Ultima Thule

Nie wiem, w jaki sposób listonosz ma zamiar dotrzeć do mnie na ul. Długą z Poczty Głównej, ale za chwilę miną 2 godziny

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

Ciężko mi się zagłębić w warstwę tekstową płyty (ani poezja Artura Rimbaud - poza tekstami przemyconymi w twórczości Armii, ani język francuski - znane mi nie są) póki co zanurzyć się intelektualnie jest bardzo ciężko... pozostaje mi więc wyłącznie (na chwilę obecną) zanurzyć się w odczuwanie tej płyty... a naprawdę jest tutaj bardzo duży, że tak napiszę, ciężar gatunkowy... i ze zdziwieniem odnoszę wrażenie, że chętnie wchodzę w te rejony muzyczne, które do tej pory były mi całkowicie obce... jest bardzo interesująco, wręcz zagadkowo, tajemniczo... płyta naprawdę niesamowita, jestem bardzo ciekawy jak Rimbaud wypadnie na koncercie...

_________________
Więc dokąd, dokąd ta wędrówka
Posmutniał król i zadął w róg
Przeciwnik straszy, pielgrzym idzie
A pyta zawsze Bóg

Śledzę przesyłkę, a tam:

Dobrze, że przed chwilą zszedłem do kancelarii, bo jeszcze by mi tej sprawie nadali bieg urzędowy

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

To WIELKA płyta.

_________________
http://67mil.blogspot.com/

Ależ to będzie doskonały winyl! 40 minut i dwie różne strony, no i format okładki!



Sam nie wiem...




Krótko i na temat! Alem ciekaw jakiegoś rozwinięcia...

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

jest!jest!jest!... na razie mierzymy się spojrzeniami, i niech tak jeszcze to potrwa, mam jej dużo do powiedzenia... okiem...

_________________
un tralala loco

miałam rozwinąć temat, a nasuwa się tylko: co tu dużo gadać

bulgoce
śmiertelna walka pomiędzy tamtym ego a jakimś "ja"
goły Zły Porucznik
gdzie jest tu miłość?
nie widać
widać
nie widać
widać nie widać
potrzask to
ból aż do ekstazy
uniesienie w strup
co robi
gdzie jest tu miłość?
wydumana
nie ma
gdzie jest tu miłość
nie ma
a zjedz!
chcesz bym była dobra czy mam krzyczeć?
chcesz bym była dobra czy mam krzyczeć?
strup
strup
licha straż
owłosiony kąt
gdzie jest tu miłość?
potrzask to
dobranoc dupą?
potrzask to
potrzask to
gdzie tu miłość
jeśli sztuka jest po to
jeśli jest
to
pokochaj
gołego
porucznika

_________________
un tralala loco

Miazga sound - wspaniałe proporcje pomiędzy muzykami. Totalnie zmiksowany, idealny krem dźwiękowy, który świadczy o zespołowym myśleniu w tym projekcie. Zajebista konstrukcja z pętelką, idealna długość, bez wmawiania nikomu, że im dłużej, tym lepiej. Ogólnie to jest płyta w tonacji ciemnej, jesienno-zimowej, ale jak dziś poleciała przy zgaszonym świetle, to jakby dźwięk roztopił się w ciemnym pokoju. To artystyczna linia, która zaczęla się od "Freak", potem zradykalizowana została na "Osobliwościach", by na "Rimbaudzie" odejść nawet od typowego rockowego składu i takichże brzmień. Najwyższa półka i jedna z ważniejszych płyt tego roku, która ma szanse trafić do odbiorców innych niż dotychczasowe projekty Budzego. Słucham z wypiekami na twarzy! Panowie, dzięki!

_________________
http://67mil.blogspot.com/

przestrzenne, gęste, czarne i groźne

płytę znam już od dawna, choć nie ukrywam, że trochę się zmieniał w ostatecznej wersji. byłam też na wszystkich czterech koncertach i nie zamierzam opuścić następnych. to jest po prostu coś tak wyjątkowego, jak jeszcze nic w twórczości elronda. przekroczenie wszelkich granic, przyzwyczajeń, otwarcie nowej przestrzeni całkiem. pewnie, że był ten krok powoli przygotowywany, dla mnie już nowym doświadczeniem były osobliwości. ale teraz to już całkiem, a spotkanie z mikołajem i michałem to sprawa Opatrzności. pamiętam pierwsze spotkanie w tej sprawie w marcu zeszłego roku, w gdańsku - byłam tam przecież. nikt nie wiedział jak to będzie, to co wyszło, to jakaś totalna niespodzianka. strasznie mi się podoba to, że nie nie ma tu wcale całych tekstów rimbauda, ale jakieś urywki, wyrywki, fragmenty, niby wyrwane z kontekstu, ale układające się w opowieść.
nigdy nie zapomnę pierwszego wrażenia po usłyszeniu armaty - bo to był pierwszy utwór, jaki powstał. słuchałam tego w kółko, to jest jakaś totalna awangarda!
strasznie mi się to podoba!

_________________
ja herez ja herez

Nie mam słów, by właściwie odnieść się do tej płyty. Jestem zachwycony (ale banał!) i podekscytowany wejściem przez Tomka razem z kolegami na zupełnie nowy poziom artystycznej ekspresji. Mrok, dotknięcie sedna, oczyszczenie... Ta dzieło ma w sobie magiczny magnetyzm, świetnie słucha się go na zapętleniu, np. całe popołudnie. Sprawdza się jako podkład pod rozmyślania o sprawach najważniejszych.
Na "Rimbaud" mamy aktualnie najlepszy dostęp do najgłębszych głębi wokalnych Tomasza.

Ja w tej sprawie zgadzam z dwoma określeniami:
z forum "to tak jakby ktoś otworzył czaszkę i drapał paznokciem po mózgu"
i mojego kolegi, że jest to po prostu "post-muzyka".

I dostałem zakaz od żony słuchania tej płyty w jej obecności

_________________
www.polake.art.pl

okładka jest genialna - mistrzostwo...
po przesłuchaniu dostępnych w necie utworów i komentarzy w tym temacie byłem nieco sceptyczny. trochę obawiałem się, że będzie to monotonna rzecz. jednak teraz słucham sobie całości (mam nadzieję, że sąsiedzi jakoś to zniosą ) i muszę przyznać, że moje obawy okazały się nieuzasadnione. jestem w połowie i na razie mega pozytywne wrażenia. wkręca niesamowicie hehe

hmmm może szkoda jedynie, że nie ma żadnej wkładki z tekstami... da radę zdradzić, jaka koncepcja stała za taką decyzją?

no dobra, kupiłem i zobaczę a właściwie usłyszę, czy jest tak, jak piszecie

_________________
" (...)Czy pan myśli,że nasze żydowskie pisma są tylko dla jakiegoś widzimisię pisane spółgłoskami?Każdy wyszukuje sobie skryte samogłoski, które zawierają dla niego jedynego określoną myśl, żywe słowo nie powinno zamieniać się w martwy dogmat."