Gogol Bordello – 21.06.2011 Warszawa, Stodoła
Na początek ze dwa zdania o zespole. GB powstał w Nowym Jorku, ale tworzą go ludzie pochodzący praktycznie z każdej strony świata
: są Rosjanie, Szkotka chińskiego pochodzenia, Etiopczyk, Ekwadorczyk… (W początkach zespołu grał tam na saksofonie chyba ktoś z polskimi korzeniami nawet.(?) ) No i jest frontman-wariat
Coś mi się zdaje, że na scenie łatwiej można by było go zobaczyć bez spodni (które mu w szale grania często zjeżdżają w dół) niż bez gitary
. Muzyka tego zespołu jest określana jako „cygański punk”. Jak ich słucham, to jedno słowo od razu przychodzi mi do głowy: ŻYWIOŁOWOŚĆ.
W Polsce grali po raz czwarty. Bardzo nastawiłam się na ten koncert: że muszę koniecznie być i zobaczyć (poczuć! zauczestniczyć!) to, co oglądałam na filmikach na YT.
No i wyruszyłam. Jedną z przeszkód do pokonania było jakiekolwiek zorientowanie się w terenie. Uświadomiłam sobie, że będę pierwszy raz w Warszawie na warunkach innych niż wycieczkowo-szkolne. No ale takie zagubienie się w wielkim nieznanym mieście ma swój urok (byle nie kompletne).
Nawet szybko znalazłam Stodołę – poszłam za odgłosami muzyki. Co prawda wiedziałam, że wody raczej nie wniosę, ale w swej naiwności wzięłam do torby butelkę (że niby do szatni i po koncercie będę miała). Pani ochroniarka kazała odłożyć. No, jeszcze przynajmniej z 50 osób wykazało się podobną naiwnością.
Byłam akurat na tyle wcześnie żeby pochodzić po klubie i posłuchać końcówki występu zespołu poprzedzającego GB.
Kilkanaście minut trwają przygotowania, sala się wypełnia. Przekrój wiekowy chyba spory, dużo młodzieży w koszulkach Gogoli, jest ktoś na wózku. Czekamy.
Pojawia się czasem takie fajne uczucie, tuż-tuż przed wyjściem zespołu na scenę, przed pierwszą piosenką, że człowiek już się nie może doczekać początku, zaczyna się tańczyć (albo chociaż podrygiwać, albo chociaż ruszać nogą), choć jest jeszcze tylko muzyka z offu. I tak było. Ludzie klaskają, nie mogą (nie możemy!) się doczekać, wywołują zespół.
A początek był taki:
http://www.youtube.com/watch?v=7KgKzY73URg
Na scenie pojawiają się kolejni muzycy, wyskakuje Eugene – z gitarą i butelką wina (później będzie się ono lało na publiczność, a butelka walnie w bęben, chyba w „Start Wearing Purple”. Albo w „Wonderlust King”.), w koszulce z Bolkiem i Lolkiem. Jest kilka momentów wolniejszych (ze dwa). Przy „When Universes Collide” pojawiają się w górze zapalniczki
. Publiczność do końca reaguje mega żywiołowo. Na bis zespół wywoływany jest już nie tylko klaskaniem i okrzykami ale i tupaniem, które potem jeszcze kilka razy się powtarza. Bawiłam się w y ś m i e n i c i e – najnajlepiej przy „Pala Tute”
http://www.youtube.com/watch?v=iUnvilYgSjw, którą lubię bardzo i – “Immigraniadzie”, choć generalnie „I’m not comin’ rougher”, to był ogień i szał i to właśnie tę piosenkę miałam w głowie potem, jak zasypiałam.
Setlista (to głównie dla Witka
, dzięki ), z lastfm: Tribal Connection - Not A Crime - Ultimate - Wonderlust King - Immigrant Punk - My Companjera - Last One Goes The Hope - Break The Spell - Immigraniada (We Comin' Rougher) - Trans-Continental Hustle - Pala Tute - When Universes Collide - (fragment "Girl" Beatlesów śpiewany w różnych językach – śpiewali ją kolejni członkowie zespołu, w swoich językach. Bardzo podobnie jak tu, z tym że w Warszawie było też po chińsku i rosyjsku:
http://www.youtube.com/watch?v=5TFs94Q1U04) - Start Wearing Purple - Break The Spell (reprise) - BISY - Think Locally, Fuck Globally - Sun Is On My Side - Sacred Darling - Alcohol - Mishto!
Jak dla mnie zamiast „Alkoholu” mogło było być „ Through the Roof…”. No i szkoda, że nie było „Baro Foro”. Bardzo szybko minęły te dwie godziny.
I był jeszcze bardzo fajny finał po finale: w tle słychać „Redemption Song”, część publiczności już się rozeszła, na scenę wraca Hütz i wszyscy razem śpiewają fragment tej pieśni …
Czy
zgubiłam serce w Warszawie? A skąd! Wiem dokładnie gdzie ono jest: w gogolowym bębnie!
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
