Ultima Thule

Moje ocenki pierwszych pięciu płyt Black Sabbath przedstawiają się następująco:

Black Sabbath - **** 1/2
Paranoid - *****
Master Of Reality - *****
Vol. 4 - ****
Sabbath Bloody Sabbath - ****

Druga i trzecia płytka (z naciskiem na MoR) definiują styl tego zespołu. To dla mnie wzorzec, punkt odniesienia w muzyce tego zespołu.
Dalej nie będę się raczej zagłębiać. No, chyba że ktoś mnie mocno zachęci

_________________
http://67mil.blogspot.com/

zawsze będę mocno zachęcał do zapoznania się z Heaven And Hell i Mob Rules obok tych płyt które wymieniłeś i Reunionu - lektura obowiązkowa, mimo, że z Dio.

_________________
http://freemusicstop.com

Jest taka jedna płyta Sabbath co ją bardzo lubię ale mam z nią problem jeśli idzie o ocenę
No i raz brzmi dobrze a raz męczy
Ale dziś zeżarła czas na rozliczenie

Black Sabbath Dehumanizer
Okładka nie zachęca do słuchania co za syff...
No ale włączamy....

Computer God * * * * 1\2
No i się okazuje, że warto było
Świetny początek...., już w pierwszym numerze widać pewne zmiany, szczególnie u Dio - maniera rycerza śpiewającego o zwycięstwie nad smokiem poszła gdzieś i mamy spokój
No i teksty baaardzo się tematycznie zmieniły....
Muzycznie numer walec....ale taki ciekawy...
Iommi nieco bardziej kombinuje w solówkach, nie zatracając przy tym ani na moment swojego brzmienia.

After All * * * * 1\2
Logiczna kontynuacja poprzednika
Słychać też trochę Sabbathowego mroku szczególnie na początku.
Mimo to refren okazuje się być dość chwytliwy, wręcz przebojowy
Mimo tych wydaje się nie do końca pasujących do siebie elementów numer...w pełni przekonuje.

TV Crimes * * * * 1\2
Znowu wspaniale z tym, że szybciej i zdecydowanie przebojowo.
Nie daje o sobie zapomnieć ten numer, pamiętam jak chodził za mną przez około miesiąc

Letters From The Earth * * * * -
Bardzo fajnie tylko trochę męczący...czasem

Master Of Insanity * * * 1\2
Ocenę zaniża ciężar i wewnętrzna toporność , które po poprzednim numerze już zdecydowanie męczą....
Gdyby jednak oceniać numer jako indywidualność ocena byłaby nieco wyższa.

Time Machine * * * *
O fajnie, więcej melodii niż w dwóch poprzednich numerach
i bardzo chwytliwy refren...kiedyś mnie denerwował, teraz jakoś inaczej to słyszę

Sins Of The Father * * * * -
Oj tu już początek zbyt przebojowy...Dio tak wygładzony, że aż nieprzyjemnie się słucha....na szczęście to tylko pozory
Bardzo fajnie się potem ten utwór rozwija, choć to też frakcja walce

To Late * * * *
Nooo w sumie bardzo dobra ballada, wpisująca się znakomicie w konwencję płyty.
Choć tak naprawdę jest to tylko i aż zapowiedź....

I * * * * * 1\4
Kompozycja genialna, jeden z lepszych riffów Iommiego a numer po prostu niszczy wszystko na swej drodze...ale już nie jak walec, raczej jak huragan. Do tego świetna zadziorna partia wokalna i genialne solo w środku....miód.
Ajajajajjjj!
No i jakże genialnie zabrzmiało to na żywo....
Po tym numerze

Buried Alive * * * 3\4
mimo, że niezły jest po prostu niepotrzebny.
Albo, powinien sobie znaleźć inną lokalizację niż koniec płyty Wtedy miałby 4 gwiazdy.

No i doszedłem do wniosku, że trochę bym tą płytę skrócił....ale tylko trochę.

* * * *.

_________________
http://freemusicstop.com

Dziś na drogę do pracy zabrałem ze sobą "Masters of Reality" i się wynudziłem co nieco słuchając tej płyty. Nie rozumiem dlaczego jest ona zaliczana do grupy "wielkich" płyt BS. Otwierającemu "Sweet Leaf" mógłbym dać trzy i pół gwiazdki, "Children of the Grave" zasługuje na cztery, natomiast reszta, przy dobrych wiatrach, oscyluje w zakresie trzy - trzy i ćwierć gwiazdki... poza "Embryo" i "Orchid", które nie za bardzo wiadomo czemu mają służyć i z tego powodu dostają po * *. Po podliczeniu średniej okazę się, że całość wypada niewiele powyżej trójki i nawet jeśli po znajomości zaokrąglimy w górę dostajemy maksymalnie:
* * * 1/2 ... i to wszystko.
Kudy tej płycie do dwóch dwóch poprzednich? Nie mówiąc, że jak dla mnie nie ma tu numeru dorównującemu takim "Black Sabbath","N.I.B", "Paranoid", czy "Iron Man". "Children of the Grave", to fajny numer, ale to zdecydowanie nie to.

Zdrówka życzę

_________________
Sometimes good guys don't wear white

"Into the void" nie bierze?

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Szczerze mówiąc trochę niecierpliwie oczekiwałem kiedy się wreszcie skończy.

Zdrówka życzę

_________________
Sometimes good guys don't wear white

Drogi Pecie!

Moim zdaniem największym atutem tej płyty jest spójność. Zespół osiągnął genialne i bardzo ciężkie brzmienie. Płyta składa się z 5 olbrzymiej wagi mastodontów niespiesznie biegnących przed siebie Poziom muzyczny moim zdaniem nie ustępuje poprzednim płytom.

Na "MoR" znajduje się też cudowna ballada "Solitude" (znacie cover Ulvera?). Dla mnie cacko!

_________________
http://67mil.blogspot.com/

Nie, ale znam wersję Cathedral.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

To fakt poziomem muzycznym nie ustępuje, ale poziomem energetycznym już tak. Może i są to mastodonty, ale takie nieco opóźnione - maruderzy nie mogący nadążyć za czołówką stada.




Fakt! Trochę ją przegapiłem... ona też zasługuje na * * * *... z tym, że to nie zmienia całościowej oceny płyty.

Zdrówka życzę

_________________
Sometimes good guys don't wear white

Moim zdaniem oni nigdzie się nie śpieszą!

_________________
http://67mil.blogspot.com/

Az musiałem sobie płytkę przypomnieć. Na RYMie dałem ****1/2 i może w gorszy dzień dałbym ****, ale na pewno nie mniej. Doskonały materiał. Ultraciężkie walce ze znakomitymi riffami (najbardziej wchodzi mi "Lord of This World") przetykane kunsztownymi miniaturami. Dodanie ich sprawiło, ze walce wydaja się jeszcze cięższe i nie nużą. Chociaż racje ma Pet, że trudno na tej płycie znaleźć utwór na miarę perełek z dwóch pierwszych.
Ale "Sabbath Bloody Sabbath" to już nie lubię (chyba jako jedna z niewielu osób na ziemi).

_________________

MOR jest odrobinę nierówna, ale hitów jak dla mnie nie brakuje.
Children Of The Grave to moim zdaniem najlepszy numer BS i zarazem drugi z najlepszych w ogóle - TOTAL.
Poza solitude i miniaturkami cała reszta....rewelacyjna.

_________________
http://freemusicstop.com

Czyli, że "Solitude" Ci się nie podoba? Hmmmm... wg mnie to jeden z lepszych numerów na płycie.

Tak się jeszcze zastanowiłem...







...i albo ja się jakiś wybredny zrobiłem pod tym względem, albo miałem okazje nasłuchać dużo cięższych rzeczy. Nie to, zeby te kawałki z MoR to były jakieś piórka, bo swoją wagę mają, ale z "ultraciężkimi", czy "olbrzymiej wagi", to bym ich nie nazywał... a w każdym razie nie wymieniał bym tej cechy jako podstawowej, gdybym miał opisać te numery.

Zdrówka życzę

_________________
Sometimes good guys don't wear white

...utwór nawet bardzo fajny.....ale dla mnie najlepszym utworem tego zespołu jest Killing yourself to live.......a MOR jest dla mnie płytą na ***** z minusem..

_________________
ooooorekoreeeoooo

Miałeś, miałeś. I to nie raz. Przez te ćwierć wieku ciężar w muzyce mocno się zdewaluował. Jako punkt odniesienia brałem muzykę jaką się wówczas nagrywało.

_________________