|
Taniec duchów to przedstawiciel mocnego peletonu kawałków z Toni - płyty w całości bardzo równej, co dopiero mówić o peletonie. Tak jak i cała Toń może nie zachwyca, ale to dobry numer. W dodatku jest bardzo sprytnie zrobiony, bo to, co w nim najlepsze, znajduje się dalej, przez co pod koniec zaciera się złe wrażenie z początku. A właściwie nie z początku, bo pierwsza minuta - radio i waltornia - przelatują za moimi plecami nie wołając nawet "halo, jestem tutaj", w dodatku nie rozbudowują utworu, bo nie łączą mi się z całą resztą w jakąś wynikającą z siebie całość, a w kontekście płyty są jedynie przerywnikiem, który mógłby zostać na płycie zapisany na osobnej ścieżce. Prawdziwy problem zaczyna się jednak potem - chodzi mi o melodię wokalu w zwrotkach, która zgrzyta mi zwłaszcza w pierwszej z nich. Zwrotka jednak przemija, gitara odzyskuje znaną już z pierwszych taktów motorykę, waltornia udanie zajmuje się ornamentyką, a wokal dostraja się do instrumentów, dzięki czemu pre(refere)refren brzmi już zdecydowanie lepiej. I wreszcie refren właściwy, z riffem wprawdzie prostym, ale skłaniającym, czy wręcz z dużą siłą przymuszającym mą głowę do rytmicznego potakiwania, a słowa wyśpiewane są należytą agresją, idealnie się w z gitarą komponującą. Na tym jednak nie koniec, bo - jak i w Pustym oknie - po króciutkiej przerwie pojawia się nowy pomysł na gitarę, tak, jak tam, ta druga część stopniowo zwiększa swą energię i tak, jak tam, jest to najlepsze, co w tym kawałku odnajduję. I właśnie to zwieńczenie, z wykrzyczanymi słowami "zginął mój brat" sprawia, że zapominam o tym, co mi bardzo zgrzytało na początku. Czy mogę jednak zapomnieć o tym, wystawiając ocenę? No chyba nie. Dobry numer, 5/10.
_________________
My shadow is always with me. Sometimes ahead... sometimes behind. Sometimes to the left... sometimes to the right. Except on cloudy days... or at night.
|
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
