Ultima Thule

Poprosiłem o dokonanie aktu losowania mojego syna.
Dominik z charakterystyczną dla siebie dynamiką sięgnął do woreczka i wyciągnął... "Buraki, kapusta i sól".

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

11/10!!! Piosenka z mojego top ever.

Będzie więcej

Tak. "Buraki..." - pęd i głębia, i bezpośredniość, i wolność, i zachwyt.

10/10 bezapelacyjnie po raz pierwszy

_________________
Kto powołał na dyrektora Trójki człowieka, który nie rozumie pytania 'kto'?

To dopiero konkretna ocena!

Muszę rozważyć jej zastosowanie gdzieś kiedyś, choć jeszcze nie tym razem. (jakkolwiek utwór bardzo zacny!)

O, jedna z moich pierwszych armijnych piosenek!

Pamiętam, jak jeździłem tramwajami/chodziłem z nią w słuchawkach po Krakowie. Niesamowicie porywała i porywa dalej. Kiedy jeszcze nie znałem wystarczająco twórczości i życia Budzego, gorszyłem się trochę tym uciekaniem ze szkoły. Ale potem mi przeszło.

Piosenka dostaje ode mnie 9/10.

_________________
Would you know my name, if I saw you in heaven ?

Mój kanał na YouTube, czyli klejenie modeli, ale nie tylko.

Też tyle dałbym. Kawałek z dużym pałerem. Przejście z akustycznej wersji na czadową - mistrzostwo świata Zwłaszcza daje kopa na koncertach. I to wspomnienie beztroski okresu nastoletniego... Bardzo ulubiony utwór . 10/10

Nie potrafię układać rankingów, ale "Buraki" rozpatruje w kategoriach Armijnego top3 a może i top1

10/10

_________________
Dzień jeszcze trwa i wszystko można

no i właśnie, taki paradoks Armii... tyle niesamowitych tekstów, ulotnych i doniosłych melodii, niepowtarzalnego klimatu a tu takie Buraki dostaną pewnie jedną z najwyższych ocen ! taka prosta piosenka... no i co zrobić ??? sama czuję że należy się ta dycha ale w porównaniu z... to ta dycha jakaś inna jednak jest... hm.... ale będzie 10/10

To prawda z tym paradoksem!
Dla mnie ten utwór to - by użyć porównania sportowego - taki Piotr Żyła wśród piosenek Armii. Niby wiadomo, że choć to solidny zawodnik, to do największych mistrzów mu brakuje. Nie jego wymienia się w żelaznych zestawieniach do medali. Ale gdy jego nieskomplikowana natura przezeń się odezwie, uśmiechnie - właściwie nie ma takiego co by go nie lubił i nie życzył szczęścia.
Jest to jeden z nielicznych utworów Armii, które bardziej odpowiadają mi na koncertach niż w odsłuchu domowym. I chyba z prawie każdego koncertu, na którym byłem go kojarzę...
Faktycznie, jest tu świetnie współgrająca z tekstem przestrzenna melodia. Jest czad, ale nie przytłaczający, raczej chyży z niego rumak. Motyw gitarowy (a potem waltorniowy, wiadomo jaki) chodzi za mną cały dzień - wchodzi do głowy!
Jest to bardzo "drogowa" piosenka... Nie ma tu powietrzności legendowej ani skrzących się metaloidów z "Ducha", jest mocne związanie z ziemią. Przecież nawet tytułowe - buraki, kapusta i sól - to dary ziemi. Dlatego nawet owe "twoje łąki" wyobrażam sobie ziemsko, nie niebiańsko.
Szukam czegoś co mógłbym zarzucić "Burakom..." i naprawdę nie mam. Uśmiech, sympatia i wszystko na tak. Tylko, że wszystko w zbyt małym stężeniu by dać więcej niż 6. Siódemka byłaby niesprawiedliwa wobec "Bóg jest miłością", którą tak właśnie oceniłem.

Z tym utworem wiąże się też moje wspomnienie z czasów nagrywania filmu "Podróż na Wschód". Gdy omawialiśmy z Budzym szczegóły scenariusza ("szczegóły"... mocno powiedziane, mieściło się to właściwie na jednej kartce A4 ), wpadłem na pomysł by powstawiać tam takie małe smaczki, które każdy sympatyk Armii rozpozna. Budzy niektóre z pomysłów wstawił, niektóre w ostatniej chwili wypadły (miałem na przykład plan by Grot miał gdzieś na biurku albo w lokomotywie pluszowe figurki osiołka i świnki), niektóre w ostatniej chwili weszły do filmu (Ulica Jaszczurki). Co do buraków, kapusty i soli to od razu było na tak. Dzień przed zdjęciami poszedłem do sklepiku, pani: "Dzień dobry, co podać?", a ja:
-Buraki, kapusta i sól
i domyślacie się pewnie jak wielką ochotę miałem to zaśpiewać!

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

Ja jednak fanem tego utworu nigdy nie byłem. Całkiem lubię, "szanuję", na koncertach fajnie się tego słucha, ale większość dotychczas ocenianych numerów jest jednak lepsza.

5/10. Spoko, ale bez rewelacji.

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

10/10

I tyle.

_________________
Youtube

Co za klimat!
Zastanawiam się, co ja bym zrobiła i co czuła, gdybym była taką panią sklepikową a jakiś klient by wszedł i poprosił o coś takiego!
Chyba byłaby to dla mnie taka sama jazda, jak gdybym była panią sprzedającą bilety na stacji i ktoś poprosiłby mnie o bilet do nieba!


Hehe, ja jednak doszłam do wniosku, że muszę sobie odpuścić podobną filozofię. Im więcej robię odsłuchów armijnych płyt z myślą o ocenie każdego utworu, tym bardziej zdaję sobie sprawę, że nie dało rady uniknąć błędów w początkowym ocenianiu, kiedy to skala dopiero się reguluje i kalibruje. Albo by trzeba pozmieniać oceny już udzielone, albo krzywdzić, tudzież nie wiedzieć co począć z tymi, które dopiero oceniane będą. Trudno. Nie będę robić porównań, tylko dawać punkty spontanicznie, tyle, ile akurat dusza zaśpiewa!

Ja uciekłem ze szkoły, jak wtedy, sto czterdziesty raz
z więzienia do raju, na przedziwne, zielone Twoje łąki
i będę biegł za Tobą, za Tobą na pola i las
drabina Jakuba, dolina miłości, gdzie jesteś Ty

credo młodości mej
8/10

PS do dziś mi to zostało, że czasem muszę się urwać by zakosztować wolności i przestrzeni

_________________
J 14,6

Wow, początkowe oceny były chyba jeszcze większą eksplozją ocen maksymalnych niż w przypadku Bóg jest miłością i Other Sajda!
A ja wszedłem tu z takim nastawieniem, że jest to spośród dotychczas omawianych utwór chyba najbardziej jak dla mnie ograny. Nie powiem: zajechany, bo to miałoby negatywny wydźwięk, podczas gdy z Burakami wszystko kojarzy mi się pozytywnie, z tym uśmiechem, o którym napisał arasek. Ale po raz pierwszy został wylosowany utwór, którego jakby nie chce mi się odsłuchiwać, bo TYLE już razy go słyszałem... Właśnie bardziej, niż Zostaw to, do którego się dopiąłem z dziką radością, mając wrażenie, jakbym go od dawna nie słyszał!



Iście brawurowa metafora Podpisuję się pod nią!


Jednak pod tym również. Ocena będzie, kiedy posłucham, ale czuję, że - o, po raz pierwszy powtórzyła się płyta! - jeżeli chodzi o Drogę, to nie widzę, żeby Buraki miałyby dostać ode mnie więcej, niż Smoki.




Powiem szczerze, że wspomnienia osobiste forumowiczów związane z uczestnictwem w armijnych przedsięwzięciach należą do moich ściśle ulubionych wpisów!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Taak, trudno nie lubić tego kawałka. Lecz tak się składa, że w momencie ukazania się "Drogi" lubiłem go średnio, zdecydowanie należał do gorszego sortu utworów z tej płyty, i tak prawdę mówiąc to tylko "Nino łeno" lubiłem jeszcze mniej.
Z czasem mi się zmieniło, z pewnością ma ten utwór niezaprzeczalny urok, fajny przekaz, nośną melodię, niezły fragment w końcówce - że tak go nazwę - akustyczny, zatem w sumie lubię, podoba mi się... ale to wszystko. Ani nie przyprawia o dreszcze, ani nie poniewiera mentalnie czy też muzycznie, ot, taki solidny armijny średniak, zatem więcej niż 5/10 nie dam.

A metafora araska rzeczywiście mistrzowska i trafiona w punkt. Aż zazdroszczę