Ultima Thule

Bardzo sie ucieszyłam gdy przeczytałam w SSS że natalia pisała pracę magisterską z witkacego. Gdyż w moim życiu Witkacy też jest ważną osobistością, co prawda nikogo to nie obchodzi ale i tak rozpowiadam o tym na lewo i prawo.
Z jedną kumpelą jechałysmy kiedyś stopem na długich wakacjach po maturze, xz Nowego targu do Zakopanego. Zabrał nas ciężarówką jeden ponury buc co przez cała drogę nie wyrzekł ni jednego ciepłego słowa, a potem nagle wysadził nas wprost pod teatrem Witkacego! Bo był on rozwozicielem węgla i zajechał wprost od podwórka, gdzie nie byłyśmy nigdy przedtem!!!
Kumpela ta była miłosniczką doorsów, stąd zwano ją w gronie Pamela. Parę dni wcześniej wydarzył się przykry incydent - słuchałyśmy riders on the storm cały dzień, około 44 razy pod rząd, a w tym czasie niestety pies sąsiadów zeżarł pozostawione przed namiotem ciasto z kremem i poziomkami upieczone dla nas przez ciotkę.
Wcześniejszy epizod związany z Witkacym miał miejsce również w teatrze gdzie pierwszy i ostatni raz wybrał się ze mną mój Tata. Już przy wejściu spotkałam sie z uprzejmym powitaniem pana Dziuka, który podał mi rękę i obdarzył mnie u śmiechem, jakby proponował mi rolę drugoplanową . jednak rozwój sytuacji nie był dla taty przyjemny, Gdyż na scenę wyszła niespodziewanie naga i milcząca kobieta. Po spektaklu widzowie wykonali owację na stojąco, a tata był jedyną osobą siedzącą bez ruchu na krześle.
Nie udało mi się przeczytać ani jednego utworu S.I.Witkiewicza, a już szczególnie Pożegnania Jesieni. Podczas oficjalnego pogrzebu - mistyfikacji - w klasie strzeliła lampa i omal nie zabiła naszej polonistki.
Potem oglądałam wiele przepięknych obrazów Witkacego, a nawet podczytywałam jego biografię. Było mi go bardzo żal.

fajnie napisałaś, jak fragment jakiegoś opowiadania (biedny tata)

To opowiadanie miało podwójnie tragiczny finał.
Pamela chciała utopić się w jeziorze. Obiecałam jej że wszystko będzie dobrze. Nastąpiła wtedy dziwna sublimacja, polegająca na tym że pewnego dnia bliska jej osoba, bogobojna i zrównoważona, sfrunęła z dachu wysokiej kamienicy jakby w zamian.
Miałam jeszcze śliczną i mądrą koleżankę, z którą łączyła mnie tylko jedna rzecz - wspólny szalik. Ostatniego dnia wakacji ona także pożegnała się z życiem, mając zaledwie czternaście lat. Wzięłam wtedy nożyczki i przecięłam szalik na pół, bo na jedną osobę był za długi.

28 widelców, 19 noży, 31 talerzyków, 26 szklanek, 11 kubków, 15 łyżeczek, 9 łyżek, 3 kieliszki, 4 garnki, 2 pokryfki, 2 deski do krojenia, 4 salaterki - brudne w zlewie, oczywiście.

37 skarpetek przeważnie nie do pary, 6 par spodni raczej do pary, 2 kiecki, 8 bluzek, 3 sfetry, 7 par majtek, kalesony, 3 pary getrów - w koszu na pranie, oczywiście.

Paczka szynki, paczka sera, 10 jajek, kilo mąki, karton mleka, kostka masła, czipsy, sok, makaron, gulasz wieprzowy, kapusta kiszona. Pomóż mi !

Załóż czapkę, nie wróć późno, zrób herbaty, ścisz to trochę, otwórz drzwi, przestań gadać, wypisz wymaluj, dasz rade, ja ciebie też

Środek zimy jak środek piekła.
Synek z gorączką 36,7 odmówił pójścia do szkoły i zjedzenia składkowego pączka. Po wyczerpujących negocjacjach (no co, zapłacone 60 groszy, nie?) dałam spokój wzruszona że podciągnął się z matematyki na dwa.
Godzinę spóźniona wychodzę z domu jak z włoskiej knajpy i brnę prawie po szyję na przystanek. Chleb, mleko, 39 deko sera, kawałek kiełbasy dobrze obsuszonej, co tam jeszcze.. .? A jak tam na dalekich zielonych łąkach?
Nie mam czasu, nie mam autobusu, nie mam pieniędzy, nie mam ochoty. A jednak biorę się do roboty. Mamo oszukałaś mnie, zawiodłaś na całej linii.
A teraz moja piękna po tacie córka jak Cruella deMon przeciwko mnie

"Dzieci z Bullerbyn"!

Hehe

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

...ale gdy się zatrzymuję to... jestem sobą zmęczony....

_________________
un tralala loco

.

wolałabyś czuć jak dziad, myśleć jak dziad, robić jak dziad?

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Do szczytnych pytań typu: skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy, dodałabym jeszcze jedno, choć mniej udane:
Po cholerę?

ależ to idealnie!

_________________
ja herez ja herez

..łza mi się w oku kręci jak koledzy z boiska wspominają Włodzimierza Smolarka..Zbigniew Boniek , Paweł Janas, Dariusz Dziekanowski..i..Grzegorz Lato.
Czy równie ciepło ( bo przecież nie jesteśmy wieczni) koledzy będą wspomnac prezesa Latę? Tak..nie piłkarza ,a prezesa właśnie.
Grzegorz Lato , jeden z moich idoli, piłkarz genialny, król strzelców mistrzostw futbolowych..dziś prezes znienawidzonego związku piłkarskiego...Jak oglądam urywki dawnych spotkań piłkarskich drużyna Górskiego czy Piechniczka wydaje mi się byc monolitem ,dla którego takie pojęcie jak mijający czas nie istnieje..nic się nie zmienia, oni cały czas są bohaterami , oni cały czas są uczciwi, oni caly czas są tymi ludzmi w których wpatrzone są oczy młodego chłopaka, który gdzieś tam pod pachą trzyma swoją sfatygowaną futbolówkę, a nocami śni o występie na boisku w koszulce z białym orłem..Czar prysł..
W mojej drużynie wszechczasów zawsze będzie miejsce dla Włodzimierza Smolarka..A czy będzie miejsce dla Grzegorza Laty? Jako piłkarza może tak , jako prezesa chyba nie..Szkoda tego co było i szkoda rozmieniac się na drobne chociaż grube pieniądze..Niewarto.

...myślę o



i wpiszę się tu chyba niedługo

_________________
un tralala loco

...to jeszcze zgłaszam refleksję: gdy widzę w zarejestrowanych użytkownikach mój osamotniony nick a powyżej 3 do 5 ukrytych, to dostaję klaustrofobii i muszę się czym prędzej wylogować.