Ultima Thule

gdy jako chłopak czytałem go po raz pierwszy, poczułem się, jakbym spotkał brata.... hmmm

_________________
un tralala loco

...miałem tak samo

_________________
ooooorekoreeeoooo

troche później, miałem to niesamowite uczucie drugi raz, ale to był inny artysta...

_________________
un tralala loco

The Doors - Morrison Hotel

Wagary mają swoje dobre strony. 236-ty blues godzin opuszczonych.. Nieusprawiedliwionych. Ale jak go powstrzymać? I czy potrzebuje czyjegoś usprawiedliwienia? Czyjego? I KTO?
Przyjechała i powiedziała: Moje serce bije w rytm Roadhouse blues.........
.... nie zatrzymasz tego.
Rytm jak zdarty dżins. Spodnie z żeglarskiego płótna. Prezent wyrzucony na brzeg. Muzyka słonych ust. Niezbędnego piasku we włosach. Sówka i papieros. Wydarta czerń. I biel bezpretensjonalnej rozpaczy. Sopot jak niedziela. Nieznacznie nieistniejący. Listy których nie ma. Nuty znaczą słowa. Najdłuższy istniejący twój list ma 44 minuty i 37 sekund. Pamiętaj o mnie przez 14 kilo.
Oszaleję od tego życia na lądzie
Wiatr znaczy nuty. Ląd!
Jeśli odwrócisz się i spojrzysz w moim kierunku będę uratowany. Posadzę drzewo. Będę miał dom. Syna... ach! dwóch synów!
Jeśli dotrzesz na ląd, dotrzymasz obietnic. Włosom, że nigdy nie wypadną. Znów włosom, że nie będą się przetłuszczać co wieczór. Trampkom i dżinsom, że nie odnajdzie ich śmieciarz. Jelitom, że nie zaszkodzi im nigdy chili. Znów jelitom, że polubią czerwone wino.
Wiatr znaczy nuty, nuty znaczą słowa.
Słabe momenty jak ten..... :
Spójrz, widzisz ten przybrzeżny kamyczek? Jakie ma szanse? I czy w ogóle? a jednak spojrzał ktoś na niego. Mogę mu dać imię. A wraz z moim spojrzeniem na jego nic, dostałem nadzieję na moje nic.
Dotrzymam obietnic, i stracę Cię. Ale nigdy nie zniknie blizna obłędu w moim spojrzeniu na znak, że spotkałem.

Jestem starym bluesmenem, i mam nadzieję, że mnie rozumiesz. Śpiewam bluesa od początku świata.

_________________
un tralala loco

Cholera, w 2007 była kolejna, definitywno-ostateczno-finalna wersja dyskografii.

_________________
http://67mil.blogspot.com/

Link do kawałka:
http://soundcloud.com/thedoors/she-smel ... ce/s-L91KO

[do moderatora: można scalić, ale chciałem, by na chwilę wypłynęło to znów na samą górę]

_________________
http://67mil.blogspot.com/

To brzmi jakby truposz przebijał się głosem przez grube zwały ziemi

To "przypadkowe" odkrycie jakoś nie wzbudziło u mnie ochoty do rzucenia kaską.

_________________

Owszem, sensacji to nie ma. Mam też przeczucie, że to nie ostatnie takie odkrycie .

Na wszelki wypadek podszeptuję wydawcom kolejnej wersji L.A. Woman, że nikt z pewnością by się nie obraził, gdyby dodali do tej re-re-re-reedycji podtytuł zapożyczony od panów pistoletów:



Zdrówka życzę

_________________
Sometimes good guys don't wear white

Wczoraj na Kulturze złapałem końcówkę dokumentu pt. "The Doors w Europie" - te kilka fragmentów pokazało Jima w doskonałej formie wokalnej, Manzarka w topmanzarkowej formie... A dziś można to zobaczyć o 13.05 na tymże kanale, więc zobaczmy w całości!


edit: zobaczylim całość!
Film jako film to może nieszczególny, natomiast wprost rewelacyjne były fragmenty występu, hmm, tylko nie wiadomo jakiego, bo nie opisane było. Wyglądało to jak live ale w studio, tzn. niewątpliwie muzycy grali na żywo, niewątpliwie było słychać jakąś publiczność, ale scena wyglądała raczej jak w studio telewizyjnym. Nie wiem, co to było. Na pewno było świetne, Jim śpiewał TAK, że szok!!! Ponieważ był tam bardziej trzeźwy, niż na przeciętnym koncercie, a jednocześnie jednak rozgrzany aktem scenicznym, łączył ekspresję i siłę głosu z jego niebywałym opanowaniem i wykorzystaniem wszelakich subtelności, których tyle słychać na płytach, ale niekoniecznie na koncertach. Do tego Manzarek... total. Zresztą Densmore... Zresztą i Krieger. Co za zespół

chwilami było też ją widać
czy ona wogóle zdawała sobie sprawę jakiego doświadcza szczęścia?!

prawie wcale oczu nie otwierał

tak, zwłaszcza Densmore!

Wczoraj w tym filmie uderzyło mnie, jak długo i świetnie grają Light My Fire. A dzisiaj słuchałem pierwszej strony pierwszej płyty i jak rzadko podobało mi się toż Light My Fire od A do Z, a część instrumentalna wręcz mnie porwałła!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Pomyłka! Miałam na myśli Manzarka!
Nie jest to może merytoryczna uwaga, ale prawdziwym bossem był oczywiście Ray Manzarek, w marynarce i okularach, jak wpadał przy klawiszach w trans.

Doorsi to raczej zespół, jako instrumentaliści, to nie wypadają przekonująco.

_________________
un tralala loco