Ultima Thule

Obiekty, obiekcje, obieżyświat, obietnica...więcej nie umiem. proszę więcej ekwilibrystyki słownej

Nie zgadzam się... Po prostu są inne opinie, z którymi niekoniecznie trzeba się w stu procentach zgadzać... Blues to nie nuda i więzienie formy, tylko muzyka serca (to muzyka naszych serc) - krew pot i łzy zamknięte w dźwiękach. Po prostu Ajla! Wczesne płyty Floydów są ZACHWYCAJĄCE, ale NIE SĄ lepsze od Ściany. Co do The Cure to wolę się nie wypowiadać, żeby nikomu nie zrobić przykrości

Moją muzyczną drogę zdominowało dokładnie to co u Ciebie - czyli najpierw dom, potem (najważniejszy muzycznie okres) liceum i Wawa Classic. Odkrycia dokonane dzięki Forum są oczywiście niezwykle cenne i wspaniałe, ale jest to już nadbudowa na czymś, co trwałe, niezmienne i ugruntowane - a ten fundament to to, co nazywam rzeczami obiektywnie dobrymi. Tak więc nie zamykam się na nowe odkrycia, ale jednocześnie wiem, że to co już mam jest dla mnie najcenniejsze....

yyy... no może wypaczanie gustów estetycznych młodzieży?

Ale trochę serio, bo czy widzisz szkodę w tym, że 15 la temu w głównonurtowych mediach promowano Nirvanę i Hey a teraz jakieś gówno? Ja chyba widzę.

---

Teraz jednak bliżej głównego tematu chciałem:

ostatnio nabieram coraz większego przekonania, że istnieje coś takiego jak "subiektywna obiektywność". Tzn., że ja (czy ktokolwiek) mogę uważać (subiektywnie), że coś ma obiektywną wysoką wartość i to jest coś innego niż wyrażenie tego, że coś się lubi.

Gero napisałeś w konkluzji, że "Twoim zdaniem U2 jest lepsze niż Modern Talking" - i chyba dokładnie o to mi chodzi.
Czy napisałbyś równie poważnie, że Moody Blues jest Twoim zdaniem "lepsze niż The Doors"? Podejrzewam, że wątpię.
Ja zresztą nie napisałbym też odwrotnie.

Napisałbym, że bardziej lubię Doorsów od Moodych, za to, że - moim zdaniem, niech będzie - Nirvana jest lepsza od Stone Temple Pilots.
Co więcej, napisałbym, że The Clash są raczej (moim zdaniem, pamiętam! ) lepsi od Toy Dolls, ale osobiście wolę Toy Dolls.

Nie wiem, czy takie rozróznienie jest jasne, czy powinienem dalej tłumaczyć?...

_________________
ćrąży we mnie zła krew

o, ładnie to wyraziłeś!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

....i w ten sposób wypełniamy postulat Graviego wyrażony w zeszłym roku w lipcu - przyczynek do teorii Rzeczy Obiektywnie Jaki(ch)ś Bardzo mi się podoba ten wątek.

Moody Blues jest moim zdaniem znacznie lepsze od The Doors

czekam na Obiektywne wytłumaczenie że jest odwrotnie, Mr Green

(i proszę nie pisać, że to dlatego że w liceum Wam to się objawiło, )

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

przecież powiedziałem, że NIE uważam, że jest odwrotnie

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Fajnie, że Gero przypomniał kwestię. Cały wywód i wniosek mimo żartobliwości jest uzasadniony. Szukamy wzorca piękna, ale poszukując go wymieniamy piękno na: szczerość, wzruszenie itp., które wiążą się z pięknem, ale nie są pięknem. Oczywiście są gusta niskie i wysokie - mimo wszystko. Ale na czym to polega, trudno określić. Ja też wierzę w jakieś obiektywne piękno, ale doznawanie tego piękna ma zawsze charakter subiektywny. Dlatego koniec końców zgadzam się z konkluzją Gera. Pewne opinie można po prostu podzielać, zakładając, że towarzyszą nam podobne przeżycia przy tej samej muzyce. Ale często doświadczenia estetyczne są bardzo różne.

Kacper wspomniał tu o naszej wymianie wrażenie po wysłuchaniu Wariacji w wykonaniu Jarretta i Goulda. No właśnie - może to w tym jest problem, że porównując zespoły porównujemy też je jako autorów muzyki. Gdy kompozycje są takie same, łatwiej zestawić artystów, bo pewne rzeczy po prostu słychać. Słychać np. feeling Goulda, który z łatwością wydobywa całą gamę uczuć z Bacha, a Jarrett z kolei ma z tym problem. I w odniesieniu do Wariacji Gould staje się tutaj takim wzorcem, stąd łatwiej pewne rzeczy porównać i dostrzec. Ale skąd Gould wiedział, jak na te szczyty dotrzeć i jak najlepsze wykonanie Wariacji powinno wyglądać?

_________________
Youtube

O tak. Ja też mam często wrażenie, że pewne dzieła są obiektywnie lepsze, niż inne, że tak po prostu jest, tyle tylko, że nigdy w żaden sposób nie umiałem tego wytłumaczyć. Broniłem więc tego stanowiska przed samym sobą argumentem o swojej ignorancji. Przecież na pewno jacyś znawcy umieliby to udowodnić... Przecież bardzo często słyszy się, że powszechnie uznaje się to i to za najwybitniejsze dokonanie tego a tego... tylko co z tego?... a w szczególności: co z tego w przypadku muzyki popularnej?... kurde, powszechnie twierdzi się, że THE WALL, to najwybitniejsze dzieło Pink Floyd, a ja jakoś nie mogę odnaleźć w sobie tego subiektywnego uznania obiektywnej wyższości owej płyty nad powiedzmy DARK SIDE OF THE MOON... Czy naprawdę ta rozlazła kobyła (sorry, chłopaki) jest tak bliska Ideałowi Piękna, jest tak bliska Prawdzie?

Z lekkimi oporami, podpisuję się dziś pod tym, co napisał Gero.

Tak. Tak właśnie jest.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Jest bardzo odległa od ideału piękna. Moim zdaniem.

_________________
Youtube

zgadzam sie w zupełności z Kamikiem i Gravim

i jest to zdanie subiektywne jak subiektywnym zdaniem jest wariant pippina, kacpra i crazy'ego.
każdy by chciał, zeby jego subiektywne zdanie miało moc obiektywności, bo to swiadczyłoby o jego wyższości nad innymi (którzy się nie znają). może w tym tkwi ?

_________________
ja herez ja herez

Ależ Natalio, ja się w pełni zgadzam z Tobą, Kamikiem i Gravim.
Twierdzę że "The Wall" jest najlepszym albumem w dziejach moim zdaniem, a nie obiektywnie. (Chyba że rozumiemy "obiektywnie" w kategoriach wiadomo jakich). I to mnie różni od dwóch pozostałych forumowych czcicieli "Muru".

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Zapominacie o Gero.

_________________
Youtube

Nie. Z nim akurat się wcale nie zgadzam. Wszak



(No dobra... była tu mała manipulacja )

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.