Jako fan Doorsów od lat wczesnodziecięcych też wielu rzeczy nie wiedziałem, jako że na ogół historiami i biografiami zespołów się nie interesuję.
Byłem z dziećmi (dzięki za rekomendację, rzeczywiście za wielu kontrowersji nie było, w końcu nie wiadomo nawet czy Jim się obnażył czy jednak nie...), coś tam mówiły, że nawet im się podobało, mam w każdym razie nadzieję, że nieco więcej zapamiętają, niż dotąd wiedziały
Mi się podobało, a najbardziej to po tym filmie się cieszę, że jeszcze bardziej doceniłem pozostałą trójkę, poza Jimem. Oczywiście Jim to podstawa i bez niego Doors to by był inny zespół. Ale tak całkiem szczerze mówiąc, to gdybym zrobił listę swoich ulubionych wokalistów, potem keyboardzistów, perkusistów i gitarzystów... to całkiem niewykluczone, że Jim na swojej liście zajmowałby niższe miejsce, niż jego koledzy na swoich
Lubię go jako wokalistę, ale nie jakoś tak pasjami - w The Doors bardziej niż sam wokal podobały mi się raczej linie wokalu, melodie, nastrój... oczywiście wokalista to współtworzy, ale no, w każdym razie pewnie nie byłby w ścisłym topie.
Manzarek jako klawiszowiec od dwudziestu kilku lat nie ma u mnie nawet konkurencji, a po tym filmie, z którego dowiedziałem się (a wcześniej nie wiedziałem), że lewą ręką robił za basistę, i w którym to filmie przypomniałem sobie (co wcześniej wiedziałem, ale dawno nie widziałem), jak on fajowo tą z kolei prawą ręką jeździ akordami po klawiaturze, to jego przewaga nad konkurencją wzrosła jeszcze bardziej.
Densmore - ścisła czołówka, może gdzieś za podium, ale bardzo niedaleko, bo do niego należy chyba moja numer jeden rockowa solówka na perkusji ever - co z tego, że taka krótka, ale jaka melodyjna! (w Texas Radio oczywiście).
No a Krieger, zawsze go lubiłem, ale miałem wrażenie, że nie jest powszechnie ceniony... mi się ogromnie podoba brzmienie jego gitar, no zwłaszcza na LA Woman! ale nie tylko. Ten film też podniósł mi o nim mniemanie, nie wiedziałem ani o jego inklinacjach flamenkowych, ani o tym, że grał palcami bez kostki, ani wcześniej nie widziałem tego jego śmisznego slide'a... w pierwszej dziesiątce gitarzystów rockowych powinien u mnie być.
No Jim też by był wśród wokalistów chyba
Mniejsza zresztą o listy. Film potwierdza, że Jim był porąbany na maksa, choć jest mniej pretensjonalny niż w słynnym obrazie Stone'a z Valem Kilmerem. Wydaje się, że był porąbany od początku, a potem na domiar złego zupełnie nie radził sobie ze sławą. Ale jego piosenki go przeżyły i dobra była jego intuicja, że sztuka jest najbardziej trwałą wartością. On był taki trochę młodopolski ten Jim... nawet nie trochę... evviva l'arte!
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
