Meriadok Brandybuck pisze:
napiszę, że w pełni rozumiem złość na wypociny kogoś
Cieszę się, że jesteś taki wyrozumiały, tylko nie wiem gdzie Ty tę złość widzisz? To raz.
Dwa...
Meriadok Brandybuck pisze:
kto tak okropnie opisuje miłe chwile, spędzone w kinie. Coś się w filmie spodobało, coś poruszyło i oto ktoś, niejako z ulicy przychodzi i mówi: to było słabe. Zazdrościć można, że te blisko 180 minut (plus 30 minut z reklamami, no chyba, że także w tym kinie gdzie chodzisz reklam przed filmem nie puszczają, to zazdro podwójne) spędziłeś dobrze. Nieudolny, w twojej ocenie "krytyk", miał odwrotne doświadczenie
No własnie rzecz w tym, że właściwie nie opisujesz za bardzo tych chwil. Tylko raczej swoje oczekiwania.
Krytyk, czy tam udolny, czy nie, to chyba widzi różnicę między stwierdzeniem "Film MNIE znudził i MI się nie podobał, bo za dużo faktów, bohaterów etc", a "Film JEST NIEUDANY, bo opowiada historie, która mnie nie interesuje". Bo to jakby dwie różne parafie. I jesli ktoś przystępuje do pisania recenzji z takim nastawieniem jak w opcji nr dwa, to raczej nie powinien pisać recenzji filmowych. W ogóle.
Meriadok Brandybuck pisze:
O dziwo, jakoś marketingowcy filmu bardziej skupili się na tym pierwszym aspekcie, ciągle o tej bombie, te płomienie, te cytaty o niszczycielu światów. A to przecież nie o tym film! Nie wiedzieć czemu, nie eksponowali w trailerach wątków przebiegu zebrań komunistycznych aktywistów w USA w latach trzydziestych XX w., czy posiedzeń komisji tropiącej tychże w latach czterdziestych.
Ale wiesz, że w takim wypadku to swoje pretensje powinieneś wnosić raczej do marketingowców, a nie do Nolana i ewentualnie ograniczyć się do napisania recenzji trailera. A skoro masz zarzuty, że reklama pokazała Ci więcej niż otrzymałeś (chociaż w tym w wypadku to właściwie mniej
), to zdradzę Ci pewien sekret: nigdy nie chodź do McDonalda jeśli skłonią Cię do tego zdjęcia ich hambuksów. A ta smakowita pianka w kuflu na reklamach piwa, to tak naprawdę płyn do mycia naczyń. Ale sza! Niech to zostanie między nami.
Może dlatego nie mam takiego problemu jak Ty, bo trailera wcześniej nie widziałem. Tytuł mi wystarczył, żeby wyciągnąć mnie z domu do kina. A tam jak jak wół było napisane Oppenheimer. Nie ukrywam, że nazwisko reżysera było dodatkowym bodźcem.
Meriadok Brandybuck pisze:
Można rzecz jasna tematykę jakoś strawialnie sprzedać, przynajmniej dla widza niskich lotów, pokazać życie i drogę naukową znanego naukowca.
No i przecież to zrobiono. Pokazano życie i droge naukową naukowca. A Ty narzekasz, że nie skupiono się tylko na Trionity. No i teraz kompletnie już nie rozumiem o co Ci chodzi.
Meriadok Brandybuck pisze:
Tam zabrakło wątku „wielkiego postępowania, przed wielką komisją”
Po pierwsze to postępowanie, które jest osią narracyjną w Oppenheimerze nie jest "wielkie" co nawet było podkreślone, a po drugie w życiu Hawkinga w ogóle było jakieś istotne postępowanie i jakas komisja? Pytam bo nie wiem. Bo to na ile komisja przed którą zasiadał Oppenheimer była istotna dla jego życia i kariery, to już wiem. Po filmie Nolana.
Meriadok Brandybuck pisze:
Można też zaprezentować polowanie na czerwone czarownice epoki McCarthego pod maluczkich, którzy mogli bezboleśnie przetrawić ten specyficzny dla USA wątek, w półtoragodzinnym „Good Night and Good Luck"
Takie erystyczne chwyty z uogólnieniami o "maluczkich" to moga działać w obie strony. Bo akurat w przypadku „Good Night and Good Luck" to akurat ja byłem widocznie ten "maluczki" i nie zmęczyłem nigdy do końca tego filmu. Pomimo krótszego czasu trwania znudził mnie w połowie i odpuściłem go sobie i nigdy nie chciało mi się do niego wracać. Tak więc porównanie kompletnie do mnie nie trafia.
Meriadok Brandybuck pisze:
a jak komuś się nie podobało- za wysokie, filmowe progi.
A jak się komuś nie podobało, to się nie podobało. Przecież może. Ale wtedy pisanie "film jest nieudany, bo obejrzałem inna historię niż spodziewałem się obejrzeć na podstawie trailera" jest jakby trochę z czapki. I progi nie mają tu nic do rzeczy.
Zdrówka życzę
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
- były śmieszne do bólu brzucha. Młode pokolenie również doceniło 
