PJ Harvey & John Parish:
"A Woman A Man Walked By" * * * 1/2
Płyta wybitnie nierówna, zaczyna się dwoma świetnymi numerami, po czym klimat i wartościowość muzyki spada z numeru na numer, by w przedostatnim utworze zdecydowanie odbić się od dna. Tak "na serio" podobają mi się 4 piosenki na 10. Trochę mało, szkoda - słychać potencjał, a zaplątano się w niezrozumiałą awangardę. Ale i tak jest lepiej niż
"White Chalk" 
. Oceny po pierwszym osłuchaniu.
1. Black Hearted Love * * * * *
Rewelacja, jeden z lepszych numerów PJ. Szybko i wolno naraz, utwór przyjemnie wciąga w dół, narkotycznie zasysa
.
2. Sixteen, Fifteen, Fourteen * * * * 1/2
O, i fajnie - gdy na
"White Chalk" z tego banjowego loopu zrobiono by z tego pewnie całą psycho-piosenkę, tu wyszło coś a'la
"Desert Sessions", intrygująco i bardzo dynamicznie.
3. Leaving California *
Co to jest?
Odrzut z
"White Chalk"?
4. The Chair * * *
Łomatko - co za chaos, hehe. Pachnie Seattle.
5. April * * 1/3
Co to jest? Brzmi jak cover Coco Rosie śpiewane przez moherową babcie. Niestety miało być awangardowo, a wyszło troszkę żałośnie - a szkoda, ładna muzyka, wokalnie refren nawet ujdzie.
6. A Woman A Man Walked By... * * 3/4
Cholera, ale agresywny numer (jednak jestem zdecydowanym przeciwnikiem muzyki agresywnej - nie mylić z muzyka czadową)! Jakby pies szczekał. Niestety kolejna awangardowa dłużyzna. Choć ma w sobie te zadziorne krzyki i garażowe akordy, że brzmi to całkiem przekonująco. Ale słuchać się tego nie chce.
7. The Soldier * * * 1/2
Kolejne fałszujące miauczenie a'la "
White Chalk". Ale nawet ładnie, niestety - nadal nie mogę przekonać się do tych "melizmatów", "mezaliansów", czy jak im tam...
.
8. Pig Will Not * * *
O! To się Wittowi spodoba!
"AAAaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" 
Poza kundelkowym szczekaniem mi raczej nie, ale szanuję, hehe. Bardzo ciekawy motyw z kojącym pianiem i naparzającym łomotem w tle.
9. Passionless, Pointless * * * * 1/2
Idealne na soundtrack z Tarantino / Lyncha. Niepokojące anielskie głosiki, psychodeliczna nocna knajpa na bezludnej autostradzie. Szkoda, że do naprawdę ciekawych utworów wracamy dopiero po siedmiu utworach.
10. Cracks In The Canvas * * * *
Wydaję się być kontynuacją utworu poprzedniego, niepokojąca kołysanka na koniec płyty. Ładne.
Ps. Front okładki okropny.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
