Ultima Thule

dziękuję.

_________________
..Ty się tym zajmij..

Z tego co widzę, mojego modelu już nie ma w sprzedaży. Jest to dokładnie ten co na zdjęciu w linku do uszczelki powyżej. W każdym razie jest to sprzęt firmy Equation. I mogę go polecić. Jedyny problem to, że kupiłem sprzęt trochę za mały do chłodzonego pomieszczenia. Mam salon z kuchnią ok. 25 m2 i mój sprzęt trochę nie wyrabiał na tej powierzchni. Było tak: pan w Leroy Merlin polecał mi większy, ale ja byłem mądrzejszy (no i cena była bardzo zachęcająca) i tak wyszło. Wszystko zależy od powierzchni pokoju w którym będzie stał. Radzę Ci pojechać do takiego marketu i spytać się. Potem możesz kupić w sklepie internetowym.

_________________
muzyka gra, a dzień ucieka
last.fm/wokr

Dzięki Ja mam latem w pokoju tyle samo stopni co za oknem. Okno muszę zamykać bo jest jeszcze bardziej gorąco. Czasami mam ok.32 st. ..

_________________
..Ty się tym zajmij..

My mamy ten:

https://www.ceneo.pl/30366508

i jest cudowny

To ustrojstwo do okna też mamy, ale po jednym sezonie daliśmy sobie spokój, bo solo działa tak samo (ale pewnie to zależy od układu okna)

_________________
Kto powołał na dyrektora Trójki człowieka, który nie rozumie pytania 'kto'?

Dzięki Monika.

_________________
..Ty się tym zajmij..

W ogóle mnie nie przekonaliście. Małe płaskie rzeczy się lubią gubić wśród innych. Taki telefon łatwo wyrzucić do śmietnika w Popradzie razem ze starymi paragonami, notatkami z przedostatniej listy wszechczasów trójki oraz biletem komunikacji miejskiej. Uważam, że optymalny kształt urządzenia (tele)komunikacyjnego (nie licząc bardzo zminiaturyzowanych ustrojstw z filmów szpiegowskich) uzyskała Nokia 6310i i jej podobne. Czekam na coś równie wygodnego (choć ja sama tej Nokii akurat nie używałam).
dlatego wciąż uważam, że uczenie "przestarzałych" rzeczy w szkole ma sens.
Ale większość się ze mną nie zgadza. Pewien znany nauczyciel opowiadał, że kiedy zapytał swoich uczniów o to, co zrobią (chodziło o kwestie map chyba - oni byli za tym, że GoogleMaps wystarczają do życia), jeśli wyładują im się baterie w smartfonach, powiedzieli, że po prostu podłączą ładowanie. Na pytanie, do czego, jeśli wokół nie będzie źródeł prądu, tylko wzruszyli ramionami - dla nich nie istnieje "brak prądu". Brak prądu jest dla nich równie istotny, co dla nas to przewidywanie z XIX wieku, że "W Nowym Jorku (...) już w 1930 r. (koński) nawóz sięgnie drugiego piętra domów na Manhattanie".
Nawóz rzeczywiście zniknął z miast. Czy rzeczywiście nie ma możliwości, że zniknie prąd?

Miejmy nadzieję, że jest!


zgadzam się, ale wygląda na to, że gremialna większość użytkowników smartfonów się nie zgadza - jak tak patrzę na tych wszechobecnych ludzi ze smartfonami, to oprócz tego, że nie chcę, bo nie chcę mieć połączenia z internetem, które łazi za mną, to wydaje mi się, że oni się strasznie męczą: trzymają kurczowo w ręce, nawet jak nie używają, tak jakby nie wiedzieli, gdzie tę kobyłę upchnąć; wtykają do za małych kieszeni, z których wystaje, aż chciałoby się wyjąć. Co by nie robili, wygląda to nieporęcznie. A ci zachwyceni


i z tym się zgadzam, ale co z pen drive'ami? one też się w ten sposób gubią i to się regularnie dzieje - a jednak okazują się tak użyteczne, że wszyscy podejmują się tego ryzyka i używają.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Trwale? Nie wydaje mi się, chyba, że na skutek jakiegoś globalnego kataklizmu i to takiego, który by cofnął nas do jaskiń, bo nawet gdyby całą infrastrukturę elektryczną szlag trafił, to zasada wytwarzania prądu należy do wiedzy mimo wszystko powszechnej* i po jakimś czasie wszystko by odtworzono.
* Ok, ja i wielu innych ludzi nie wiemy tego dokładnie, na dziś dzień nie umielibyśmy zbudować generatora prądu, ale z grubsza każdy wie o co chodzi i nawet, gdyby wyginęli wszyscy specjaliści w tym zakresie, metodą prób i błędów szybko doszlibyśmy do tego, jak to się robi.

Natomiast jako efekt działalności terrorystycznej -zniknięcie prądu jest niewykluczone, ale to raczej miejscowo, czasowo.

Może kiedyś zostanie wynaleziona jakaś zupełnie inna metoda zasilania, ale póki co się na to chyba nie zanosi.


Ech, to inna sprawa, tu mi się przypomina pewna załamująca historia. Na którymś z ognisk firmowych w Lesie Kabackim oddaliłam się od grupy w poszukiwaniu dobrego patyka na kiełbaski
i zagłebiłam gdzieś w leśne alejki, nawet niezbyt daleko. Jak wracałam, przyuważyła mnie koleżanka z nieodłącznym smartfonem w ręku, cała na serio przerażona i z autentyczną paniką w głosie: - Jak ty tak poszłaś w las?! Sama, bez GPSa??!!!
Mnie zatkało. To nawet nie był urodzony mieszczuch, który w życiu lasu na oczy nie widział, tylko dziewczyna pochodząca ze wsi.

Pranie mózgu może dotknąć wszystkich, pochodzenie nie ma tu wiele do rzeczy.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Mimo wszystko nie nazwałabym praniem mózgu używania czegoś, co jest w powszechnym użyciu w danym czasie. Wszyscy urodziliśmy się w jakiejś epoce, dysponującej jakimiś udogodnieniami cywilizacyjnymi, do których jesteśmy przyzwyczajeni od dziecka i bez nich ciężko by nam się żyło. Czasem możemy sobie nawet nie zdawać sprawy z tego, jak bardzo pewne rzeczy są dla nas ważne.
Ja mogę dziś patrzeć na koleżankę nie wyobrażającą sobie chodzenia po prostym lesie bez GPSa jak na jednostkę upośledzoną, ale prawda jest taka, że sama w oczach przodków też mogę uchodzić za upośledzoną ofiarę losu, jak większość mojego pokolenia. Taka kolej rzeczy...

Fen, w pełni się zgadzam i to po prostu jest prawda.
Już o tym parę razy mówiłam/pisałam: jeden z prowadzących zajęcia z oświecenia, kazał nam czytać artykuł, w którym oburzony jegomość z XVIII w. z pasją udowadniał, że rozwój czytelnictwa i nakłanianie młodych ludzi do czytania przyniesie katastrofalne skutki. Kobiety nie będą umiały prowadzić gospodarstw a mężczyźni zająć się nim i obronić. Kurde, gościu miał rację! Nie umiem gręplować wełny, haftować, szyć, zabezpieczać produktów spożywczych bez lodówki. Crazy nie umie upolować kaczki. Ale czy gość miał rację? Historia pokazała, że (przynajmniej na razie) nie!
I o to mi chodzi. Wiadomo, jak idziesz w góry, to warto mieć zwykła mapę, bo papier nie potrzebuje baterii. Ale czy potrzeba umieć czytać plan miasta? Skoro mam smartfona, który poprowadzi? O to mi chodzi.
No tak. Właściwie o tym trochę jest "Metro 2033" Głuchowskiego. I prąd mają. Komórek i komputerów nie widać, ale broń i światło, owszem.

ZDECYDOWANIE TAK. Nawigacja może nie zadziałać. Można się znaleźć w miejscu czy w mieście, w którym lepiej nie łazić z telefonem w dłoni (mapa w ręku oznacza cel: "turysta", ale telefon jest atrakcyjnym i pewnym łupem). Można być w kraju z zabójczymi kosztami roamingu danych (270 złotych za trzy dziesięciosekundowe odpalenia google maps - w sumie może z 50 MB transferu - przykład z życia). A przede wszystkim można po prostu zwiedzac obce miast i co pewien czas rzucac okiem na mapę (albo papierową w ręku, albo znajdującą się na tablicach informacyjnych - jak w Londynie czy NYC przy stanowiskach wypożyczalni rowerów) i oglądać świat wokół, zamiast wślepiać się w ekran telefonu.

Oczywiście, że google maps mega ułatwia sprawę, ale raczej wtedy kiedy się gdzieś jedzie samochodem. Do chodzenia po mieście nigdy nie używam. Zresztą w samochodzie też tylko do omijania korków w nieznanych okolicach i to jeszcze od bardzo niedawna (smartfona mam - niestety - od listopada 2019 dopiero!). Jakoś do tej pory udawało mi się objechać spory kawał świata z papierową mapą. Z pewną dumą przytaczam anegdotę, jak to po trwającym dobę locie do Nowej Zelandii, lądowaniu w w Auckland o 5 rano, transferze do wypożyczalni samochodów, konieczności błyskawicznego przestawienia się na jazdę po lewej stronie drogi i z kierownicą po prawej, no i będąc tam zupełnie sam, musiałem pojechać do oddalonego o 3 godziny jazdy miasta. Udało mi się to osiągnąć przy użyciu schematycznej mapy Wyspy Północnej, wyrwanej z tyłu książki telefonicznej..... Resztę trasy na tej wyspie odbyłem również przy użyciu tej samej mapy. Atlas kupiłem dopiero przed przesiadką na prom na południe.... Da się. Nie da się jednak wtedy, kiedy damy tak zawładnąć technologii naszym zyciem, że po prostu odpuszczamy analogowe metody, zapominamy ich i ich nie trenujemy. Wtedy jest blisko do tragedii.

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

Znowu - się ogólnie (bardzo!) zgadzam! Ja w ogóle nie wierzę tak bardzo w Internet, jak by się mogło wydawać, ale ten gościu z XVIII wieku też słusznie przewidział, że rozczytane baby nie będą umiały zrobić kołdry i usunąć plam z odzieży przy użyciu materiałów dostępnych wokół domu.
Chodzi o to, że - co z tego, że nie potrafię tego zrobić?
W mojej rzeczywistości prowadzę dom i na razie jakoś to wychodzi. A plamy mnie nie obchodzą

Chciałabym, żeby wszyscy, tak "w razie czego", umieli poradzić sobie bez smartfona i Internetu, ale być może moje chcenia są z XVIII wieku? Że boję się albo przewiduję coś, co jest nieadekwatne do przyszłości.

Ja myślę, że tym bardziej teraz warto nabywać takie umiejętności

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

A mnie mniej przekonują powody utylitarne: że system pierdolnie, że nie będzie gdzie naładować, że transfer drogi. To są sytuacje, mam wrażenie, marginalne i kiedy się wydarzają, to jakoś sobie pokracznie poradzimy - mniej więcej na tej zasadzie, jak teraz sobie radzimy w domu, kiedy znienacka wysiądzie prąd. Świeczką, latarką, telefonem sobie poświecimy, a większość niewygodnych sytuacji można przeczekać.
Mnie przekonują powody takie, że warto robić pewne rzeczy, bo mózg pracuje. Warto myśleć i samemu kombinować trasę nie tyle dlatego, że GPS źle podpowie (kiedyś dramatycznie źle podpowiadał, ale ludzie to widzieli, więc teraz już działa znacznie lepiej), tylko dlatego, żeby myśleć, a nie dać się automatycznie prowadzić. Dla takiego samego powodu uważam, że lepiej - przynajmniej czasami - policzyć coś w głowie/ na kartce, niż od razu odpalać kalkulator. Dla takiego samego powodu uważam, że warto w szkole uczyć się różnych rzeczy, "które ci nie pomogą w wyborze pracy" (ulubiony argument co niektórych reformatorów edukacji). Prawdę mówiąc mam w dupie co pomoże moim uczniom w wyborze pracy, chciałbym natomiast nauczyć ich myślenia i obudzić ich ciekawość świata. A ciekawość świata (jak zauważył też Tyler powyżej) rozwija się lepiej nad mapą, niż nad ekranem telefonu, przynajmniej tak mi się wydaje (choć może się mylę).

_________________
ćrąży we mnie zła krew