Ultima Thule

Broken jest rewelacyjne, ale rzeczywiście tego jeszcze nie uważam za pełne rozwinięcie skrzydeł. Myślę, że ten geniusz Trenta już tam czyhał, tylko jeszcze nie znalazł w pełni formy ujścia. Zresztą podobnie w dalszych nagraniach, z XXI wieku - generalnie to różnie z nimi bywa, np. bywa i nudno, żadna ze znanych mi płyt nie ociera się o żadne pięć gwiazdek. Tam chyba z kolei Trent szukał jakichś nowych form wyrazu i wg mnie nie znalazł. Ale ta jego iskra nadal tam pobłyskuje.

Bardziej przyziemnie, ale bardzo fajnie, słucham sobie TSA - TSA, czyli ten debiut, co nie jest debiutem, bo jest nim Live
Od razu zrodziło to pytanie o debiuty.

Z rzeczy mniej znanych:



zespół Koń (to ci nazwa), utwór o pięknym tytule "Mój wygląd zewnętrzny nie świadczy o stanie faktycznym", a muzyka - bardzo ciekawa, zwłaszcza w quasi live-wersji, widać tu taką organiczność grania; saksofon zdecydowanie morphinowy, nie?

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Teraz to się już wszystko zgadza i rozumiem. Natomiast nie rozumiem dlaczego Crazy pozytywnie pisze o tanecznym "Experience" a przy NIN tak się kryguje i w tych ewidentnie bardziej nudnych płytach Reznora szuka jakiegoś błysku geniuszu . Zresztą już w innym miejscu rozmawiałem z kolegą Crazym na temat NIN i wyraziłem swoje zdanie, że pierwsza płyta Reznora to naśladownictwo wczesnego Skinny Puppy (np. "Vivi Sect Vi", 1988), tylko bardziej popowe a później to już kontynuacja i próba wypracowania własnego stylu, co zresztą nie bardzo się udaje. No ale może coś tam jest w tym Reznorze, bo przecież np. Gary Numan zainspirował sie Reznorem i odnowił swoją karierę w oparciu o patenty Reznora, który zresztą zaczynając tworzyć inspirował się z kolei m.in. wczesnym Gary Numanem. Bardzo to zawiłe

_________________
Alternativepop.pl

Nie słuchałem tego lata całe, ale pamiętam fenomenalny opener (długie dudnienie bębnów, riff i jaaaaaazda, a potem czysta radość heavyrockowego grania z fajnymi solówkami) i closer (znowu bębny, ale tym razem powoli i riff już ciężki, posępny i poważny... - i Andrzej Nowak efektownie robiący w nim śliiiiiizg w górę riffu - ...i tekst, i przyspieszenia, i ta końcówka).

_________________
gdzie znalazłeś takie fayne buty i taką fayną głowę?


FORZA NAPOLI SEMPRE!

Całkiem to dobre!

Ale nie tak dobre jak:

Dead Boys - Young Loud and Snotty

słuchane z rana jak śmietana

_________________
ćrąży we mnie zła krew

BTW. Wiesz, że w piątek ukazał się nowy album Moron's Morons?

_________________
Sometimes good guys don't wear white

Ej, to ja chyba zrobię sobie odsłuch Yestem vs Morus i zadam pytanie w muzycznymczytoczytamto!
Tymczasem zbliżam się do końca kanału Bionic Dub: 1959 z 2015 tj. 97,2% za mną

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

0,0000000002 sekundy nie będę się zastanawiał.

Tymczasem od rana lecę z King Gizzard And The Lizard Wizard przetykając kolejne płyty albumami kapel które mają grac na Rebbelion Tour.

_________________
Sometimes good guys don't wear white

kandydatka do płyty roku 2023

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Słucham i bardzo fajne.

_________________
Alternativepop.pl

Obie płyty Titaników.

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Mam kontrkandydatkę:



Nie mówię, że pewną, ale godną podjęcia rękawicy.

_________________
Sometimes good guys don't wear white

Skończyłem playliste kanału Bionic Dub. Nie wiem ile zajęło mi przesłuchanie 2015 numerów ale nie żałuję żadnego z nich.
Zanim obiecane b2b Morus vs Yestem na kalibrację składanka brytyjskiego hardkora: UK Hardcore Comp (The Coming Strife Records) edit: ale to jest nudne granie, matko z córką. Ziewam prawie godzinę.

Odsłuchałem i już wiem co jest. Dla mnie Yestem jest ciągiem dalszym historii, które Dymol opowiadał dotychczas w Dubska, Illegal Boys i Dopaminie. Słuchałem to w takim planie i kontekście, całkiem bez perspektywy Post Reg. Morus natomiast słuchał mi się jako kolejny krok po CzarzeZłym czy Tragedii bardziej nawet. Mimo osobowych punktów stycznych to są inne opowieści i sugestia, że można je zestawiać na zasadzie albo-albo, którą wyraziłem wyżej nie jest specjalnie sensowna. Swoją drogą duet Nika i Dymitr to byłoby coś!

A teraz nadrabianie KEXP Full Performance.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

_________________
,,Tak dużo, tak mocno
Nie pytaj już
Nie pytaj
Tak dużo, tak mocno ''

Ja też! - przesłuchałem Ice, Death, Planets, Lungs, Mushrooms and Lava. Sześć płyt, wszystkie z jednego roku

Tak serio, to chyba jedna z najbardziej udanych.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

KEXP uczy i bawi. Strzały trafione od wczoraj:

Wuduistyczne i emancypanckie Nana Benz du Togo z typem grający klapkiem na rurach PCV,
Stereotypowo orientalne, podkręcone elektronicznie Satellites,
Przypominająca Black Pumas Danielle Ponder

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.