Ultima Thule

Jesień i zima to najlepszy czas by znów wejść do jaskini.

Sobowtór czy naprawdę?

Mógłby to być też od biedy Dave Murray z Iron Maiden.

Spotkanie legendy sceny industrialnej, lidera niesamowitych Einstürzende Neubauten, Blixy Bargelda z szefem kultowej oficyny Raster-Noton, czołowym eksperymentatorem ery posttechno – Alva Noto (Carsten Nikolai) zaowocowało jednym z najciekawszych artystycznych projektów ostatnich lat. Nikolai to mistrz budowania muzycznych konstrukcji na bazie mikroskopijnych próbek dźwięków. W twórczości Alva Noto samplowane kliki, zgrzyty, piski i wszelkiego rodzaju brzmienia przemysłowe, stanowią podstawowy budulec precyzyjnych, rytmicznych kompozycji. Niemiecki twórca współpracował z takimi tuzami dźwiękowej inżynierii jak Rioy Ikeda, Mika Vainio czy Robin Rimbaud (Scanner), na koncie ma też jednak intrygujące wycieczki w stronę klasycznego ambientu z Ryuichi Sakamoto i współpracę z brytyjskim minimalistą Michaelem Nymanem. Z kolei formacja Bargelda zyskała renomę grupy “wojującej młotem” (dosłownie, bo młoty pneumatyczne były w jej stałym instrumentarium). W latach 80. Niemcy wraz z Throbbing Gristle i Cabaret Voltaire zdefiniowali brzmienie europejskiego industrialu. Ich ostatnie płyty nie były już tak dzikie i radykalne, jak sławna debiutancka “Kollaps” z 1980 roku czy klasyczna “Haus der Lüge”, choć i w ostatnich latach zdarzało im się łączyć partie smyczkowe czy liryczne pasaże z wściekłymi atakami rozpisanymi na industrialną orkiestrę młotów, łańcuchów i sprężyn. Zdawałoby się, że Alva Noto i Bargeld wspólnie stworzą wybuchową mieszankę radykalnego noise’u i elektronicznych trzasków, muzyka na płycie ich projektu ANBB “ret marut handshake” jest jednak względnie stonowana. To, jak mówią sami muzycy, “kombinacja improwizacji i abstrakcji” rozszerzająca granicę piosenkowej formy. Odhumanizowane posttechnowe dźwięki edytowane przez Nikolai, znajdują ciekawą kontrę w impulsywnym wokalnym performansie Bargelda, intrugującym mrocznym dekadenckim wdziękiem, jaki znamy choćby z nagrań grupy Nicka Cave’a - The Black Seeds, w której przez wiele lat Blixa grał na gitarze.