pilot kameleon pisze:
skończyłem "opętanych" gombrowicza
z tą książka wiąże się historia, którą czasem - pół żartem, pół serio, ale bardziej serio - przypominam sobie i nie tylko jako dowód na istnienie Opatrzności Bożej
Gombrowicz moim ulubionym pisarzem w liceum był. Naturalnie zatem sięgnąłem szybko po "Opętanych" jak tylko ukazali się po raz pierwszy w formie książki. Pech chciał, a raczej odwrotnie, że książka ta wyszła tuż przed moim egzaminem wstępnym na anglistykę, czyli jakoś w czerwcu 1995. Do tego jeszcze kolega z zespołu z którym śpiewałem na mszach w Farze zostawił mi w domu na przechowanie marny syntezator.
No i ja - zmęczony napięciami maturalnymi i walką z przyjacielem o dziewczynę
- zamiast uczyć się do egzaminu czytałem "Opętanych" i uczyłem się układać akordy na klawiaturze, obydwie te rzeczy szły mi bardzo gladko.
Przyszedł dzień egzaminu ustnego, lipcowa sobota bez miejsca na głębszy oddech, no i oczywiście nie poszło mi pytanie ani o Stany podpisujące Deklarację Niepodległości, ani następne i egzaminujący mnie groźny pan z brodą rzucił mi ostatnie koła ratunkowe: "what book by an English author have you read?" oraz - raczej poza protokołem: "What have you been reading for pleasure, recently?"
Na pierwsze pytanie miałem odpowiedź "Paragraf 22", była to jedyna w tamtym czasie książka by an English author, która mnie jakoś tam porwała (otoKarbalcy był zwolennikiem i mnie nią zaraził), a na drugie pytanie odpowiedziałem od niechcenia, że "well, I've just read this new book by Gombrowicz..." (nie umiałem wtedy przetumaczyć tytuu) Tutaj wyraźnie podniosła się brew groźnego eggzaminatora i niemal przyjaźnie mnie dopytał o tę książkę, coś tam rzuciłem o elementach gotyckich (bo było o tym we wstępie)
Z egzaminu dostałem marną tróję, która jednak w połączeniu z piątką z polskiego (też cudem osiągniętą) dała mi przeczołganie się na listę przyjętych. Po latach dowiedziałem się, że to był dr Wilczyński, specjalista od literatury amerykańskiej, który uważał "Paragraf 22" za jedną z lepszych książek owej i który hobbistycznie zajmował się literaturą gotycką. Jestem pewien, że "
Opętani" zaważyli na tym, że jednak dał ten dostateczny, bo na pewno było na krawędzi
Morał: nie warto się niczym martwić tylko iść za głosem pasji, a reszta sama się porobi
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
