Ultima Thule

Nie ma takiego tematu?
No to już jest..

A więc..
Nie kupie już nigdy przez internet:
Kurtki
Spodni
..no i butów... dzisiaj przyszły
Fajne..trekking..rozmiar 41, ale chyba na wąską damską stópkę
Szkoda , bo wygladają solidnie, a sprzedawca miał tą parę na wyprzedaż i nic chyba nie ma w zamian..Cena dlatego była dosyć atrakcyjna.

Wkładanie widelca do tostera w dzieciństwie było złym pomysłem.

_________________
gdzie znalazłeś takie fayne buty i taką fayną głowę?


FORZA NAPOLI SEMPRE!

tak myślę i myślę i nie ma takiej rzeczy...

_________________
un tralala loco

Mam szczera i gorąca nadzieję, że nie będę już miał okazji spać w zaspie.

_________________

Nie urodzę się.

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

nie bądź taki ponurak i dekadent!

_________________
un tralala loco

mam tak samo, jak tylko pomyślę że już nigdy - natychmiast nabieram ochoty

nie zjem wontrupki

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Ja ciągle sobie obiecuję, że tego czy tamtego już nie zrobię, a potem to robię. Więc ten wątek to chyba nie dla mnie. Ale może nigdy już np. nie będę próbowała jeść mydła, zwiedziona jego zapachem.

A z rzeczy, które dla odmiany bardzo bym chciała jeszcze kiedyś zrobić, a boję się, że już nie zrobię - to np. pojechać na Mazury.

..ale dlaczego?

_________________
..Ty się tym zajmij..

Bo tam są straszne pająki i pajęczyny.
W związku z czym sama nie pojadę, bo się boję, a nie znam nikogo, kto chciałby jechać ze mną właśnie tam i wytrwale sprzątać te potworności z mojego otoczenia.

to jakiś mit,
nic takiego nie stwierdziłem

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Bo pewnie nie zwracasz uwagi, jak każdy normalny człowiek, który nie ma fobii.
Ja na Mazurach bywałam nie raz - i pamiętam, że było ich dużo. I duże. Może są miejsca w Polsce, gdzie jest pod tym względem znacznie gorzej (np. Hel, albo Ojcowski Park Narodowy), ale dla mnie - wystarczy.
Zwłaszcza, że one najbardziej lubią to samo, co ja - łódki i jeziora.

Pająki nie były problemem na Mazurach w moim przypadku, ale za to mieliśmy tam zaprzyjaźnionego karalucha imieniem Franciszek (bez aluzji ofkors ) który podróżował z nami nocując na sępa w śpiworze. Nawet byłby on przyjazny, gdyby nie wyskakiwał w nieodpowiednich mommętach strategicznych, wypasiony przy tym do wzrostu minimum 3 cm.
Ale o tym już chyba pisałam.
Na Mazurach poznałam też kota imieniem Makataj-shekiakkiak. Imię jego stąd, że wyobrażał on sobie że jest starym wodzem indiańskim i w nocy bez pardonu właził na nasz namiot wbijając się w płótno ostrymi pazurami. Dodam że jako pacyfistki do obrony miałyśmy tylko widelce.

...żartujesz !

_________________
ooooorekoreeeoooo