jak już wspomniała Natalia). Czy nazwałbyś aktem pychy, gdyby alkoholik zrywający z nałogiem potłukł wszystkie swoje butelki?
Nie, to prawda. W ogóle chciałem podziękowac monice i piotrpankowi za bardzo interesujące i przemyślane wypowiedzi. Dały mi one dużo do myślenia... i skutkiem tego wolę nad różnymi rzeczami się więcej zastanowić, a mniej od razu pisać... bo nie jestem pewien co mam myśleć.
Ale co do uwagi Natalii o drzewie i złym owocu, że po owocach można rozpoznać np. czy jakas książka jest dobra czy zła... z czymś się tu głęboko nie zgadzam. Co jest tak naprawdę drzewem, które wydaje zły czy dobry owoc? Książki takie czy inne? Czy człowiek, który czyta te książki i na ich podstawie robi coś, co można uznać za zły owoc?
Kiedyś w liceum, kiedy moja droga duchowa była niejasna i chciała się zmieniać, ale nie wiadomo w którym kierunku, spotkałem Hare Krsnowców i kupiłem od nich troche książek. Ich owocem w moim życiu było to, że uwierzyłem w Boga. Na poczatku było mi wszystko jedno, czy ten Bóg ma na imię Jahwe czy Krsna czy Allach czy może to wszystko jeden i ten sam Bóg - ale uwierzyłem w każdym razie, że Bóg jest KIMŚ, jest osobą, z którą można wejść w relację, którą można kochać i czcić, a która może też kochać mnie. Ten owoc nie waham się nazwać dobrym owocem.
A ktoś inny mi opowie, jak to w Hare Krsna piorą mózgi, robią przekręty różnego typu i w ogóle sekta i apage. I że "Doskonałe pytania - doskonałe odpowiedzi" są demoniczne, bo tak mu wynikło z jakiegos tam doświadczenia własnego czy cudzego.
I dla mnie te książki miały znaczenie pozytywne, a dla kogoś innego negatywne. Więc są dobrym drzewem czy złym?
Co tu zresztą daleko szukać. Ile złych owoców wydała Biblia to aż strach pomysleć.
... wydała? Nie! To nie Biblia wydaje złe owoce, tylko ludzie je wydają.
I książki Krsnowców nie sa ani dobrym ani złym drzewem, tylko są kupką papieru, natomiast drzewem sa ludzie i to oni wydaja owoc.
Każda książka, piosenka etc.etc. wydaje inny owoc dla każdego człowieka.
---
Więc po co palić makulaturę? Pewnie dlatego, że jest ona jakimś symbolem grzechu, w który człowiek się zapędził. Może, jak pisała Natalia, dlatego że stała się dla kogoś bożkiem. Jak te butelki alkoholika.
Więc OK, rozumiem już, po co. Jakis wniosek dla mnie z tej dyskusji w każdym razie wyniknął:teraz może lepiej rozumiem, że zniszczenie czegoś, czego wpływ na siebie uznaje się za zły, może mieć oczyszczającą moc, nawet jeżeli tylko jest aktem symbolicznym. Daleki jestem od NIEdoceniania symbolicznych gestów; myślę, że maja one bardzo duże znaczenie.
Proszę jednak zobaczyć, że mój początkowy sprzeciw wzbudziła mniej opowieść Dzikiego, jak spalił coś tam, tylko raczej słowa Graviego na temat tego, że czytał Prokopiuka i stwierdził, że ogólny syf, i spalić, bo nic dobrego z tego nie wyniknie. Gravi nie napisał, że Prokopiuka książki chce spalić, bo pod jego wpływem ON wpadł w jakieś bagno - gdyby tak było, to bym się zgodził: wpadłeś w bagno, wyszedłeś, spal to, co cię z nim łączy.
On napisał jednak, że Prokopiuka spalić (znaczy książkę, a nie samego gościa
), bo to co on pisze, to OGÓLNIE jest to jakiś bełt i śmierdzi, i nic dobrego z tego nie może wyjść.
Więc ja ponownie się pytam: skąd ty niby wiesz, co dobrego z czego może wyjść, że tak się autorytatywnie wypowiadasz?...
I tu Natalia odpowiedziałaś, że złe drzewo i zły owoc, i tak można rozpoznać. Ale ja się z tym nie zgadzam. Bo rozpoznać złe owoce to ja mogę, jak najbardziej, i skąd one się wzięły u mnie, ewentualnie jakiejś bliskiej bardzo osoby - pewnie też mogę. Ale tak GENERALNIE powiedzieć, że coś wydaje zły owoc i jako takie nadaje się tylko do odrzucenia... to właśnie mi zalatuje inkwizycją i pychą, że
ja wiem. Ja tam wiem, że nic nie wiem.
Bo co innego, jak gościu jakiś wyrzuci wszystkie swoje blackmetalowe taśmy do śmieci, a co innego jak zacznie chodzić po kumplach i mówić im, że to i tamto nadaje się tylko do spalenia.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
