U mnie w p pracy chyba przez ponad godzinę większość ludzi była zdecydowanie bardziej zajęta zaćmieniem niż robotą.
Ja zaćmienia lubię, ale pełniejsze, to było moje 1 zaćmienie w życiu, którego nie byłam w stanie oglądać gołym okiem, bo tarcza za mało była przesłonięta. Okazało się, ku radości i zdziwieniu wielu, że ktoś u nas dysponuje dyskietkami, więc podziwialiśmy przez nie. I tylko patrząc przez nie dało się w ogóle zauważyć, że jest jakiś zaćmienie, bez nich światło słońca było zbyt mocne. No, może w kulminacyjnym momencie faktycznie dało się zauważyć, że cośtam na nie wlazło. Dlatego strasznie dziwi mnie to co pisze Manool:
manool pisze:
Jakoś złowrogo bez słońca.
Obserwowałaś w Warszawie?
W każdym razie obserwacja przez dyskietkę okazała się dla mnie znacznie mniej ciekawa, niż niegdysiejsze gołym okiem, owszem, wyraźnie widać było rogalikowaty kształt słońca, ale, taki mały ten obraz, wyczyszczony ze światła i piękna, i odnaturalniony, jakby się nie widziało na żywo, tylko na jakimś ekraniku...
Co do barwy otoczenia, zmieniła się trochę, ale jak dla mnie - nie bardziej niż przy zwykłym zachmurzeniu i nie robiło to na mnie większego wrażenia. Więcej uwagi przyciągnęły cienie rzucane przez brud na szybie - nieostre, rozdwojone - to była najbardziej w tym wszystkim interesująca rzecz.
No nie, najfajniejsza jednak była powszechna radość ze wspólnych obserwacji i zbiorowe oderwanie się od obowiązków.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
